July 30, 2013

Sirang Sapatos






"Anak, nakabili na ko ng ticket! Nasa akin na"

Masayang balita sa akin ni Nanay sa text. Agad ko siya tinawagan at kinausap. Gusto ko marinig mismo sa boses nya. Masaya si Nanay, finally tuloy na tuloy na talaga. Kahapon ay pinadalhan ko siya ng pambili ng plane ticket mula dubai pauwi ng pinas. Four years na siyang hindi nakakauwi kaya naman ganun nalang ang tuwa ng aking Ina.

Masaya ako at nagawa ko siyang mapasaya.

Parang kailan lang ni hindi ko magawang bumili ng sapatos. Nun high school halos lumuwa na ang paa ko sa pagkakasira ng suot kong mumurahing sapatos noon. Nilalagyan lang ni Nanay ng rugby at nakailang balik na rin sa pagawaan ng sapatos sa palengke ang kawawang shoes ko.

Ayoko nang bumalik kami sa ganung buhay. Ang hirap. Ang hirap ng naghihikahos. Hindi mo mabili ang gusto mo. Awang awa ako sa sarili ko nun. Mahirap maging bakla na poorita. Alam nyo yan. Charot. hahaha.

Pano ka makikipagdate? paano ka kakain sa restaurant? paano ang sine? paano ang pang motel?at higit sa lahat paano ka poporma?nakakaawa ang baklang baduy at chipipay. charot. naalala ko pa ang pekeng wrangler jeans ko at lacoste poloshirt. lahat galing palengke.

Halos once a year lang kami makakain sa Jollibee, iyon ay kapag naisasama lang kami ng aming tiyahin na medyo may kaya noon. Tapos inuuwi ko pa yun kutsara at cup ng sundae kasing tuwang tuwa kaming magkatid dun.

Halos magkandakuba si Nanay sa pagtitindi sa aming naluluging karinderya noon. Wala na sa abroad ang tatay ko nun. Out of the blue nagdecide siyang wag na mag abroad muli. Ni walang ipon. Ni walang kahit ano. Si Nanay ang umako ng responsibilidad. Kita ko ang paghihirap niya na may mailagay na pagkain sa aming hapag kainan.

Naranasan ko na mag ulam ng toyo dahil isang araw halos walang natira sa maghapong pagtitinda ni Nanay kulang pa pang bayad sa utang sa 5-6.

Bata palang pangarap ko ng makapag abroad. Pangarap nang makatulong sa Nanay ko. OO puro nanay ko nasa isip ko nun. Masyado akong maka Nanay :-)

Ikinagulat ko ang pagdedesisyon ni Nanay na mag DH sa middle east noong makatapos ako ng high school. Gusto daw nya akong mag kolehiyo. Para daw matupad ko pangarap ko. Sobrang lungkot ko nun umalis siya. Emptiness ang nararamdaman ko nun...ang hirap nun nasanay kang lagi mo nakikita Nanay mo tapos biglang mawawala...

Iniisip ko ang sitwasyon nya dun. DH. Hindi madaling mag DH...alam ko yun. Awang awa ako sa knya. After 2 years umuwi siya at nag transfer sa dubai kasama ang kapatid nya. Si Tito Ed. Finally naging OK na ang work niya dun. Hindi na siya DH. Sa opisina na siya nagwowork. Nairaos niya ang pag aaral ko sa buong kolehiyo. Nakakasama namin siya every 2 years.

Si Tito Ed, malakas kumita sa trabaho nya. Nagplano siyang isama na sa dubai ang asawa at nag iisa niyang anak. Nagloan siya ng malaki sa bangko. Kumuha ng maayos na mauupahang bahay. Bili ng bagong kotse. Inenrol sa maayos na school ang anak. Pero hindi nagustuhan ng asawa nya ang buhay sa dubai. Nagpilit itong umuwi kasama ang anak nila. Nabalewala ang lahat ng ginastos ni tito ED para sa pamilya niya.

May nakaalitan siya sa trabaho. Siniraan. Hanggang sa matanggal at tuluyang nawalan ng pag asa. Nagpasya siyang umuwi nalang ng Pilipinas. Nag empake. Tumungo sa airport.

Pero nagkaproblema siya. Naisend na pala ng bangko na inutangan niya ang hold departure memo sa officials ng paliparan. Hinuli at ikinulong si Tito Ed. Hindi ka kasi makakaalis ng Dubai kapag may utang kang malaki sa bangko. Akala nya ay wala siyang magiging problema sa loan nya. Pero nagkamali siya.

Dahil takot na takot at hindi alam ang gagawin. Tinawagan niya ang aking Ina. Dali dali na tumungo sa kulangan si Nanay. Awang awa sa kanyang bunsong kapatid na nasa likod ng rehas. Maski siya ay hindi alam ang gagawin. Kung kanikaninong kakilala humingi ng tulong, halos matuliro si Nanay.

Hindi sapat ang perang hawak niya mula sa mga kaibigang pinoy pampiyansa sa kapatid na nakakulong sa middle east. Iisa nalang ang naisip nya nun mga panahong yun. Mag cash advance sa limang credit cards niya. Hindi pa niya naiisip na lolobo ng ganun kalaki ang interes ng mga hiniram nya.

Nailabas nya ng kulangan si Tito Ed. Pero wala na itong trabaho at nakaasa pa din sa kanya.

2010...nag umpisa ang recession sa dubai...marami ang nawalan ng trabaho. Maraming pinoy ang napilitang umuwi nalang.

Si nanay inalok ng kumpanya na mag stay pero babawasan ng kalati ang sinasahod or umuwi nalang. Pikit matang tinanggap ni Nanay ang pag stay sa office. Hindi niya maaring iwan ang uncle ko. At gaya niya, hindi na rin makakauwi ang aking Ina. Hindi na rin nya kaya bayaran ang hulog sa mga credit card na inutangan niya.  For sure maho-hold na rin siya sa airport...

Muli. Awang awa ako sa kalagayan ng Nanay ko. Gusto ko magalit at sumbatan si Tito Ed...matanda na ang Nanay ko pero bakit kelangan pa niya danasin ang ganung problema. Akala ko ay tapos na si Nanay sa mga ganitong problema. Gusto ko siya sisihin na dahil sa knya hindi makauwi si Nanay dahil sa pagkakaroon ng ganito kalaking utang sa bangko. Dahil sa knya hindi nakakapiling ng Nanay ko ang kanyang mga apo mula sa aking kapatid.

Last year...Kahit nasa abroad na ako ay di sapat ang aking kinikita para bayaran ang lahat ng utang ni Nanay...sabay pa nito ay nagka cancer ang aking bayaw...worried ako sa paghahanap ng extra pera para sa pagtulong sa aking kapatid sa pinas...at ang pag aalala sa aking ina sa dubai na baka hindi na kumakain ng tama mula sa pagbabayad ng utang at sa kakarampot na natitira sa kanyang sinasahod.

Ngayon ko lang ito na-share pero grabe ang mga pagsubok na dumating sa aming pamilya, buti na lamang at sagana ang overtime ko last year, halos araw araw 12 hours ang shift ko sa hospital...nakakapag padala ako sa pinas at sa dubai ng mga pangangailangan nila...may paraan ang Diyos. Nakakatuwa alam niyang hindi kakasya ang sahod ko noon pero tumulong Siya sa akin :-)

This year, buwan ng Marso, dumating ang matagal ko ng inaasahan...ang aking promotion. Itinaas ang aking sweldo ng doble at mga benefits. Sobra ko itong ikinatuwa at ng aking Ina. Ito ang sagot sa problema namin.

Buwan ng Hunyo, binayaran ko ang lahat ng pagkakautang niya...oo mabigat sa bulsa, pero para ito sa aking Ina, para sa peace of mind naming dalawa. Nun naibalita niya sa akin na utang free na siya ay ibang gaan ng kalooban ang nadama ko. Ang sarap ng feeling. Ang sarap ng feeling na finally ito na, tuloy na tuloy na ang pag uwi ni Nanay sa Pinas. Sa pamilya niya, sa mga apo niya. Sa amin na sabik na siyang makasama muli.

Four years. Its a long time.

"Pumunta ako ng office ng airline kanina at binayaran ko na yung ticket....nasa akin na" sagot ni nanay nun kausap ko siya sa telepono. Medyo mahal ang plane ticket niya sa Emirates Airlines pero ok lang sa akin, kaya ko naman bawiin yun sa pag kayod dito. Mabenta pa naman ang beauty ko. Charot. hahaha

Sabay kaming uuwi ng Pilipinas sa Nobyembre. May ilang buwan pa pero excited na kaming pareho. Muli, mabubuo kaming mag anak. Dadalhin ko siya sa Boracay. Alam kong ikasisiya niya na makapunta dun. Cancer free din ngayon ang aking bayaw. Andaming blessings.

Minsan napapangiti ako mag isa. Parang kailan lang, parang wala ng sagot sa problemang kay bigat...Sino ba naman mag aakala na makakaya ko bayaran ang pagkakautang niya. Sino bang mag aakala na kaya ko na siya ibili ng Plane ticket sa isang disenteng airline company. Sino bang mag aakala na unti unti na umaayos ang lahat.

Parang kailan lang, halos lumabas na ang paa ko sa malaking sira ng suot kong mumurahing sapatos :-)

July 16, 2013

Waley Pa Din





I've been dating lately and I must say, I have no luck in finding HIM. Nakakapagod din ha inpernez. Now ko lang narealized, medyo madami na since I came back here in the middle east last January. LOL

Hindi naman ako pihikan, infact ang baba na nga ng standards ko kaya! tseh. Importante kasi ang pakikipag date, dito mo makikilala ang isang tao if compatible ba kayo or what, ofcourse hindi naman makikita yun sa isang date lang, so the longer na nagkakasama kayo, mas lalo nyo makikilala ang isa't isa.

Share ko lang ang ilan sa mga naka date ko at masaklap na sinapit nito. ahahaha

HR assistant daw siya.Ok naman siya, medyo slim, at ok ang porma, may issue lang ako nun una, may amoy ang bibig nya....I have to suggest na mag mouthwash siya muna before kissing me ng medyo di nakaka offend. LOL. Medyo nag improve naman eventually, at grabe tong isang toh kapag nagka hard on super tigas talaga!!!!tumatango tango sa tigas! bihira na ko makakita ng ganun hahaha.

Naka ilang date din kami, kaso waley din in the end. Dahil medyo mababa naman sahod nya sa bahay nalang kami madalas. Pero after ilang days, nag inarte. Wala na nga siya pang date sa kin nagrereklamo pa na lagi nalang daw kami sa house ko nagdidinner. Kaloka. Gusto ko sana sabihin, bakit if sa labas tau may pera ka ba???? Ayun niligwak ko na, di ko need ng ganun tao. LOL

Sunod naman ay Pinoy na food crew sa Cinnabon dito, gwapo, makinis, nun makita ko siya sobrang attracted na agad ako sa knya. Gusto ko na tikman agad ganyan levels. LOL. Date kami, nood sine. Kaso nakaka turn off nun magkasama kami andami niya kakilala sa Mall lahat kinausap, lahat dinaanan. Dun daw din siya dati work kaya madami kakilala. Pero alam mo yun mukha na ko tanga. muntik ko na siya iwan sa inis nun.

Sa isip isip ko titikman ko lang siya tonight then good bye na. Kaso putek! tinanggihan ako nun niyaya ko umakyat sa flat ko. Di nya ko bet pala taena! sama ng loob ko! hahaha

Next guy naman, Malaysian siya. Makinis. Pwde na. Kaya lang masyadong bading ang kilos niya for me. hihihi. Natawa lang ako tuwing maaalala ko paano nya hawakan etits ko bigla bigla, nagulat lang ako. Magkausap kasi kami out of the blue dinakma na nya. Kaloka. Di ko siya type. Di ko na ulit kinontak.

Yun isa naman medyo mabigat ang timbang. Mahilig din naman kasi ako sa chubby hihihi. pero gwapo talaga. sales clerk ang work. keri naman basta matino ang work pwde na. I invited sa bahay for dinner one time.Nun naghubad na ng shoes, kala ko yun tinola ang mabaho, yun pala yung paa nya. LOL! After nun first meet up, dumalang na ang chat namin, so I guess di nya ko bet. Move on lang ako.

Next guy I dated was this Customer service guy from a bank. Ok siya kasama, we had a lot of fun together. Inabot kami ng madaling araw sa pagkukuwentuhan when we went out. Sa isip isip ko pwde siya. Mukhang may potential ganyan. at di ko siya nilibre sa date. LOL nakikihati talaga siya sa bills. kaya plus pogi points yun di ba! After a few days parang happy na siya na ganun ganun lang kami, parang walang direksyon kung san ba kami patungo. Hanggang sa mainip na ko. Till now nag aaya pa din siya lumabas labas kami, kaso parang ayoko naman, baka mamaya mo mainlab pa ko sa knya, ako lang talo in the end. hmp

Then there's Gerald from my previous post. (read HERE) after a couple of days panay message niya at tawag na di ko sinasagot. Kung galit ba daw ako sa knya. Kaloka. After niya ako tanungin if pwde maki ride sa credit card ko at tumanggi ako, di siya nagparamdam ng ilang araw diba, so  inassumed ko na nagtatampo na siya. Na ikinainis ko naman, kasi inisip ko ano ba dapat pinahiram ko siya? haller. ayoko nga. Tapos ngayon may gana pa siya magtanung kung bakit daw ayaw ko siya kausapin! I mean ano ba siya? engot? kaloka.

Pinakahuli kong nakadate ay itong 40 year old guy. He's an executive secretary. Tall. Lean. I immediately liked him when I saw him. Sinundo pa nya ko sa bahay at ihinatid pauwi after namin mag date. Soft spoken siya. Sa isip isip ko sobrang good catch na itong guy na ito. He's so nice pa. Sa sinehan pa nga e sobrang dikit kami at medyo nakakaturn on pa pagkiskis ng mga braso namin hihihi. nag good morning pa siya kinabukasan, pero yun ang huling message niya, nun gabi i asked if busy siya. Hindi naman daw. So i guess di siya interesado. I get it. Nadisappoint ako, pero ganun talaga.

Minsan gusto natin, pero ayaw naman sa atin. Yun iba naman gusto ka, pero di mo gusto. haist! ang hirap maging bading!

At bakit madaming mga nagtetake advantage, kala ko mga straight guys lang kaya gumawa ng ganun, yun pala maski mga kafatid na din gow na din sila. Kala ata nila ang dami kong pera! Di naman e! huhu. Isa pang Haist!

Gusto ko lang naman e, yun guy na may maayos na work, stable, yun kaya ako i-date minsan, yun kaya makihati sa bills minsan haha, yung guy na kahit di gwapo pero sobrang thoughtful at mabait...yun may time makipagkita sa akin kahit once a week...yun hindi baduy at maayos ang taste sa gamit!...yung may good hygiene...yung seryoso ganyan... parang madami pala! hahaha

Haist, asan ka ba? ligawan mo na ko.

LOL!

Ayoko na naman kasi ng long distance relationship, di ba ilan na ba na try ko nun, waley din naman nangyari hahaha.

Pahinga na nga muna ako I guess. Di muna ako maghahanap. Baka sakaling may sumulpot nalang diyan! namimiss ko na kiliginnnnnnn! tseh

July 9, 2013

Father Lily





I call my mom Mother Lily minsan e. so si father, naging father Lily. *sabaw lang* hahaha

I don't know how to deal with my father anymore. Even my sister is having a headache. I'm glad I'm not there with them otherwise baka mauna pa ko mautas! LOL

Suko na ko. Jusme. Tigas ng ulo grabe.

My dad has a long history of drinking alcohol. He has hypertension under medications but he's still drinking. Everyday he's consuming bottles of beer. Sometimes hard liquor pa. Minsan nagsusugal pa daw. How lovely!

About two years ago he suffered from Bell's Palsy wherein half of his face was paralyzed and deformed. I remember my sister told me how afraid he was back then.

I thought he learned his lesson na after he recovered through medication and therapy. OO Pinapagamot ko naman siya afterall itay ko pa din siya. LOL

I'm constantly reminding him to refrain from drinking kahit na there's no specific relation yet his drinking to the condition. Tinatakot ko siya na dahil kako sa pag inum inum niya yun. LOL

If you're a long time reader of my blog you knew that I'm not close to my father. I have this hatred at him when I was growing up. Don't worry I already forgiven him for all the pain and verbal abuse he caused me back then.

But I'm still distant. I could never be close to him. The thought of hugging him makes me wanna puke. or maybe my eyeballs would roll back 360 degrees as soon as he hugged me and pretend that he loves me.

Yeah that's how I imagine it. LOL

I sent him money monthly for his personal expenses but I found out that he's still drinking nightly and used the money for nothing. I feel bad about it. Nakakabuwisit di ba? I worked hard for those. Well yeah. sometimes kapag di ako nagpapa cute sa mga pinoy nurses. charrrr!

Kidding aside, andami nagugutom sa pilipinas...getz nyo ko?

Ang nakakatawa pa daw according to my sister if may pera si father, tuloy ligaya lang sa inom. At every time he runs out of money saka lumalabas mga sakit niya. Andiyan yun head ache, masakit daw tagiliran, masakit ngipin...blah blah...

Sabi ko naman: ay siya kulang pa sa alak!

Lately kasi I stop sending him money na. I felt kasi na I'm just giving him resources for his vices. I'm afraid he might get a stroke or something if pinatuloy pa niya yung hobby niya. Nasa sister ko ang money. He just need to ask what he needs. Pero I heard na nag aaway din sila ni sisterette madalas. Haist.

It felt like if i give him money, the more siya mag iinum. So if there's no money to spend, mas less ang alak di ba? Pero wag ka, ako pa ang masamang anak. Ang anak daw na wala paki sa ama at ni hindi inaabutan ng pera. Kakaloka. Hahaha

I talked to my sister yesterday, she told me, dad is sick daw. Mataas ang BP. Masakit ang batok. His eyes are almost popping out daw! (parang naluwa na daw at namumula mata niya)

Sagot ko: ah kulang sa alak pa kamo. lak lak pa.

Sabi ng sister ko:  "gaga! this time mukhang totoong may nararamdaman na nga". I just took a deep breath and told her to bring him to the doctor.

Baka daw mag pa blood works sila bukas and she's asking if magpapadala ba daw ako ng pera.

"what to do Yanni...send ko asap"

Idinugtong ko pa: tell him next time uminom pa siya ng uminom hinding hindi ko na siya ipapa doktor.


Sorry guys ha nag rant ako, medyo personal ang post ko. haha well sanay naman kayo sa akin na personal masyado ang post minsan x-rated pa nga di ba? LOL. I just need to get this out of my chest lang kasi. Asar na asar kasi ako.

Alam na alam naman naming lahat bakit siya nagkaka ganun. and for sure he himself knew it.

Haist.

Kayo ba how's your dad?




andami ko pala nakitang nakakatawang senglot pic na pinag tripan ng mga kaibigan nila! hahaha tawang tawa naman ako potah! nakalimutan ko tuloy pagka imbyerna ko kay Ama!


The best toh! taena! pag gising mo nasa kisame ka na! LOL












Nasa loob pa ng short nun katabi niya yun kamay niya! ahahaha









Babaw ko! hahaha Ok sige na babush na muna!

July 3, 2013

Maki-Ride






Napaaga ang sunod naming pagde-date nun, naging saturday imbes na sunday. Atat na kasi ako manood ng Man of Steel, tapos hindi na siya pwde ng sunday kaya ayun. Hindi na kami nakaabot sa Imax dahil naubusan na ng tickets. Kumain muna kami saka tumuloy sa sinehan. Nag 2D tuloy kahit masama sa loob ko. LOL

Last full show yun at almost 3am na natapos ang movie. Usapan na namin na sa house ko siya matutulog. Maayos naman ang unang gabi namin. Lambingan. Usual making out session ganyan. Hindi pa din ako nakipag sex. Oh hah!!! ako na talaga haha.

Nakuntento na ko matulog kami ng magkayakap. Ramdam ko sa mga haplos niya na gusto nya may mangyari kaso ayoko pa e. Ayoko na parang katawan nalang lagi at sex na agad kahit wala pang love. hihihi. ewan kung hanggang kelan ako magiging ganito. Baka next month mag iba na ulit. charot.

Gustong gusto ko yung may kayakap sa pagtulog. A warm body next to mine. Kakaibang feeling. Ito ang madalas ko namimiss e. Kesa sa makipag sex na nakakapagod at nakaka tamad sa dami ng preparation. hahaha! ang messy pa after. LOL

Tumunog ang alarm clock ng alas nueve ng umaga. Ginising ko na si Gerald. kelangan na niya mag ayos at umuwi dahil may pasok pa siya ng after lunch at medyo malayo ang uuwian nya mula sa flat ko.

Nun matapos ay inihatid ko na siya sa pinto na nakapikit ang isang mata ko sa antok. Nag akap at nag good bye kiss lang ako at muling bumalik sa pagtulog.

Wala pang sampung minuto mula nun makaalis siya ay tumunog ang phone ko. Si Gerald. Tinanung ko kung bakit siya napatawag.

"eh Mac, nakalimutan ko sabihin sa yo kanina na, hihiram nga pala ako ng pamasahe sa 'yo..."

Hindi ko alam kung nanaginip lang ba ako or what. Napaupo nalang ako at huminga ng malalim. Na turn off na ko...hoping na sana ay hindi ko naririnig sa mga labi nya yun.

Pinaakyat ko siya muli sa floor ko at nung magkita kami sa may pinto ng elevator ay inabot ko sa knya ang 20 riyals. sabay sabing: Ingat ka.

"bayaran ko sa yo pag sweldo ko ha. thank you" sabi niya.

Sinubukan ko iignore yung moment na yun. Baka naman kasi kapos nga talaga. Kaso sana di nalang siya sumama sa house ko kung alam na niya na wala siya pamasahe pauwi. Ewan ko sa inyo pero for me, rule 101 on gay dating:

wag na wag ka mangungutang sa taong dinedate mo.

Ang paglalandi at pakikipag date ay isang magastos na paraan. haha. aminin na natin di ba. wala kayo mararating if wala kang panggastos. mapa restaurant man yan, nood sine, or pang motel. lalo na ang pamasahe. kaloka.

I don't mind spending for the bills sa restaurant or ilibre kita ng sine, lalo't alam ko naman na mababa sahod ng ka date ko, kasi kaya ko naman, walang halong yabang. Kinain naman namin pareho yun so why not di ba. Pero hindi ibig sabihin lahat ako sasagot. pati pamasahe mo. LOL

Nanamlay ang pag message at pakikipag usap ko kay Gerald after nun. Hindi ko alam pano siya lalayuan na hindi naman siya masyado masasaktan lalo't ramdam ko na eager siya to be with me.

On our third date after a week, kumain kami sa Shake Shack at nanood kami ng World War Z. Super bored na ako sa company niya. Silent type kasi siya talaga to the point na panis na laway ko. Nakakapagod din kasi ang mag gawa ng conversation. Yung hindi spontaneous ang pag uusap nyo. Sa isip isip ko nun ay last na ito. I need to get away from him na.

The next day habang nagtitiyaga akong kausap siya sa Whatsapp ay mas ginulantang ni Gerald ang mundo ko:

"mac may sabihin sana ako sa yo kaso parang nakakahiya kaya wag nalang..."

Kabado ako nun. Ramdam ko ng baka umutang siya sa kin. jusme gerald maawa ka naman sa sarili mo sa isip isip ko nun.

"ano yun?' patay malisya kong tanung.

"hindi wag na, nakakahiya e..."

Ikot lang eyeballs ko to 360 degrees ganyan. pero kinulit ko pa din to satisfy my curiousity. (A) baka sasabihin may sakit family nya, (B) walang pambayad ng kuryente sa pinas, or (C) may naospital blah blah...yan mga naiisip ko. LOL

"Di ba may credit card ka?" he continued

"oo, bakit?"

"may bilhin sana ako, makiki ride ako sa card mo sana..." sabi pa niya.

Nabigla ako. First time ko makarinig ng ganun. Makiki ride. Hmm, iba toh ha hehe, none of the above dun sa mga naisip ko kanina na sasabihin nya hihihi.

Pero na turn off pa din ako. kahit iba pa itong sinabi nya now. Kasi, hindi ko pa naman siya lubos na kilala...pera pa din ito e...pano kapag di siya nag bigay ng panghulog monthly...pano pag tinakasan nya ko...I mean there's so many things that could happen.

At mahirap mag involve ng pera sa kahit anong gay relationship. Lalo't nagde-date palang kaming dalawa.

"ah, kasi Gerald, pasensiya ka na, pero hindi kasi pwde..." sagot ko nalang.

"ah ok, I understand"

"e matanong ko lang ano ba bibilhin mo? curious lang ako"  i really wanna know

"buy sana ako ng Iphone 4S..."

Nanlaki mata ko. Jusmio. Wala na nga siya pamasahe bibili pa siya ng iphone. kalurkei. LOL pero iba isinagot ko sa knya.

"saka na yan, may phone ka pa naman di ba. pagtiisan mo na muna phone mo. ipon ka nalang, soon makakabili ka din, mas madami ka pang dapat pag tuunan ng pansin" payo ko, sincere ako dito nun sinabi ko yan.

"nag hahang na kasi tong phone ko ngayon" katwiran nya.

"may mas mura naman na mga phone, yun nalang pag ipunan mo, gerald"

"ok lang, sige salamat, pasensiya ka na. Sige antok na ko, good night." bigla niyang paalam.

Naloka ako. Nagtampo? kala ko ba ok lang daw. LOL

tsk tsk tsk

3 days siya hindi nagparamdam. Which is a good thing na din, atleast nagkarason para hindi na ko mahirapan iwasan siya. Its obvious na sa pag iwas niya sa akin na nadisappoint siya na di ko napag bigyan ang gusto nya. Baka iniisip nya na deads na deads ako sa knya at mag sisisi sa naging pasya ko.

Nakakalungkot lang, mabait pa naman siya. Yun nga lang.

Haist.