The One Republic Experience

Last Wednesday sa wakas ay napanood ko din ang concert ng One Republic sa Araneta Coliseum! Grabe sasabog ang big dome sa lakas ng sigawan ng tao.

Manghang mangha naman lola nyo, bilang first time ko makanood at makapasok sa loob nito. Hihihi. Para lang akong promdi na first time makakita ng kotse at building ganyan ang peg ko. (sanay sa kalabaw at paraway?) Charrr

Sensiya na sa crappy resolution ng phone camera ko :-)






Dito kami naka pwesto hihi 

Na missed ko ang concert nila sa Dowha nun at sobrang hinayang na hinayang ako. Kaya naman nun mabalitaan ko na may show sila dito sa Pinas nagpa book na agad ako. Nakakatawa pa ang nangyari, first time ko mag purchase ng ticket sa ticketnet.com and nag error yun page nila once I clicked "submit" payment.





Asar na asar ako at dahil katal ako makabili ng ticket ilang beses ko inulit yun procedure and error pa din hanggang sa sumuko na ko.

Maya maya nakatanggap ako ng sms message sa bangko and bongga! pumasok pala yun mga transactions ko!

7x!!!!

Nakakaloka! 7x ako nacharged ng kulang kulang 10 thousand pesos!

Nag panic ako kaya naman agad ko kinontak yun banko ko dun sa Dowha that time, wala daw sila magagawa dapat daw ang mag aayos nito ay ang party na binilhan ko ng tickets online. Nag email ako sa ticketnet at after few minutes ay sumagot naman sila asking for my details.

then waley na reply. Ni ha ni ho.

Hindi ako nakatiis, I made an overseas call sa contact number nila. Infairness, madali kumontak at mabilis ang sagot ng mga agent nila. Yun nga lang aabutin daw ng 2 weeks bago nila maibalik sa credit card ko yun sobra nilang charge. Floating lang naman daw yun charge somewhere and kusa na daw babalik yun now na na clear na nila.

Nakahinga ako ng maluwag.

Kaya lesson learned. Pag nag error wag ng ipilit pa. hahaha

Anyways, nag booked ako thru Agoda.com sa Fernandina88 suites and hotel ng isang gabi para naman hindi na ko mastress pauwi ng laguna after their concert davah? medyo luma na yun hotel pero maayos naman and ang laki ng room na naibigay sa akin. Ok na din since yun lang ang medyo maayos na hotel na malapit sa coliseum, tutal yun location naman talaga ang habol ko e.

*nagmamaganda*

Nasa malapit ako sa stage kaya naman halos kitang kita ko si Ryan Tedder, honggwapooooooo! laglag panty ko. And ang saya lang niya sumayaw. Galing ng moves! I love it! super cool niya. Ang taas ng voice! kung maka tili si Ryan jusmio hongtaas ng nota! at feeling ko masarap din Nota nya. Charot!

Ganun pala sa araneta noh? kaaliw lang. Yun dagundong ng hiyawan ng tao grabe lang. Pero di ata talaga mawawala yun may makabusetan ka sa mga ganitong event. May isa kasing bilat na teen na panay record ng show using her Ipad na napakalaki! lagi yung nakataas sa ere para makuhanan niya ng maigi yun band. So bilang napakalaki nun natatabunan niya yun view namin.

Ok lang sana na irecord nya pero not the entire time!! jusme may balak ba siya itransfer sa dvd yun file at ibenta sa bangketa???

Imaginin nyo naman na halos di na mapanood concert kasi nakaharang yun dambuhala niyang gadget! Hindi nakatiis yun kasama ko at isa pang nasa likod niya. Kinulbit si bilat at pinaalis tab nya. hahaha

Napahiya naman kaya naman minsanan na lang nya itaas. Kaloka lang di ba. Nanood ng live concert para lang mag record? asan na ang enjoyment nya dun? jaske!




Anywayz, naenjoy namin ng todo mga kanta nila hit after hit after hit...sarap maki sing along.

Im glad we're able to see this show. Super sulit.



P.S

Siya nga pala nasa Pinas na ko hihi one week na ang super saya lang ng stay ko so far. Super busog din. Pork overload lang, malapit na ko maging baboy kakain hahaha.

Heto Na Naman Me!

Its 9 o'clock in the evening. I'm currently preparing for my flight at 2:00 in the morning later. Yeah I chose that time of departure, as I always have every year. Sakto yun ng alas kuwatro ng arrival ko sa Manila. Exact time for dinner when we reached my province in Laguna.

And hindi pa masyado stress sa sobrang aga or sobrang late yung mga susundo sa akin sa NAIA di ba?

Its my first time to see my Mom too after four years. Sabay kami darating sa NAIA ng hapon. We have a different airline though haha kaya dun na kami magkikita kita lahat! Naiimagine ko na ang mga emotions ng tao once nag abot abot na kami. Wish ko lang di ma flushed ng luha ang contact lens ko. LOL

May time pa ko that's why I could write this post hihi. Wala lang, just to inform you guys that I'll be in our beloved country this saturday :-)

I'm waiting for my friend Julie to take me to the airport. At ang bruha medyo nakainom daw siya kaya tumawag siya ng isang Indian to drive us to the airport. Since 12pm pa daw siya umiinom kanina! Kaloka!

Anywayz, yun na muna. See you guys!

S.N.L

(Saglit Na Landian)




(Medical Escort Sa Pinas Part 3.)

Ikalawang araw sa aking six days na pananatili sa pinas ay nagpaluto ako ng piniritong galunggong at nagpa gisa ng patola sa sister ko na may sabaw at miswa. Grabe lang! wagas ang tanghalian ko nun sa sarap. Na-miss ko kasi tong mga toh. Maswerte ako at nagkaroon ako ng chance na makauwi kahit sandali lang.

Alas tres ng hapon dumating ako ng shaw blvd. Napakainit lang nun araw na yun!

Hinintay ang pagdating ng paimportante kong kaibigan na si SB. Imagine ako ang galing ng Laguna siya pa ang na-late e taga Pasig lang ang kupal na yun ha. tseh.

Masaya kaming nagkamustuhan at inakbayan nya ko na may halong pag squeeze sa bubot kong katawan. LOL.

Nagcheck-in ako muli sa Shaw Residenza ng 2 nights, mabait yun manager nagsend lang ako ng email sa knya 2 days prior to my flight na nagpapa-book ako ng isang unit kahit hindi ako nag deposit sa bank account nila ng reservation fee ay pumayag siya. Sinabi ko kasi na wala na ako time and mabilisan lang ang aking pag uwi nun mga panahon na yun. Im glad na she trusted me. I love Shaw Residenza talaga!

Pagka settle ng mga kelangan pirmahan at bayaran ay sinamahan na kami ng receptionist sa unit na binigay nila sa akin.

Kasama ko pa din si SB ay nilibot namin ang buong unit at nag relax ng konti. Ito ang una namin muling pagkikita after ko bumalik ng doha nun january. Mukha namang namiss nya ko hihihi.

Nun makaalis yun receptionist at nasa second floor ako ng condo at mag-a-unpack sana ng mga gamit ko nun bigla siyang sumunod. Niyakap nya ako mula sa likuran ng mahigpit.

Nagpayakap naman ako. LOL

"Paamoy nga ulit ng leeg mo...hmmm" may pangigigil niyang sabi. Mas gusto daw niya yun dati kong scent. Nagpalit kasi ako ng pabango, naka Chanel ako ngayon. Aqua Di Gio yun dati.

Inihiga nya ako sa kama na yakap yakap pa din ako...kumawala ako pagkalipas ng ilang saglit para mapaharap sa kanya. Inibabawan ko siya at saka hinalikan ng light na light lang sa lips. Na-miss ko din naman siya. Naalala ko kasi yun mga private moments namin noong january kahit papano. At may constant communication kami kahit na nakabalik na ako sa Dowha.

Ilang beses din naglapat ang mga labi namin nun mga oras na yun. Hanggang sa nararamdaman ko na unti unti nagiging mapusok ang mga kilos ni SB. Nakalas na nga niya ang sinturon at butones ng pants ko ng di ko namamalayan e.

Pero inawat ko siya at sinabi "baka biglang dumating si Cutie Pie at makita tayo sira ulo ka!"

Kumalas siya at saka humilata na parang pagod na pagod sa kama.

Hindi naman siya nagpumilit pang muli. Pero ramdam kong nadisappoint siya. Kitang kita ko kasi ang massive hard on nya mula sa shorts niya. Taba kasi kaya namumukol. Charrr!

We stayed at the bed for a few minutes na nagkukuwentuhan at nag bibiruan. Im glad na kahit na may halong landian at manyakan ay nananatili kaming mabuting magkaibigan haha. O di ba pwde naman pala yun!

Tinulungan niya akong mag grocery sa katapat na Puregold para sa mga personal na gamit at ilang supplies na kelangan ko for two days. May mga darating din kasi akong blogger/twitter friends later to join me for dinner na next time ko na kwento. Antok na me. LOL

Welcome To The Third World Country

(Medical Escort Part 2)

Dumating din ang pinakaabangan kong araw...ilang araw ko din itong ikina haggard ha sa dami ng kelangan ayusin na requirements...

Ito ang aking pag uwi ng Pilipinas after almost three months mula nun makabalik ako dito sa Dowha. Through my medical escort.

Uu. Work related itetch hihi. Saya lang di ba. Libre lahat ito. Sinagot ng hospital management ang expenses pati ang pocket money naming tatlo nun Nurse at Doctor na kasama ko.

April 27. 4:00 am. Dumating ako sa ICU kung saan andun naka admit ang vegetative state na patient namin na si Ate Cora. Status/Post cardiac arrest. Hypoxic brain injury. three months na siya sa hospital at chronic case na siya kaya naman napagdesisyunan nang iuwi siya ng Pinas. At kelangan ng medical team na sasama sa knya.

Sila ang EMS team na mababait na nagdala sa patient at sa team namin hanggang sa plane.

Pasakay ng ambulance. Maulan pa nun morning na yan.

Maayos na maayos ang sistema namin mula paglipat sa stretcher sa icu palabas ng ER kung saan nag hihintay ang ambulance team (EMS), na dinala kami sa airport, na ihinatid kami hanggang pagsakay ng plane gamit ang elevator. Pati mga crew ng airline super helpful. Smooth na smooth. Alas otso ang flight namin.

Nasa economy kami at anim na seats sa loob ng plane ang inokupa ng make shift na kama na ginawa ng airline for our patient. Nakapwesto kami sa tapat niya para madali kami makakalapit if may kelangan gawin sa patient. Naikabit namin ng maayos ang mga medical equipment (cardiac monitor/ ventilator/suction machine/oxygen/dextrose). Nag standby din si cute na cute na pinoy cabin crew ng portable oxygen para gamitin ko. Kinilig ako sa knya. As in super asikaso nya kami hihi.

sa wakas ay naipuwesto din namin ang Patient sa bed na ito. effort kung effort ito.

Lagi pa nya ko nireremind na malapit na maubos yun oxygen tank sa gilid. Ang lapit lapit lang ng face nya sa pagkakatungo sa akin hihi. Bango ng breath!

Hindi nakaligtas sa akin ang curious na tingin nun ibang pinoy passengers ng plane. Parang isang artista ang sakay namin na nakahiga kung usyusuhin nila. I can't blame them. Minsan lang magbyahe ng pasyente sa eroplano. At malamang now lang sila nakakita ng medical team na ganito kaganda. charot

Antok na antok na kami niyan. Halos 24hrs akong gising nun araw na ito jusme. Pero pinipilit ko idilat mata ko to monitor her

In fairness stable si Ate Cora the whole time na nasa plane kami. May konting desaturation lang pero thats it. Naka tatlong movies ako hihi. E jusme naman more than 9 hours ba naman ang byahe ketagal!

Nung sa wakas e lumapag na ang eroplano namin sa NAIA ay naghanda na ang lahat ng pasahero para lumabas. Nun makaalis sila ay saka palang kami kumilos para ihanda naman ang pasyente namin na ilabas ng plane. Hindi birong effort at pag aayos ang kelangan para ipasok at ilabas ng eroplano ang pasyente na gaya ni Ate Cora. Alam nyo naman kung gaano kakipot ang daanan sa pagitan ng mga upuan sa loob. Imaginin nyo na idaan dun ang stretcher na may karga na tao. Kalurkei. Idagdag pa diyan ang mga nakakabit naming gamit sa knya.

At dito na nag umpisa ang nakakahaggard naming mga sandali:

Pumasok ang inaakala kong ambulance na susundo at hahatid sa amin sa hospital sa Pasig na siyang mag aadmit sa patient namin. Yun anak kasi ni Ate Cora ang nag asikaso ng lahat sa pinas from the ambulance up to the hospital na pagdadalhan sa knya paglapag namin. So akala ko ok na ang lahat.

Agad kong hinanap ang in-charge sa ambulance at tinanung if may dala silang monitor and ventilator. Isang Pinoy doctor ang nagpakilala sa amin. Sumagot siya ng pabalang sa akin:

"ha? wala. Ni hindi nga namin alam na may darating na ganitong patient e!"

I kept my cool ayoko pumatol at pagod ako. Sa pag uusap namin ay napag alaman kong hindi daw pala makapasok ng NAIA ang ambulance na kinontrata ng relatives dahil di daw nag apply ng gate pass. ok payn. Huli na kaya wala na kami magagawa. Engot lang. So ito palang kaharap naming team ngayon ay team ng NAIA clinic.

Ibababa nila ang patient sa plane at saka ililipat sa nag hihintay naming ambulance sa gate since di nga pinapapasok.

Ipinaradyo ko sa ground crew ng airline na hanapin yun ambulance namin at pakitanong kung sila ay may dalang monitor at ventilator kasi ay kelangan na namin iwan ang aming mga makina sa plane para ibalik nila sa dowha. Nang sa gayon ay di na namin bitbit ang kebibigat na gamit na ito after maihatid sa hospital si ate cora.

Bumalik si ground crew: sir wala daw po. nasira daw po yun mga machines nila kaya walang dala.

Muntik na kong mapatambling sa nalaman! Welcome to the third world country. E samantalang may bilin kami thru the letters na ipinadala sa ambulance na kelangan ang lahat ng iyon pagdating namin ng pinas. haisssssssst.

Pero sige sabi ko sa mga kasama ko. We have no choice but to bring our own equipment. We cant travel without it. So gow na kami.

Ilang beses na kami nag medical escort sa europe (di ba nga at nakarating na me ng UK at ng Germany? hihihi yabang lang) kaya naman alam na namin ang sistema pano ilalabas ang stretch mula sa plane.

Kelangan ipatong sa troley ng cabin crew ang stretcher palabas sa pinto sa kabilang dulo. Sumagot na naman ang pinoy doctor ng pabastos ng:

"ha e pano pag nahulog yan dito? hindi yan safe! baka mamaya masisi pa kami pag may nangyaring masama diyan"

Nagpanting na naman tenga ko:

"doktor, ilang beses na po kami naghahatid ng pasyente at lagi po namin siya isinasakay diyan papasok at palabas ng eroplano" timping timpi pa din ako na may konting diin bawat salita ko. juskelerd.

Ang nakakaloka pa ipinagpipilitan ng bugok na doktor na ito na sa kabilang pinto ilabas ang stretcher kasi daw iyon ang mas malapit bakit daw papakahirap pa sila itulak sa mas malayong pinto e samantalang ito daw ay napakalapit.

Ilang beses ng sinabi sa kanya ng cabin crew na masikip nga dun. kaya no choice but to the far end idadaan talaga. Nakaka agas ng regla itong doktor na ito promise. Sa makatuwid wala naman siyang nagawa kundi sundin ang sistema namin. Natawa pa nga ko kasi anim na na scrubsuit na nurses ang nagtutulak ng stretcher. E di siksikan sila at di halos magkasya. Parang tanga talaga. Hiyang hiya naman ang dowha EMS team namin na tatlo lang nun pumasok kami ng plane 9 hrs ago haha.

Ito pang kasama kong indian Nurse at Iraqi doctor ay pasaway din. Sukat ba naman magdala ng ke lalaking maleta! jusme! apat na araw lang sa pinas e parang mag 30 days vacay kung makapagbaon ng gamit? ka stress talaga e di kay dami tuloy nilang bitbit na di ko naman matiis na di tulungan magbuhat at hirap na hirap sila.

Naisakay naman sa NAIA ambulance si patient namin after 30 minutes. Sumabat na naman ang ungas na Pinoy doktor sa akin nun makita nya kung gaano kadami ang maleta na dala naming tatlo. Isa sa akin na maliit. at isang maleta for my emergency equipment. Isang malaking personal maleta nun nurse at isang malaki pa for her equipment. at dalawang malaking maleta ang bitbit nun doctor na kasama ko. Total of 6. haha

"sa inyo ba lahat yan? nako! e san yan isasakay????" sabi nya na nakatingin sa mga dala namin.

sabi ko ng pabalang din: " e di diyan din po sa ambulance nyo. san pa?"

"nako e hindi kakasya yan lahat dito"

Hinanap ko ang ground crew ng Qatar airways. Asar na asar na kasi ako. Kinausap ko yun in-charge na ground crew na ihanap kami ng vehicle na pwde isakay ang mga bagahe namin dahil sa buset na doktor na yun.

Infairness mabait sila at nag provide sila ng sasakyan para sa bagahe namin! kudos to you guys! i love our airline talaga! super aware sila na dapat i-assist nila kami at all cost! i dont know baka na-informed na sila na dapat tulungan talaga kami or what.

at nun maayos ko ang bagahe namin at papasok na sana ako sa ambulance ng mayabang na pinoy doktor na ito na di ko na pinagkaabalang alamin ang pangalan ay muntik na ko mapatambling.

Ang ganda ng upo nilang anim sa loob. Yun talagang wala na kaming uupuang tatlo nun mga kasama ko. Hiyang hiya naman kami sa kanila. Sila kasi galing ng ibang bansa di ba. Sila kasi ang official member ng team dowha. Nakakaloka talaga.

Hinanap ko ulit si ground grew at ihinabilin na isakay nalang yun Iraqi doctor ko kasabay nun mga bagahe namin  since hiyang hiya naman akong paalisin sa pagkakaupo yun anim na unggoy sa loob ng ambulance. Hindi na kasi kami kakasya.

Nagsiksikan nalang kami ni Indian nurse sa kapirasong upuan na muntikan pa kami mahulog tuwing liliko ang ambulance.

Naghintay pa kami ng mahigit 20 minutes dun sa tapat clinic ng NAIA dahil nawawala daw itong official ambulance namin! jeskelerd! please help me. Yan ang laging laman ng isipan ko nun mga moment na yan! hahaha. Napaka init pa nun mga oras na ito ha kahit alas onse na ng gabi!

Nun sa wakas ay dumating na ang ambulance namin talaga ay pinigil ko nalang matawa nun matanaw ko ang pag mumukha ng isang konsehal na naprint ng malaki sa mga bintana nun ambulansya. taray di ba. hahaha.

Mas lalo ako naloka nun lumabas ang dalawang laman ng sasakyan. nakashorts sila ng wagas na wagas na parang mag sasabong lang kulang nalang hawak na manok na tandang. Napatingin sa akin ang mga kasama ko. Na parang sinasabi na ganito ba talaga sa Pelepens ang member ng EMS nyo? haha

Ininspeksyon ko ang loob at hinanap agad ang power outlet incase malow batt ang mga dala namin machines. wala daw. Sabi ko asan po ang oxygen outlet nyo? ito po dito po. sabi ni koyah. Pagpihit ko to check ilan ang laman: 200 liters!

Huwaaaaaaat?

Nagpakahinahon ako. I need atleast 1000 liters or psi or dapat at least puno yun laman ng tangke nya. E halos paubos na itoooooooo! huhu gusto ko na maiyak nun sa inis at magpagulong gulong habang nagpapadyak sa sahig!

"hindi naman po namin alam na kelangan may oxygen dito..." paliwanag pa ni koyah sa akin. Hindi na ko nag aksaya na makipag argumento sa kanya. Hindi pwde maubusan ng oxygen si Ate Cora. Dependent siya dito.

Nilapitan ko itong mga tao sa NAIA clinic if baka pwde sila magpahiram sa amin ng oxygen cylinder. Itatanong pa daw muna nila sa pinaka supervisor na inabot na ng siyam siyam!!! hanggang sa wala din naipahiram! jeskelerd!

Anyway, I composed myself at inasikaso ang pagsasakay namin kay ate sa loob ng ambulance na may mukha ng kandidato haha. No choice na din ako kundi tipirin ang kapirasong oxygen na dala nila. Sana lang ay makaya ni Ate ang ganito kababa na supply hanggang Pasig hospital.

Inasess ko if kakasya ang sangkatutak naming mga bagahe sa loob. Masikip. Hindi kakasya unless sa bubong namin ilalagay. FYI: ang liliit ng ambulance natin compared sa abroad na ang luluwag at malalaki talaga na kumpleto sa gamit.

Tinawagan ko ang kapatid ko na susundo sa akin sa hospital sa Pasig after namin maipa admit ang patient dun. Nasa C5 na daw sila at malayo na kung babalik pa sa NAIA para isakay ang mga bagahe namin. No choice ako kundi magpatawag nalang ng taxi. Tinulungan ako ng pretty girl na ground crew na kumuha ng texi.

Bait nila talaga! winnur!

Ako na ang nag volunteer na sumakay ng taxi at sunod nalang sa ambulance. Nun makalabas na ng NAIA ay nakahinga na ko ng maluwag. salamat naman.

After an hour ay nakarating din kami ng Hospital sa Pasig. Kasio may problema ako. 500 pesos ang metro ko sa taxi. Wala akong dalang pesos! only dollars! hundreds of dollars yah know. LOL

"sir ok lang po kahit dollars ibayad nyo sa kin ako na bahala magpapalit" sabi ni kuyang mabait na driver.

"oo nga kuya kaso ala ako smaller bill!" kamot nalang siya sa ulo haha

Sinubukan ko tawagan ang mahadera kong kapatid. Pero di ko makontak! luminga linga ako sa paligid ng bakuran ng hospital pero di ko sila makita! e dapat andito na sila di ba kanina pa sila nauna! juskelerrrrrrrd!

Hindi ko din makita yun anak nun patient namin at utangan ng 500 hahaha. Tapos biglang may nag "ting!" sa utak ko! si doctor na iraqi nalang! LOL

Ayun inutangan ko siya ng 15 dollars hihihi. nakokohiyah lang! pero what do to. No choice na nag iintay na yun driver e.

Naipasok na namin sa emergency room nun government hospital si Ate Cora. Ni-received naman nila ang endorsement namin. Mukhang baguhan yun doktor. I could tell.

Tapos lumapit sa akin at nagtanong:

"sir, ano pong settings ng ventilator nyo?" sabay tingin nya sa cardiac monitor namin. Muntik na ko mapatawa. napag kalaman niyang ventilator yun cardiac monitor.

"doc, naka SIMV pressure control mode po ako. with rate of 16bpm and 40 percent Fi02."  ako na ang nagturo sa kanya kung asan yun machine ko. LOL

Nag endorse din ako sa knya about sa condition ng lungs nung patient at lahat ng mga strategy na ginawa namin kung paano siya unti unti maalis sa makina. Nagtanong ako kung pwde na ba iakyat sa ICU si ate. Ipe-prepare pa daw nila.

Gusto ko sana sabihin na: teka 2 days ago pa kayo informed na darating kami from Qatar di ba? e bakit di pa prepared ICU nyo?

Hay as usual nagtimpi nalang ako. Ano pa ba naman talaga aasahan ko di ba, e di yun worst!

Nagtatanong sa akin yun dalawang foreigner na kasama ko na bakit daw ganito ganyan ang sistema. Di daw dapat ganito. nakakahiya lang di ba. kaya nagbiro nalang ako:

"doctor, welcome to the third world country"

LOL!

Pinag intay nila kami sa napaka lamig na ER nila. Sa sobrang lamig nga e tagaktak na pawis ko at ramdam na ramdam ko na ang oily face ko. nararamdaman ko na din ang waterfalls sa kili kili ko. Mega long sleeves pa naman ako di ba. LOL

May isa silang giant bentilador yun gamit pang movies ata yun sa laki pag kunyari may bagyo. LOL!

Lumipas ang ilang minuto.

15 minutes.

30 minutes.

45 minutes.

Wala pa din nababa or umaasikaso sa amin. Yun mga staff tuloy lang sa routine nila. Buti nalang nalilibang ako dun sa cute na resident doctor. As in ang cute nya! feeling ko nga lalo siya nagpapa cute sa harap ko e kunyari kasi titignan si ate cora. e wala naman siya gagawin talaga. hihihihi

1 hour.

1 hour 15 minutes.

Hindi na ko nakatiiis!!! tumayo ako at hinanap yun nurse in charge nila.

"sir. pakikuha naman yung cardiac monitor nyo kasi aalisin na namin yun sa amin."

" ay sige po sir. wait lang" nakita ko na naghahanap siya. May nakita siyang machine kaso wala daw cables. sira daw pala.

Ang saya. Sabi ko siya paki follow up nalang sa ICU if ready na sila.

1 hour and 30 minutes.

Nilapitan ko na si poging doktor sa desk nya at sinabing:

"doc aalisin na po namin yun mga machines namin ha? aalis na kami. pwde na?"

" ay yes sir, pwede na po. thank you po"

Nagi-guilty kasi yun dalawang kasama ko na alisin mga gamit namin, natatakot silang baka di mamonitor ang ecg ni ate cora. Sabi ko:

"doctor, we already endorsed her to the staffs. Its not in our hands anymore. Our mission is to transport her to the hospital from Dowha safely. And we did that. Now its time for us to go."

Kasi naman kung di ako mag gagaganun e walang mangyayari. Mapapanis kami sa napaka init nilang ER. Ang protocol kasi, pagka endorse namin. at ni-received na nila aalis na kami at kukunin na ang mga machines namin at sila na ang mag take over. Kaso wala nga nagte- take over! kaloka ang hospital na itetch!

Ipinaalis ko na sa indian nurse ko yun mga cables nya. Pulse oxymeter lang ang meron sila sa ER sabi ko pwde na yan sige gow. Since wala silang portable ventilator. Tinawag ko yun isang nurse at sabi ko i-ambubag nya si Ate. Inalis ko na machine ko at lumabas na kami ng ER dire-diretso!

Saka ako huminga ng malalim.

Alam nyo bang nun nasa Plane kami ay 85 ang cardiac rate ni Ate Cora. Bago kami umalis ng ER sa pasig ay nasa 45 bpm na lang toh! jusme pag di nila inagapan yun maaring mag cardiac arrest ulit si ate!

At sa wakas ay nakita ko din ang mahadera kong kapatid kasama ang bayaw ko na natawa ako sa naganap sa kanila.

"nako Mac! alam mo bang nawala kami! yun driver kasi ng van na kunuha namin akala ay sa taytay rizal itong hospital! ayun napalayo kami! kaya pala andami kong tollgate na binayaran!"

"kow! ke tanga nyo naman! o siya halika na at ihahatid pa natin sa hotel nila tong mga kasama nating bisita!"

Heto Na Naman Me! (Medical Escort)

Aktuwali, sa London sana ang medical escort na pinupuntirya ko this month since due na ako sa aming rotation. May pila kasi kami dito, lahat ng staff mula sa pinakasenior hanggang sa junior. Para lahat kami may chance maka byahe at kumita na din ng extra. Fair naman di ba. Minsan may mga sumisingit na kupal lalo't gusto nila pumunta sa bansang yun.

Heniweyz, nun tinawagan ako ng friend ko at sinabing kunin ko na daw itong pinoy case na ito ay medyo hesitant pa ko. Kasi Pinas ang byahe, I mean, I'm targetting Europe kaya. Nun naibaba ko na ang telepono, napag isip isip ko, hmmmm why not! I'll get to see my family and my friends and my boys. Chos!

Hopefully bago matapos ang taon ay makapag London escort ulit ako :-)

Di ba its a win-win case! Kumita na ko dahil babayaran ng company ang 4 days ko, libre pa ticket ko pauwi, tapos mae-experience ko pa ulit ang Pinas lalong lalo na ang mga food na talaga naman namiss ko ng bonggang bongga!

Kainis nga lang 2 days lang ang binigay sa aking extension! pero keri na 6 days na din yun. Pagkakasyahin ko nalang ang lahat ng pwde ko magawa in a short time hihihi. #alamNa.

Nakaka haggard nga lang mga prepare ng mga dokumento jusme. Mga permits, mga letters, mga requirements, at kelangan ay nasa tamang kondisyon ang aking Ventilator (breathing apparatus) at ang mga extra batteries nito kundi yari ako kapag nag fail ito sa eroplano.

Itong aming medical escort na ito to the Philippines ay binubuo ng tatlong tao. Ang aking mabait na Jordanian doctor, ang aking sweet na Indian nurse, at ang inyong lingkod. Kasama namin ang anak ng patient namin na si Ate Cora.

Haist, sad lang ang case ni Ate Cora. Dinala siya sa ER noon January due to acutebiliary pancreatitis. Naoperahan siya kaya nadala sa ICU. tapos nag aspiration pneumonia nun nasa ward na and then nag cardiac arrest, tapos na apektuhan na ang brain functions nya nun ma-revived at gumising kaya naman bed ridden na siya at di nakakapagsalita, tapos nagka pleural effusion pa siya, tapos ARDS. At ito ngayon naka tracheostomy tube siya at sinusuportahan ng mechanical ventilator ko dahil mahina na ang lungs niya.

Napag desisyunan na iuwi na siya sa Pinas dahil supportive na treatment nalang ang kelangan niya. Ihahatid namin siya sa isang hospital sa Pasig. wala na kasing magagawa pa ang hospital namin for her. At wish na rin ng family nya na maiuwi siya.

From the plane ibibiyahe namin si Ate Cora na sana ay stable at walang aberya sa kalagayan niya mahirap na mag code blue kami sa ere! jusme imaginin nyo nalang ang panic ng mga kasabay namin sa erpleyn nun at baka mapilitan kami mag landing sa kung saan man airport pinakamalapit, at saklap kapag sa North Korea kami inabot da vah or sa afghanistan! charot!

 Pagbaba namin sa NAIA ng around 11pm ay may naghihintay ng ambulance sa amin, hopefully ay na coordinate nun family ni Ate Cora ito ng maayos kundi nganga kami sa airport. LOL From the erfort ay ihahatid kami ng ambulance all the way to Pasig. Hmmm, sana bago mag 1am ay naiendorse na namin ng maayos at stable ang pasyente.

Magpapasundo ako sa sis ko sa hospital sa pasig tapos idadaan ko sa kung saan mang hotel magcheck-in yun dalawang kasama kong foreigner. I feel bad kasi na iiwan ko sila sa Manila. Syempre ala sila kilala diyan kahit isa diba. So im sure worried din sila. Pero sabi ko nalang mag ingat sila sa mga mandurukot at holdaper. LOL! (lalo natakot ang mga hitad hahaha)

So yun nalang consolation ko sa kanila, ang ihatid sila sa hotel nila. Sa makati daw nila gusto, nagmamayaman ang mga bruha at sa five star hotel daw. tseh.

So yun ang plano. Sa ngayon ang goal namin ay mapanatiling stable ang kalagayan ni Ate Cora sa ICU habang nag iintay kami ng sabado ng umaga para sa byahe namin pauwi ng Pinas. Kagabi kasi nag respiratory distress daw ang pasyente kalurkei. Tinakot kami. Pero ngayon ay Ok na siya. Kundi good bye to my pinas mini vacay! haha

Sardinas Boy

Nakaupo ako gilid ng kama ko at nasa harap ng laptop, may pinapanood na documentary nun lumapit siya sa bandang likuran ko. He started to touch my shoulder and to my back...medyo nakiliti ako...mamasahihin daw nya ako. It was noon, we just had our lunch which my sister prepared for us.

That's sometime in January 2013.

Masarap siya mag-massage. Masarap ang bawat hagod ng mga kamay niya sa likuran ko. Napapa ungol ako ng mahina, iniiwasan marinig nun mga tao sa labas. Hindi pa naman naka-lock ang pinto ng bedroom. Hindi naman kami mag boyfriend kaya walang rason para mag isip ako ng anu mang sekswal.

Makalipas ang ilang minuto mas lumapit pa siya sa akin. Ramdam ko ang hininga nya sa bandang batok ko. Dini-dimonyo ata ako nitong ungas na toh a naisip ko.

"sarap naman ng masahe mo..nakaka turn on tuloy..." biro ko pa sa knya.

"talaga? e di tinitigasan ka na?" tukso pa niya.

"slight..." sabi ko.

Automatic na nilandas ng mga kamay niyang nagmamasahe sa likod ko kanina ang path pababa sa may pag aari ko...hinihimas himas na niya. Wala na me nasabi agad. Lalo itong nanigas sa pagkaka hawak nya. Hinimas nya lalo ang ulo habang nasa loob pa din ito ng shorts ko.

"ayan, tigas na tigas na toh a..." narinig ko nalang na sabi nya habang nakapuwesto pa din siya sa likuran ko.

"ikaw kasi e...gustong gusto tuloy nya..." bulong ko pa.

Nararamdaman ko din ang pag subsob nya sa mga batok at leeg ko...halos yakap na niya ko mula sa likod habang hawak pa din ang ang pag aari ko. Aamin ko gusto ko ang mga ginagawa niyang pagte-take advantage sa bubot kong katawan. Charot. Maka-take advantage naman daw ako e noh. hahaha.

Namalayan ko na lang na ipinasok na nya ang kamay nya sa loob ng shorts at brief ko. Diretso sa nag hihintay na katigasan sa loob at sa balls ko. Napasinghap ako sa mainit na palad nya na dumakma sa hubad na laman sa loob. Pigil na pigil ko ang ungol. Nasasarapan ako ateh charo.

"bawal ilabas ha, hanggang loob lang siya ng brief haha" sabi ko nalang. Baka kasi ano pa mangyari.

"bakit? bawal makita?" tanong nya.

"oo. hanggang hawak ka lang" dagdag ko pa. Wala lang. Sinabi ko lang yun haha. I always wanted in control kasi. Maisipan ko lang na bawal itong ganito, itong ganun, dapat sundin yun. LOL

"daya naman!" reklamo nya

Ako naman ang humawak sa naninigas din niyang ari. Nagulat ako kasi ang taba nito. "parang malaki toh a shet!" bulalas ko.

Lalo ko pang dinama ng maigi sa mga palad ko ang pagkalalaki niya sa loob ng shorts. Hanggang sa di ako makuntento at ipinasok ko na din sa loob ang sabik kong palad. Mataba talaga....malaki ang ulo. Mushroom na mushroom! hihihi

"patingin...ibaba mo shorts mo" utos ko sa knya na natatawa.

"ayoko nga, ikaw nga ayaw mo ilabas yung sa 'yo e!" pagmamatigas nya. kaya naman lumapit ako at hinila pababa ang underwear nya na wala na siyang nagawa haha.

Tumambad sa akin ang may di kahabaang pag aari nya pero grabe sa taba! Nakakatakot ito sa taba. Kapag inupuan ko yun for sure duduguin ako! LOL! (T.M.I!!!)

"bakit ganyan kalaki yan????" bulalas ko

"hindi naman a... OA ka mac!!!"

"malaki talaga! hongtaba niyan! grabe ka! magdiet ka na nga ng mabawasan ang girth niyan. Buti may napayag na magpa-fuck sa yo ever!!! Dahil ako never mo matitikman now pa na nakita ko na yang manoy mo!" irap ko pa.

"kaya mo toh..." pangungulit pa nya.

"nooooo". sabay iwas ko sa knya na natatawa. Ayoko talaga. Manigas siya kahit isubo di ko gagawin sa etits nyang yun! baka magkanda duwal duwal at mapunit pa ang kissable kong lips! at makipot kong mouth! charrr

"mas malaki pa yan sa nakasex kong may asawa sa Dowha noh! kala ko yun na ang Sardinas Boy ko, pero tinalo mo siya!!!!Ikaw na ang title holder! hahaha"

Mataba talaga na parang sa sardinas tapos yun head ang laki parang sa mushroom hihihi.

Tawa siya ng tawa habang sinasabi ko yun. Muli niya akong niyakap na may panggigil. Gustong gusto ko kapag malapit yun katawan niya sa akin. Hindi ko alam kung ano sasabihin ko sa knya. I want to keep him. Pero paano na yung paniniwala ko sa di nag wowork na long distance relationship. Ayoko na ng LDR at vocal din siya na ayaw nya.

Kaya naman kinimkim ko nalang yun mga saloobin na gusto ko sabihin sa knya. Gustong gusto ko siya. At somehow nagwi-wish ako na sana kumbinsihin nya akong maniwala muli sa LDR...pero nabigo ako. Wala akong narinig na kahit ano.

Alam kong pareho kami ng nararamdaman. Alam kong in-synch ang gusto namin sabihin sa isa't isa. Pero nanatiling tikom ang mga bibig namin sa pag tatapat ng mga feelings na ito.

Umalis ako ng Pinas na dala dala ang mga alaala nun umagang magkayakap kami at maligayang magkasama the whole night at yun nag iisang moment kung saan madalian ko hinalikan ang mga labi niya bago pa siya makapag react nun hapong iyon na agad din naman niya ginantihan ng kapwa nag aalab na halik.


Kaya nyo ba hulaan kung sino siya? may premyo na external hard drive din. Charot! hahaha

Kayakap

I decided to share to you the guys that I've met and made my vacation last December 2012 memorable. ito ang aking December Boys series (oh diba parang teleserye lang! hehehe):

***

December Boys V:  Si Brian


Can I come there? Diyan ako sleep ha?

Si Brian. Nagbbm. Nag agree ako since gusto ko na rin naman siya makita mula nun dumating ako ng pinas at nasa malapit lang naman siya. Second day ko yun sa Shaw Residenza residences nun, kasama ang isang kaibigan na pinakiusapan kong samahan ako ng ilang araw.

I got to admit, na miss ko siya. Nun nasa abroad ako ay nag cha-chat kami whenever na mag abot kami online. Nagbi-biruan na as if kami pa din. To some of you who follow my blog maybe you are tired of my posts about Brian na haha. We call each other "bebe ko" or "hon" kahit na six years ago pa kami nag break. Siya lang ang pinakamatagal kong nakarelasyon sa buong career ko as BEKI. career talaga? LOL.


(Read my previous post about Brian here: Naging Gago Ka Na Ba?)


We remained friends since then.

Nag aaral siya ng medicine ngayon. Wala kasing mapasukan na work as a Nurse kaya ayun tinuloy nalang ng pag aaral. Ok na din naman yun. Pero sangkatutak na pangaral ang inabot nya sa akin. Na pagbutihan ang pag aaral, iwasan ang lakwatsa at mag focus sa mga subjects nya. Hindi biro ang mag aral ng medicine, jusme nakikita ko mga pinsan ko noong araw. Halos zombie na. LOL

After mag dinner we headed to the second floor to sleep. I turned off the lights and open the window curtains and let the moon light comes in.... nasa 18th floor kami kaya kita mula dito ang mga buildings from a nearby town na may nakakaaliw na liwanag.

Ipinagpatuloy namin ang kwentuhan habang nasa kama. Nakahiga. Magkaakap. Nagtatawanan. Kung ano ano nalang ang pinag uusapan namin. Catching up to the lost times together. In between kwentuhan andiyan na sisikipan ko ang pagkakaakap sa knya as if nangigigil ako. He didn't mind at all. Para bang it so natural between us. Na parang walang kaso yun.

Every year. Every bakasyon ko sa Pinas, nag kikita kami ni Brian. He sleeps at my place sa bahay namin sa Laguna. Together. Pero laging walang sex yan. Oo honestly. Wala yang halong biro.

"Mas OK na tayo ng ganito. Masaya naman di ba? kapag naging tayo lang ulit baka mag away na naman tayo lagi. Kita mo now, ilang years na, nag aaway ba tayo? hindi di ba?" naaalala kong sinabi nya sa akin isang uwi ko sa pinas non.

"at saka ang landi landi mo! papaiyakin mo lang ako if ever! kaya wag nalang." dagdag pa niyang biro na nagpatawa sa akin ng malakas.

Platonic. Ito na nga ata tawag dun. Nakatulog kaming magkayakap.

Hinintay nya muna dumating ang family ng sister ko dahil gusto daw nya mag HI bago siya umuwi. Nagkwentuhan lang sila saglit at nagpaalam na si Brian. Mas close pa silang dalawa kesa sa akin. LOL

Ewan ko ba if napansin nyo sa buong series ko nitong December Boys ko halos walang sex na involved. As in! isa lang yun kay DEE, pero majority puro ganun lang, we stay together in bed, magkayakap, may kissing, may lambingan, pero thats it. To the point na iniiwas kong maging sexual yun gabi. I find it more exciting. More romantic.

Ibang iba na kesa noon na kapag nasa room ko ang isang guy hinding hindi siya uuwi kinabukasan na may natitirang dangal! charot hahahah

Mas masarap kasi e. mas nakakakilig. alam nyo yun. Nasa bed kayo. kayo lang dalawa. lahat ng privacy na kelangan ay available para mawala ang inhibitions, ang hiyaan, parang there's more room to open up NOT your legs and ass but your self. hihihi. Angsarap lang magkwentuhan na nasa mga bisig mo siya na moonlight lang yun saksi. kayong dalawa lang. intimate and romantic. naks!

Hindi pala kelangan may sex lagi kung magkasama kayo sa iisang room. Pwde ding ganito lang. Mas personal ang level, mas may lalim.

Or baka tumatanda na nga ako gaya ng sinabi ng isang kaibigan, nababa na ang libido levels ko? pero whatever it was, masaya ako e. Masaya ako na may mga ganun kaming opportunities. Masarap lang alalahanin at balikan. Kaya nga habang sinusulat ko tong blog post na toh e napapangiti ako.

At nung second week of December sinama ko si Brian sa Coron, Palawan, wala na siyang inintindi kundi dalhin nalang ang sarili nya haha. Treat ko na sa friendship nya sa akin yung bakasyon naming iyon, kasama ang family ko who also became fond of Brian through out the years na naging kami at naging  magkaibigan.

Brian helping me to swim thru the deep waters of Kayangan Lake hihih afraid ako e....LOL

Habang inaalalayan ni Brian ang 8 year old na nephew ko na mag snorkel sa Kayangan lake, narinig kong sinabi ng sister ko: " bakit hindi nalang maging kayo ulit ni Brian?" nakatingin siya dun sa dalawa sa lake. I know naaliw sister ko sa kabaitan ni Brian.

"OK na kami ng ganito noh. at saka baka pagtaksilan lang ako niyan habang nasa abroad ako!" sagot ko na paismid sa knya. Ofcourse nagbibiro lang ako.

"nakow! baka ikaw ang magtaksil! kawawa lang siya sa sa 'yo tseh!" dagdag ng mahadera kong kapatid na nagpabunghalit sa akin ng tawa! 

Previous Posts:
December Boys I: Si Teddy Bear
December Boys II: Si Dee
December Boys III: Si Yoshi
December Boys IV: Si Ariel
All posts about Brian: HERE

Balbonic

I decided to share to you the guys that I've met and made my vacation last December 2012 memorable. ito ang aking December Boys series (oh diba parang teleserye lang! hehehe):

***

December Boys III: Si Yoshi

Minsan hindi lahat ng gusto natin ay makukuha natin. Tama nga naman. May mga bagay or pagkakataon na sadyang hindi para sa atin kahit gaano pa kasidhi ang pagnanais natin. Yan ang napatunayan ko kay Yoshi. Akala ko shoot na shoot na siya sa basket. LOL. Nagkamali pala ako. Minsan lang kasi ako sumablay. and Ito na yun. Yabang!

Mula nun makita ko ang moreno at mabalahibo nyang legs sa twitter noon ay hindi ko na siya tinigilan kulitin. Hanggang sa makuha ko ang phone number nya at ang skype account nya. For many months nagkakachat kami at nagkakalandian. Gusto ko siya physically thru pictures na sinesend nya sa akin Sexy'ng sexy siya sa paningin ko. Lam nyo naman weakness ko ang moreno at balbon talaga jusme idagdag pa na semikalbo siya! 

Hanggang sa nag escalate na yun sa pag oopen nya ng webcam nya for me to see him online. Nun una wholesome pa. Hanggang sa pinush ko ng konti...konti lang naman...kung bibigay siya e di good kung hindi ay makukuntento na ko sa kung ano nakikita ko. Pero nagpa push siya!

Ok fine! pinilit ko siya ng konti! LOL

Hanggang sa nakikita ko nalang ang sarili ko na pinapanood siya naked...with all of his hairs...and bare skin on camera...L na L na ko sa mga nakikita ko. Hindi ko akalain na makikita ko lahat toh from him. Saya lang! Dito ko napatunayan na malibog si gago talaga like me. hahaha.

Hindi lang isang beses naganap ang lahat ng ito... tuwing weekends kami nag uusap sa skype...makailang ulit...online...landian...mag re-request ako...maghuhubad siya...mag wawank for me....only for me. Wala akong ibang sinasabi sa knya nun kundi ang "taena pag uwi ko...titikman kita...akin ka..."

O di ba pang hayok lang ang peg ko. LOL

Kaya naman nun umuwi ako nun December ay hindi ako pumayag na hindi siya makita in person...pero mailap ang pagkakataon...ang busy ko lang nun first week...second week...halos patapos na ang December nun maging free ang schedule ko at nya sa wakas.

"nami-miss ko na kiligin Mac..." naalala ko pa sabi nya noon.

"I-date mo naman muna ako Mac! wag naman puro kamanyakan iniisip mo" reply nya sa akin one time na magtext ako sa knya.

Natawa naman ako. Ofcourse naman ide-date ko siya. Wanna get to know him a little bit. Then saka ko siya iche-check in. LOL.

Sinabi ko sa knya yun. Sagot nya lang ay "nakakaloka ka Mac!" honestly hindi ko alam if its a yes or a no ba. Hindi nya kasi sinasagot ng "oo bah" or "humanda ka sa kin" or " looking forward to it". walang ganun ganun. So ako naman keri lang.

Nagdecide kami na sa Mall Of Asia magmeet para sa gitna since taga QC siya at ako ay manggagaling pa ng Laguna nun mga panahon na yon. 

"Baka naman sobrang porma mo ha magmukha akong alalay! pero bahala ka magso short lang ako tseh" biro pa nya. Wala naman talaga akong balak magpaka porma ng husto dahil casual lang naman ang date na iyon. And besides kita ko mga porma nya sa FB. He's the shirt and jeans guy. 

Nag meet kami sa Cafe Breton sa may seaside ng MOA. First time nya dun kaya naman excited ako ipatikim sa knya ang mga paborito kong crepes!!! Halos magkasingtangkad lang kami at bet ko na siya nun una palang kita ko sa knya. Feeling ko nga hinuhubaran ko na siya habang papalapit palang sa akin nun e haha. Naiimagine ko san patungo ang mga balahibo niya sa dibdib...hindi ko mapigilan isipin ano kaya pakiramdam na landasin ng mga daliri ang mga love trail niya sa pusod... X-ray vision ganyan. Gusto ko talaga ng mabuhok...balbonic...charrrr. Masyado na kong pamilyar sa hubad nyang katawan. Parang siya nalang gusto ko kainin nun. LOL

Masaya naman ang kwentuhan. Nag eenjoy kaming dalawa. Nagkayayaan pa kami manood ng sine "One More Try" ang palabas. hahaha infairness pinaiyak ako mga 3x ganyan. After the movie ay nag dinner pa kami sa Pepper Lunch at tuloy ang kwentuhan ng sangkaterba.

Super late na yun kaya naman nagyaya na ko mag uwian na. Mahaba pa ang byahe ko at pagod na din ako almost everyday kasi ako wala sa bahay haha ako na kumu curacha nun.

After a few days I sent a text message to Yoshi asking kelan kami mag check in. Oo ganyan ako ka direct haha. Hindi ata siya sanay ng ganun. Ewan. Nag show na nga siya sa webcam for me e. Don't know ano pa inaarte hmp. Sa lahat ng December Boys ko, siya lang ang talagang gusto ko makasex.

"kakaloka ka na naman...kung magsesex tayo, pagkatapos nun ano na"  tanong nya sa akin.

"e di friends pa rin tayo" diretso kong sagot. Di ko kasi alam ano gusto nya marinig na sabihin ko.

"ok lang sau yun ganun? mahirap ata yun ganun Mac" reply nya.

"pwde naman na nagsesex ah pero friends pa din...andami ng ganyan ngayon" katwiran ko pa.

Hanggang magsawa na din ako kakakulit sa knya. Honestly gusto ko siya. Maaring iba ang hirit ko sa knya kaya umaayaw siya pero isa lang na feel ko noon....

"Wow. You are really rejecting me." sabi ko pa

"Hindi naman ganun yun a" 

Hindi na ko nangulit pa. Feeling ko lang noon di nya siguro ako type talaga. Masakit ng konti kasi gusto ko siya. Gusto ko siya makilala pa ng husto. Gusto ko siya makasiping. Gusto ko siya lahat lahat. hahaha andami naman. charr.

Maaring hindi din nya gusto yun idea na magsesex kami and then wala na. Hindi ko kasi masiguro sa knya na pwdeng maging kami...paalis na kasi ako ng pinas. Hindi na din ako naniniwala sa long distance relationships...akala ko kasi we're on the same page. Na he's up to what I want too. or talagang di nya lang ako type. aray!

Well, gaya nga ng lagi ko sinasabi. If hindi mag work out sa isa, move on to the next guy. Hindi ako magmukmok and all, they just missed the chance of being loved by me. charot ulet. hahaha

Don't get me wrong pero i still search for that one special guy in my life...pero maigsi lang ang buhay para masayang ito sa mga lalakeng di para sa atin... tama di ba?

Previous Post:

Decemboy Boys I

Decemboy Boys II

Morning Wood

I decided to share to you the guys that I've met and made my vacation last December 2012 memorable. ito ang aking December Boys series (oh diba parang teleserye lang! hehehe).

***

Babala: Mahalay.

December Boys II: Si Dee

Tagal umalis ng dalawang bisita ko nun gabing yun. Gusto ko na sila itaboy pauwi. May inaasahan akong darating. Usapan na kasi namin ni Dee na magkikita kami that night. Ilang gabi ng napostponed ang much awaited na pag stay nya sa condo na nirentahan ko dahil lagi akong may bisita or lagi may nakikitulog with me.

Sa kabuuan ng stay ko sa Shaw Residenza ay halos hindi ako nawawalan ng bisitang bloggers and readers. Nakakataba lang ng puso na madaming gusto ako makachikahan. Kala nila kasi keganda ko! LOL

Matagal ko na ka chat si Dee maski nun nasa Dowha pa ko, nurse siya at ang cute nya lang at tisoy na tisoy pa...medyo nagkakalandian na kami sexually haha kaya naman matagal na ko naglalaway kanya. Nakailan send na siya ng pictures ng pututoy niya pati video na may lumalabas na kung ano ay catched na catched ng camera hihihi. May apartment siya sa Makati .

Nun finally umalis na ang dalawa kong natitirang bisita ay nag send na ko sa knya ng message sa Whatsapp na pwde na siya pumunta. Alas dose na yun ng hatinggabi. Kaso walang reply. Hanggang sa nagpasya na ko mahiga ng bigo.

Hanggang sa magising ako sa isang tawag sa cellphone ko. Ala Una Y medya ng umaga. Si Dee. Nakatulog na daw siya sa pag iintay sa akin na papuntahin siya. Tinatanung niya kung pupunta pa ba daw siya. Sabi ko kung may masasakyan kapa ay okay lang sa akin. Magta-taxi daw siya. Sinabi ko sa knya ang name ng building at ang unit number ko.

Na-excite ako! Buti nalang nakaligo na ko! hihihi! Tagal ko na siyang gusto makita. Pero nagtataka ako sa sarili ko nun bakasyon kong yun nun December, wala ako sa mood makipagsex. Promise. Sabi ng friends ko, menopause na daw ako. Pwera biro.

Hanggang sa maka-received ako ng tawag sa receptionist.

"Sir, Mister Dee is here for you..."

"Ok. Let him in.." sagot ko.

Sa isip isip ko, ano kaya nasa isipan ng receptionist nun makita si Dee at that time of the night haha. Baka akala niya callboy or masahista ko si Dee! hihihih! kung alam lang niya! Asindero siya sa bandang Mindanao!

Nun makarinig ako ng doorbell medyo nagpanic ako! kabado! Bumaba ako ng hagdan at sinilip siya sa peephole. Si Dee na nga. Shet.

Pinagbuksan ko siya ng pinto at nasilayan ko ang matagal ko ng nakikita sa mga pictures lamang. Naka black siyang shirt at naka black din na cargo shorts at naka tsinelas. Matangkad. Nasa 5'8 ata. Maputi nga talaga siya. Cute. Mabango. Nakangiti siya ng pagkatamis tamis at agad akong kinamayan!

"Nice to meet you Mac! kamusta ka na?" maengganyo niyang bati sa akin. Hindi na ko nailang sa knya. Kasi alam ko sushalero tong ungas na toh e. He's friendly and madaldal kasi. Nag kwentuhan lang kami ng saglit sa living room and niyaya ko na siya sa naghihintay kong bedroom.

Iniisip ko nun una pano gagawin ko pag nag initiate siya na gusto nya may mangyari sa amin. Ayoko pa naman makipagsex ngayon. Menopause nga di ba?! LOL

Nakabukas ang bintana sa bedroom ko at pumapasok ang liwanag na galing sa buwan nun pinatay ko na ang ilaw...nasa 18th floor ang unit ko kaya naman kay ganda pagmasdan ng view sa labas. May munting siwang ng liwanag na nanggagaling sa bahagyang nakasaradong banyo sa dulo. Tamang tama lamang ang ganitong liwanag sa isip isip ko.

Ayoko kasi ng lights on at ayaw ko din naman ng sobrang dilim. Yun sakto lang. Yun may nakikita pa din ako kahit papano...teka bakit ko nga ba iniisip toh e ayaw ko nga pala magsex kami. LOL

Sinumbatan nya ko na naghanda daw siya ng dinner for me then i cancelled it too late na dahil may biglaan lakad with friends sa makati. Sayang lang daw preparation nya. I apologized kasi di ko naman alam na may ganun pala siyang plano. haha. Kala ko sex lang talaga!

Masarap kakwentuhan si Dee. Kung saan saan napunta ang usapan naming dalawa mula sa buhay buhay namin, sa mga travels niya, sa mga boylet ko, sa mga bloggers etc...Nakahiga kami habang parehong nakatingin sa madilim na kisame. Para lang kami nagdedate sa isip ko. kaibahan lang ay nasa loob kami ng kwarto ko...Actually nag enjoy ako kausap siya. Ilang oras yata kami daldal ng daldal at nagtatawanan.

Halos mag aalas singko na ata yun nun magpasya kami matulog na. Nakayakap ako sa knya at hindi naman siya tumanggi. Hawak ko ang kamay niya. Holding hands kami. Sarap lang.

Amoy na amoy ko ang mabango niyang batok at leeg...masaya ako na kasama at kayakap ko siya hanggang sa makatulog na kami.

Nagising ako ng bahagya nun may araw na...mag aalas syete na ata yun ng umaga na niyayakap ako ni Dee mula sa likod ko. Siya naman ang yumakap sa akin this time. Pero may napansin ako. Ramdam ko ang hard on niya sa bandang likod ko...ramdam ko din na idinidiin niya ito ng bahagya para mapansin ko.

Matigas na matigas...

Alam na alam ko itsura nito. Ilang beses ko ng nakita sa mga pictures...memoryado ko na nga ata bawat ugat  e hehe.

Nakakaturn on. Shet. Nililibugan siya. Sino ba ang hindi. Its early in the morning. hehe. Morning wood. Sinalubong ko ng kapwa diin din nun sadya niyang ikiskis sa likuran ko ang pag aari niya. Humarap ako sa kanya. Kusang bumaba ang kamay ko pahawak sa naninigas niyang pagkalalaki...

Galit na galit na. Sabi ko sa knya.

Natawa siya. OO nga e.

Saglit lang.

Tumayo ako para mag toothbrush. At muling bumalik sa kama. This time sa ibabaw niya. Idiniin ko din ang hard on ko sa hard on nya. Napaungol kaming pareho...

Hinalikan ko ang leeg niya...earlobes na nagpa ungol lalo sa knya...sinubukan nya pigilan ang ginagawa ko sa sobrang kiliti pero ikinulong ko ang dalawa niyang kamay sa mga kamay ko sa may ulunan niya. Para ko siyang bihag...para akong....

Rapist!

Charrr!

Natawa ako sa naisip ko. Pero kung titignan nga naman para ko siyang nilalafa! Nilalafa? aswang! TOINK!

Pero keribels na. Masarap naman siya kaya gora na! and besides, willing victim naman si Dee e! hehe. Kinis niya... gigil na gigil ako...hindi ako nagsawa pagsuck sa magkabila niyang pinkish na nipples. sinusubukan nya ko sabunutan kaso semikalbo ako kaya sa kilay ko nalang siya humawak. charot.

Halos mabaliw na siya nun bumaba ang mga labi ko sa may pusod niya...sadya ko siyang binitin...gusto ko magsawa sa katawan niya ng matagal...

Hanggang sa buksan ko ang button ng cargo shorts nya...tumambad sa akin ang nagngangalit niyang pag aari sa loob ng brief niya...hinawakan ko ito ng may panggigigil...madiin... para akong naglalamas ng masa ng pandesal hahaha.

galit na galit...tigas na tigas na siya...nakikita ko na nabasa na ng precum niya ang underwear nya...sinubo ko ito ng nasa loob ng saplot niya...napaigtad siya...

lumalabas na sa loob ng garter ng brief ang ulo ng etits niya. Tinukso tukso ko ito ng dila ko...hanggang sa ilabas ko na si manoy ng tuluyan sa pinagtataguan niya...agad ko itong isinubo ng buong buo...LOL

OO. ako na hayok. charrrr

Halos mabaliw na si Dee sa ginagawa ko. Hindi na siya mapakali....lalo ko pang pinagbuti ang pagsamba sa knya.

Gustong gusto ko lang yun nasa pagitan ako ng legs niya, nakabukaka...nagpapaubaya...nasa gitna ng katawan niya...habang nakataas ang mga kamay niya sa headboard ng kama...ang sexy lang tignan...

At napakawalangya niya, di niya sinabi na lalabasan na siya! sambot na sambot tuloy ng bibig ko lahat ng shumod niya!!!! napa ewwwww ako ng slight! haha. first ko makatikim ng shumod! Mainit init...slimy...mejo may alat ng slight. LOL. Pero since nasambot ko na, no choice na para magprotesta. Hinayaan ko nalang na na mailabas niya lahat.

Saka ako tumakbo sa banyo para idura sa baso at ilagay sa fridge. mamaya ko iinumin. lagyan ko ng sugar later. charot!

Nagtoothbrush ako at nag gargle ng listerine at muling nahiga sa tabi ni Dee. Yumakap ako ng mahigpit sa knya at hinalik halikan siya ng slight. hehe.

Nakaisa pa kami bago siya tuluyan umuwi nun mga 9am na ata hahaha. Ang libog lang ng lokong yun! Till now magka Whatsapp pa din kami at kinokontrata ko na siya ulit sa November haha payag naman si Mokong!



Previous Post:
December Boys I

Coron Trip Day Three and Four

Previous Entries:
Coron Trip Day One
Coron Trip Day Two

After namin mag babad sa mga lakes at maghapong mag snorkeling ng buong araw kahapon, this day, ikatlong araw namin sa coron ay more on beach bumming, relaxing, and hilata all day naman. Mas maeenjoy namin ang scenery at ang ganda nga mga beach ng dalampasigan sa araw na ito.

Nag almusal kami sa hotel rooftop ng Islands View Inn nung alas siyete ng umaga at muli kaming sinundo ni Judith at sinamahan sa aming magiging mga bangkero para sa araw na yun. Iba ang bangka na sasakyan namin, dahil kailangan daw na mas malaki this time dahil sa malalaking alon papunta sa mga destinasyon namin. Iba ang bangka at natural na iba na din ang bangkero namin. Nalungkot kami na hindi na si Matt ang makakasama namin. Pero no choice na kami.

Nakatakda kaming mag tungo sa Bulog Dos island, banana island, at sa macapulya beach. Nagsimula kami maglakbay nung alas otso ng umaga. Dalawang oras ang byahe. Mahaba habang yugyugan ito sa bangka haha. Buti nalang di ako mahiluhin! Kita nga namin na malalakas at malalaki ang alon sa parte na ito ng dagat.

Nalilibang kami ni Brian sa mga napapadaan na ibang bangka sa amin, madami kasing nakahubad na boylet silang sakay! hihihi

Tirik na tirik ang araw! hindi ang mga kung anu pa man nun mga sandaling yun. Masakit sa mata at sa balat jusmio. Mahapdi!

Excited na kami nun matanawan ang aming unang destinasyon. Ang Bulog Dos Island. Maliit lang ito, pero mygash hongganda ng beach niya! Mega baba agad kami at nag kodakan ng walang humpay sa magagandang spot dito. Nag stay kami ng lampas isang oras!

May iba kaming kasabay na dumating sa isla na mostly ay mga puti at ilang koreano. Muli kaming nag snorkeling ng walang humpay haha. Grabe lang sa ganda! May entrance fee na 50 pesos each dito.

Feeling ko dito nasunog ng husto ang aking kabalatan! tan na tan kaming lahat hahaha.

Muli kaming sumakay ng aming bangka at ihinatid sa pangalawang destinasyon. Ang Banana Island. Tinawag daw itong banana island hindi dahil sa madaming saging dito. or maraming lalake na malalaki ang saging! chos! kundi sa korteng dahon daw ng saging ang buong isla kapag nasa malayo. May entrance fee dito na 200 pesos each.

 Mas madaming lugar para mag relax dito. May mga swings. may mga kubo. May mga picnic tables sa paligid. At marami kaming nakitang bahay ng mga katutubo sa tabi na puro yari sa kahoy at kawayan. Cute lang. I also fell in love with the place. sarap siguro tumira dito grabe!

Habang iniinjoy namin ang isla at kasalukuyang naghahanda ng aming pananghalian ang aming mga bangkero.   Muli kami nagbabad sa tubig at nag snorkeling. Buti di nangulubot mga palad at talampakan ko sa tagal ko sa tubig! hahaha

fave spot ko in the island toh.

 my sister and my brother in law. together pa din kahit madaming pagsubok :-)

 astig lang ng shot namin dito hihihi. Lalakeng lalake daw ang peg ko sabi nila! true ba? chos!

Madaming corals at fish sa banana island. Super naenjoy lalo na nung pamangkin ko ang mga nakikita niyang yaman ng dagat. Muntik ko pa makabanggaan yun puti nun nasisid ako hindi ko siya nakita sa gilid ko haha. ma thunders na sana man lang yun hottie man lang para sumubsob pa sana ako sa singit nya! LOL

Halos puro seafoods ulit ang ipinahanda namin sa kanila. wagas lang sa sarap! tamis tamis pa nun mangga! Libre ang gamit ng mga picnic tables and chairs nila.. bundat na bundat kami nun matapos kumain haha.

Mas nagtagal kami sa islang ito. Masarap kasi maupo at humiga sa mga swings nila lalo't bagong kain kami. Sariwang sariwa pa ang hangin at ang breathtaking lang ng view. Super sulit talaga pumunta sa Coron! walang sayang na moment at hindi ka manghihinayang sa gagastusin mo. Buti nalang dito ako nagdecide at hindi sa Puerto prinsesa.

Tinawag na kami nun bangkero namin at sumakay sa bangka papunta naman sa ikatlo at huli naming destinasyon. Sa Macapulyo Island. Hindi ko naitanong kung bakit yun ang name haha. Gumora nalang kami basta! May entrance fee ulit na 200 pesos each dito. Super fine ng sand jusko. Parang masarap ilagay sa halo halo ang buhangin! LOL

 emote ako sa beach hihihi

Nagpaka enjoy kami sa white sand beach nito at sa mga foreigners na hottie hahaha! itong dalawa lang ang nanakawan ko ng pic!

 si bald korean na totoy! kasama pa nya mommy nya. cute lang nilang dalawa. inisip ko nga baka sugar mommy nya un at di talaga nanay! LOL

itong hunk arab na to ang pinaka hot sa lahat! jusme! buti nalang nasa ilalim ako ng tubig kasi basang basa na ko sa knya! charot!

Tumambay kami sa mga picnic tables dito at nag order ng fresh buko juice. Nakakaantok at sarap sana matulog dito haha kaso di pwde gabihin at malayo ang byahe pabalik. Lagi kami magkasama ni Brian dito at masasabi kong mas naging close pa kaming dalawa dahil sa bakasyon naming ito. Inenjoy lang namin ang beach at nagkwentuhan at naglolokohan sa mga kung anu anung bagay.

Mas masaya sana if maglalagay sila ng mga water activities like banana boats, jetskii at kung ano ano pa para mas maraming gagawin sa isla na ito. Siguro soon magkakaroon na din.

Gusto pa sana namin mag stay kaso nagyayaya na yun bangkero at mahirap daw magbyahe ng madilim pauwi ng coron town. Habang sakay pauwi ay nag abot ng meryanda na suman sina kuya. Malalaki na nga ang alon habang binabaybay namin ang karagatan. Maginaw na din buti nalang may dala akong sarong! LOL

Lampas alas singko na nun makabalik kami sa hotel at agad nagpaliguan at naghanda para sa dinner. This time sa La Sirenetta kami kumain. Gondoh gondoh dito! overlooking the sea ang settings jusme! nakakainlove! sarap mag date! hahaha.

Tumambay kami sa balcony ng hotel nun pagkauwi at nagkwentuhan lang hanggang sa antukin. Kinabukasan  pagkaalmusal ay maaga kami nagpunta sa mga souvernir shops upang mamili ng pasalubong. Madami kaming nagustuhan na shirts at mga anik anik. Nakakaaliw! Muntik ng maubos ang dala kong pera hahaha! pero buti naman sakto kaloka.

Super sarap mag coron, palawan. I would recommend it for you guys to visit the place. Sulit talaga. Kaya lang medyo napamahal ang gastos ko kasi I shouldered the five of us. Ayun butas na butas bulsa pati brief ko. chos!

oh ito pa last pic ko. Astig astigan haha! Hay salamat natapos din ang Coron series na itetch! Pasensiya na kayo at kilometric post ito hahaha!