Heto Na Naman Me! (Medical Escort)

Aktuwali, sa London sana ang medical escort na pinupuntirya ko this month since due na ako sa aming rotation. May pila kasi kami dito, lahat ng staff mula sa pinakasenior hanggang sa junior. Para lahat kami may chance maka byahe at kumita na din ng extra. Fair naman di ba. Minsan may mga sumisingit na kupal lalo't gusto nila pumunta sa bansang yun.

Heniweyz, nun tinawagan ako ng friend ko at sinabing kunin ko na daw itong pinoy case na ito ay medyo hesitant pa ko. Kasi Pinas ang byahe, I mean, I'm targetting Europe kaya. Nun naibaba ko na ang telepono, napag isip isip ko, hmmmm why not! I'll get to see my family and my friends and my boys. Chos!

Hopefully bago matapos ang taon ay makapag London escort ulit ako :-)

Di ba its a win-win case! Kumita na ko dahil babayaran ng company ang 4 days ko, libre pa ticket ko pauwi, tapos mae-experience ko pa ulit ang Pinas lalong lalo na ang mga food na talaga naman namiss ko ng bonggang bongga!

Kainis nga lang 2 days lang ang binigay sa aking extension! pero keri na 6 days na din yun. Pagkakasyahin ko nalang ang lahat ng pwde ko magawa in a short time hihihi. #alamNa.

Nakaka haggard nga lang mga prepare ng mga dokumento jusme. Mga permits, mga letters, mga requirements, at kelangan ay nasa tamang kondisyon ang aking Ventilator (breathing apparatus) at ang mga extra batteries nito kundi yari ako kapag nag fail ito sa eroplano.

Itong aming medical escort na ito to the Philippines ay binubuo ng tatlong tao. Ang aking mabait na Jordanian doctor, ang aking sweet na Indian nurse, at ang inyong lingkod. Kasama namin ang anak ng patient namin na si Ate Cora.

Haist, sad lang ang case ni Ate Cora. Dinala siya sa ER noon January due to acutebiliary pancreatitis. Naoperahan siya kaya nadala sa ICU. tapos nag aspiration pneumonia nun nasa ward na and then nag cardiac arrest, tapos na apektuhan na ang brain functions nya nun ma-revived at gumising kaya naman bed ridden na siya at di nakakapagsalita, tapos nagka pleural effusion pa siya, tapos ARDS. At ito ngayon naka tracheostomy tube siya at sinusuportahan ng mechanical ventilator ko dahil mahina na ang lungs niya.

Napag desisyunan na iuwi na siya sa Pinas dahil supportive na treatment nalang ang kelangan niya. Ihahatid namin siya sa isang hospital sa Pasig. wala na kasing magagawa pa ang hospital namin for her. At wish na rin ng family nya na maiuwi siya.

From the plane ibibiyahe namin si Ate Cora na sana ay stable at walang aberya sa kalagayan niya mahirap na mag code blue kami sa ere! jusme imaginin nyo nalang ang panic ng mga kasabay namin sa erpleyn nun at baka mapilitan kami mag landing sa kung saan man airport pinakamalapit, at saklap kapag sa North Korea kami inabot da vah or sa afghanistan! charot!

 Pagbaba namin sa NAIA ng around 11pm ay may naghihintay ng ambulance sa amin, hopefully ay na coordinate nun family ni Ate Cora ito ng maayos kundi nganga kami sa airport. LOL From the erfort ay ihahatid kami ng ambulance all the way to Pasig. Hmmm, sana bago mag 1am ay naiendorse na namin ng maayos at stable ang pasyente.

Magpapasundo ako sa sis ko sa hospital sa pasig tapos idadaan ko sa kung saan mang hotel magcheck-in yun dalawang kasama kong foreigner. I feel bad kasi na iiwan ko sila sa Manila. Syempre ala sila kilala diyan kahit isa diba. So im sure worried din sila. Pero sabi ko nalang mag ingat sila sa mga mandurukot at holdaper. LOL! (lalo natakot ang mga hitad hahaha)

So yun nalang consolation ko sa kanila, ang ihatid sila sa hotel nila. Sa makati daw nila gusto, nagmamayaman ang mga bruha at sa five star hotel daw. tseh.

So yun ang plano. Sa ngayon ang goal namin ay mapanatiling stable ang kalagayan ni Ate Cora sa ICU habang nag iintay kami ng sabado ng umaga para sa byahe namin pauwi ng Pinas. Kagabi kasi nag respiratory distress daw ang pasyente kalurkei. Tinakot kami. Pero ngayon ay Ok na siya. Kundi good bye to my pinas mini vacay! haha

Halooo

Kung iisipin natin ngayon grabe na ang nai-evolved ng mga gadgets natin, minsan nakakamangha at sasabihin mo na lang: Parang kelan lang ganito lang gamit ko noon ah!

At totoo naman, alam kong di ako nag iisa sa mga ganitong kaisipan. At masaya ako na nabuhay ako sa ganitong panahon! haha ayoko nun mga 1800s or 1950s or 1970s jusme! binibitay pa bakla diyan!

Anywayz, college ako noon, year? 1998 ata! jusme!Yan nun una ako makakita ng cellphone sa mga mayaman kong classmates. May ilan ilan pa lang ang naka Nokia 3210 non. Grabe kapag tumutunog yun mga phones nilang yun kapag may nagtetext parang bubula tenga ko sa inggit! LOL

Bilang dukha nun college days ko e hanggang pangarap nalang ako magkakaroon niyan. Pilit na isiniksik sa utak na pag aaral muna atupagin ko at kapag may work na saka ako bibili ng mga kaluhuan ko sa buhay.

Nasa abroad na ang Nanay ko noon kaya naman bilang social climber ako ay pinilit ko siyang padalhan ako ng cellphone. Pinadaldan naman niya kami na hiraman daw kami ng mahadera kong kapatid. Ito yun oh:

Alcatel

Kulay itim yun pinadala ng Nanay ko, Jusme napakapanget nito! haha ewan ko san napulot ng Nanay ko toh hahahha. Hindi ko magawang ilabas ng bahay!

Tapos bilang napakabait kong anak, kumikick back ako sa pinapadalang pang matrikula ng Nanay ko sa akin, kunyari ganitong amount ang babayaran ko pero ang totoo may patong na kong 40% ganyan. Oo nakalipas na yan wag nyo na kong husgahan! tseh!

Kaya naman naibili ko ang sarili ko ng Motorola phone na ito, na di ko na maalala model, na nag iiba iba ng back light yun screen at yung keypad lights. hihihi. Masaya ako dito noon.

Motorola

Siyempre hanggat di ako nakaka afford ng Nokia phone e di pa din ako tuluyang magiging masaya. Ewan ko ba at gustong gusto ko yun hinayupak na Nokia brands na yan noon. Kaya konting dugas ulit sa pamg matrikula nakabili ako ng napakatibay at singtigas ng batong Nokia 5110! LOL

Nokia 5110

Ang saya pa nun andaming housing and cases na available. Papalit palit lang lagi ng kulay haha! Dito ko una nakilala ang Greenhills shopping center! Ni hindi ko alam dati na may ganyan lugar sa maynila! Toink! naalala ko pa bibili ako ng bagong keypad para sa 5110 na ito pero sobrang tigas nun nabili ko ni hindi ako maka press ng keys hahaa halos dumugo daliri ko kapag nagtetext pero keri lang kasi ganda ng kulay e! LOL

At naalala nyo pa ba kung magkano ang presyo ng Sim Card noon? ang mahal di ba????

Tapos binentahan ako ng tita ko ng second hand phone itong 7110 naman, kaso may problema loose yun slide nun keypad. Mura lang daw paayos sabi niya, so ako naman si gaga binili ko.

Nokia 7120

Saya ko nun sa isip isip ko pang mayaman ang phone ko noh wah kayo mase-say ngayon! charot! Laki nitoh naalala ko tuloy bigla si sardinas boy! charot ulet. Pero habang tumatagal e nabo-bother ako sa hindi sumasarang slide ng keypad. Kaso parang ikinakamahirap ko siya kapag di masara! LOL

So ako naman mega punta ng greenhills para ipaayos ang sliding ek ek ni Phone. Inayos ni koyah, kaso di successful, jusme ilang oras ako nag antay hanggang sa sumuko nalang siya! Sabi niya ibenta ko nalang daw or i-swap ng ibang phone. Pineresyuhan nya ko at sinabing 3310 daw ang pwde nya ma-swap sa akin. Inis na inis ako nun pero since imbyerna na ko sa phone kong di nagsasara e ipinalit ko na din. Tanga tanga ko kasi binili ko pa siya sa tita ko.

Nokia 3310

At alam nyo ba habang pauwi ng laguna mula greenhills ay nahulog pa itong phone na ito sa bulsa ko sa jeep na ilang minuto ko ding di makita! ang malas ko talaga haha! pero buti at nakita ko din siya after mag mukhang tanga sa kakayuko at kakatuwad sa jeep!

Hindi na ko nag 3210 nun mga panahon na yan kasi napapangitan na ko sa itsura nya hahaha. Patuloy pa din ang kick back ko sa matrikula at nakabili ng iba pang units. Bebenta ko yun current phone ko at bibili ng bago. Ganyan sistema ko paulit ulit. Kaloka. Walang kasawaan.

Nokia 6210

Typeko tong phone na ito noon, Medyo matagal ko din siya naenjoy. At saka mahaba (pabulong) chos. After nito may ipinalit akong maliit naman. same kami ng naging ex gf ko hihihi oo ang nag iisang nabola at napaibig kong bilat nun unang panahon! di ko na maalala ang model at wala ako mahanap na pictures.

Nokia 6680

Nun may work na ko, ito yun phone ko 6680 na nanakaw sa akin sa bus ng mga hinayupak na sumakay sa bus nun papunta ako ng buendia. Kinulbit ako nun nasa likod ko sabi nya may dumi daw yun damit ko. Nun sinilip ko mayroon ngana puti puti. So ako naman si gaga abalang abala sa pag pagpag nun puting chalk without knowing na yun katabi ko pala ay abala na sa pag buklat ng bag ko at kinuha ang phone ko! maiyak iyak ako nun huhu.

Nokia N70

After ko manakawan, awang awa sa akin ang tatay ko kaya naman pinadalhan nya ako ng pambili ng new phone hihihi. Ibinili ko yung pera nitong N series ng Nokia. ganda nito nun unang labas nya. Brand new na binibili ko lagi since nag mamayaman ako haha. Social climber nga dibah. Hanggang ngayon gamit ko pa din itong phone na ito as my alarm clock and calender reminder. Ilang bagsak na ito at imagine naman kung ilang taon na ito sa akin.

Hanggang sa makapag abroad na ko at makabili na ng mas magandang model, pero in fairness di agad ako umalis sa Nokia a. Talagang loyal ako haha.

Nokia N97

Proud ako sa N97 na ito ha. Unang telepono yan na binili ko nun nag abroad ako nun 2009 hehe. Ganda nito nun. After a year na magsawa at laspagin ay ipinadala ko sa sis ko yan para ipamana sa knya na later on nalaman ko na sinangla daw nya at di na natubos haha di ba ang bait. LOL sentimental pa naman akong tao. Nilatigo ko kapatid ko nun sa galit. Chos lang.

HTC Touch Pro II

First time ko umalis ng Nokia brand medyo alanganin pa ko nun kasi ang tagal ko sa nokia haha anghirap mag move on shet! Para kasing napag iiwanan na sila in terms of advancements sa technology. Andami ng ka kompetisyon. At parang pinoy na lang noon ang loyal sa knya. kaya bilang social climber sabi ko pwes mag iiba na ko ng brand! Pero infairness naenjoy ko itong HTC na itetch. 2010 ko siya nabili at less than a year ko ginamit bago muling ipinamana sa sisterette ko sa pinas. Till now nakikita ko pang gamit nila yan sa pinas.

Blackberry Curve 9330

Nag umpisa ako mainlove sa BB nun 2011 gusto ko kasi ang privacy na kaya i-offer nito sa mga users. May mga websites na di kaya i-block ng networks dito sa Dowha haha. Lalo na porns! At grabe ang email features nito ang tatag! sobrang bet na bet ko. Isa ako sa mga nakaimpluwensya sa karamihan ng kasamahan ko sa work na mag BB na din sila. Lakas ko maka promote e LOL! Ipinadala ko din toh sa sis ko nun magsawa ako. Oh di ba laging taga sambot ang kapatid ko.

Blackberry Torch 9810

Infairness itong BB na ito ang nagtagal sa akin. Till now gamit ko pa din siya lampas one year na! Sobrang mahal ko toh at naeenjoy ng todo till now. Wala pa ako naiisip na ipapalit sa knya. Pero may namamataan na akong parating. Itong BB Q10. Wala pa siya sa market dito. Wala pa me nakikita. Pero pwde ding mag Samsung Galaxy S4 ako or what. Ewan. Di ko pa alam di kasi ako magaling mag type sa touch screen. Kaya as much as possible gusto ko may keypad pero may malaking screen. hehe

Kayo ba? anong pinaka una nyong phone? at ano yun latest na gamit nyo now?

Buhay OFW Ko.

Buhay Dowha.

Buhay OFW.

Pano nga ba? Siguro kapareho lang din ng ibang OFW around the world ang buhay ko dito. Nakatira sa isang flat, may tatlong bedroom, tig isa isa kami ng kwarto kaya may privacy at gumawa ng kung ano ano na alam nyo na!. At alam kong gawain ng lahat ng single OFW! nyahaha!!!

Kaya mahal na mahal ko ang  kaliwa kong palad! LOL! ewan bakit kapag sa kanan hindi masarap. (TMI alert!!!!)

Anyways, yun nga may dalawa akong pinoy na housemates na dental tech, at lagi nakakaiwan ng kalan na nakabukas. Ang ganda lang noh? pero since ayoko ma-stress sa kanila, bahala na sila, take lang ako ng picture at date ng kalan na naiwan nila, kapag nagkasunog at nag imbestiga, may katibayan ako na di ako ang pabaya. Tseh.

Weather dito ngayon nasa 30-35 degrees Celsius. Umiinit na. Pero keri naman dahil lahat naman ng lugar ay naka AC. Hindi nga ako halos pinapawisan. Madali din ang transportation, pagpasok sa work nagtataxi ako at hindi mahirap sumakay. Pauwi ay may tranport akong van kasi mahirap sumakay pauwi from the hospital.

Tipikal na araw ko ay magsisimula sa work. Kakain muna bago pumasok. May mga nakaimbak na akong food sa fridge, minsan ay nag papadeliver nalang ako ng lutong ulam sa malapit na pinoy restaurant sa building namin. Nakakaaliw ang mga pangalan nila, mayroong, Pueto Galera, may Boracay, at may Little Manila. Pero sa Amwaj ako madalas magpadeliver since sila pinakamalapit sa akin, paborito kong orderin ang Fried chicken nila na lasang Andoks with mang tomas sauce ha, masarap din ang bulalo nila, jusme! Nakapag grocery na din ako ng mga kakailanganin ko sa pang araw araw. May Jollibee at Chowking na din dito at soon daw ay ang Gerry's grill.

Kapag naubusan ako ng water, ng mantika, or toyo or suka, isang tawag mo lang sa telepono ay may magdadala nito sau sa main door mo. Basta dapat minumum na 10 riyals ang ipapadeliver mo. I love this service! Sana may ganito sa pinas noh?

Pero since diet ako this month, madalas ay bread lang or gulay or nagpapapak lang ako ng ulam kada kakain. Bawal na muna ang rice. Pagkakain ay itatapon ko yun plato,baso, kutsara at tinidor at mangkok sa basurahan. UU. Kasi disposable lahat sila hahaha. Ayoko kasi naghuhugas ng pinagkainan!

Usually 8 hours akong duduty ngayon sa Accident and Emergency room, medyo busy pero keri naman at happy kasi angdaming cute nurses at EMS hihihi. Masaya na din ako dito kahit nami-miss ko yung dating area ko sa ICU sa Cardiology Hospital.

May baon na din akong bread or kung anu man kapag oras na ng break or kadalasan kapag tinatamad ay bumibili nalang sa cafeteria. May branch naman ng Starbucks sa vicinity ng hospital kaya kapag trip mag kape e lakad lang ng konti.

Alam nyo naman halo halong lahi kami dito sa hospital. Kaya matututo ka talaga makisama at habaan ang pasensya mo. Dahil sa totoo lang nakaka-stress sila! Pero di naman dapat ay lagi pasensiya di ba, kapag natatapakan na karapatan at pagkatao mo dapat marunong ka din lumaban, pero bawal makipag suntukan or sabunutan, kundi mateterminate kami pareho hahaha.

Meron din kaming man made island gaya ng sa dubai hehe

Ma-traffic na din dito, konti lang kasi mga fly over at infrastructures, soon pa, may mga plano na sila to improve the road and maglagay ng subway gaya ng nasa Dubai.

After 30 minutes naihatid na ko ng van at makakauwi na ko sa bahay. Nasa accommodation ako na provided ng hospital. Libre lahat. Wala na ko iintindihin kundi pangkain ko. Nasa ika anim na palapag ako kaya lagi sasakay ng elevator ay minsan ay may makakasabay na Pana or arabo na ke baho. Kaya dapat shallow breathing ka lang sa mga ganitong pagkakataon. LOL

Nasa akin ang pinakamalaking room sa flat namin. Swerte lang ako at ito ang napataon na mapabigay sa kin. kaya naman naglagay na ko ng maliit na dining table, 2 couch, tv, at isang personal ref. Para di na ko lalabas ng room ko at makigulo dun sa dalawang ungas kong housemates. May common kitchen at living room kami. Civil lang ako sa kanila. Di pa naman kami nag aaway haha. Basta la pakialaman ganyan.

Kapag nasa bahay usually online lang ako, nood ng balita, nood ng mga tv series na paborito ko habang nakatodo ang AC at balot na balot ako ng kumot sa couch hahaha. Hindi din ako nawawalan ng makukokot na snacks. I love growers peanuts or cheese rings at lalo na ang Lindt white chocolates.

Hirap lang minsan mag isip ng kakainin kapag namumuhay ka ng solo sa abroad. Di gaya sa pinas na pag uwi natin ay may nakahanda ng pagkain. Hirap din ako sa pamimilantsa. Ayheytit! Paglalaba naman ay madali lang, ilalagay ko lang sila sa automatic washing machine, set lang ng timer at yun na! Isasampay nalang after!

Gusto ko lang dito ay yun fast internet connection, at 3G signals ng blackberry ko. Jusme kung sa atin malamang kunsimido na ko araw araw. LOL

ito ang public market namin dito, sa souq. ganda dito feel na feel mo yun arab culture :-)

At nakakaloka lang na kapag may naiwan kang gamit somewhere pagbalik mo andun pa din yun kapag nakalimutan mo. Hindi din kami worried na mahablutan, or malaslasan ng bag haha. Safe na safe ang feeling! Pero kahit na sabihin pang OK naman ako dito, iba pa din sa pinas, yun ang bayan natin e, mahal ko bansa natin infairness! Kung kaya nga lang ako bigyan ng ganitong sahod sa pinas e why not. Malamang wala ng mangingibang bayan pang Pinoy for sure :-0

Bata pa ko pangarap ko ng makapag abroad, naniwala sa akin ang Nanay ko kaya naman pinagsumikapan niyang maka graduate ako. Masaya akong I'm living OUR dreams. Namin ng Nanay ko. Ni sa hinagap di ko inakala na makakarating ako ng London at Germany dahil sa work ko na ito. At so far thankful ako sa mga blessings at mga kaibigan na natanggap ko for the past four years, well almost. hehehe.

Anong Oras Na?

Minsan lang ako kung bumili ng relo at di naman talaga ako kolektor na gaya ng iba na dose-dosena ang relo nila at papalit palit araw araw. Sakto lang yun sa akin. Maingat kasi ako ata, kaya inaabot ng taon bago sila masira or mapalitan or kung di naman nag sawa lang hahaha, minsan may umay factor din diba? at kalimitan pa nga nai-papamana ko pa sa dad at bayaw ko at ilang pinsan. 

Nakakatuwa lang na kapag nauwi ako para magbakasyon ay makikita ko pang suot nila yun binigay ko at talagang gumagana pa. Ako pa nga mahihiya na parang kelangan ko na palitan yun suot nila kasi gamit na gamit na masyado ganyan. O diba bait baitan lola nyo! chos

Ito lang ang natira sa akin at di ko kaya ipamana dahil super love ko sila hehe. Ito ang una ko binili nun nag abroad ako, kaya naman mahirap pakawalan, ang ToyWatch Jelly. Medyo pricey ng slight pero sulit naman.Three years old na to sa akin. Nagpapalit lang ako ng straps depende sa mood ko na isuot. 

ToyWatch jelly

Bagong bili ko tong orange strap, hongkyut! hihihi

So far itong Tissot na ito ang pinakamahal sa mga relo na nabili ko. Medyo nanghinayang ako nun makauwi sa bahay hahaha oo may ganyan moment ako, bibili tapos magsisi na parang sayang yung pera ganyan. Pero sulit naman, maganda naman at matibay talaga, yung glass niya ay made of sapphire crystal, and its scratch proof, sabi nga nila madudurog at masisira yung pinaka bracelet pero yung glass ng relo ayos na ayos pa din kahit ilang taon pa lumipas. Niloloko nga ko ng mga friends ko testing daw nila palakulin if di mababasag LOL

Mag three years na ito sa akin, kita na nga yun gasgas sa pinaka bracelet e, pinang aaraw araw ko kasi sa duty hahaha. Kasi naman nilulumot na sa taguan, minsan nalang kasi ako makalabas at makagala dahil sa work, naisip ko nun e di gamitin nalang aanhin pa ba yun di ba. Ganda ng kahon nito as in,ang bigat at may compartment ek ek parang pwde na din ibenta LOL!

Tissot

At  last week nga ay napabili ako ng relo na ito dahil naiingit ako sa mga male nurses sa ER, parang ang astig ng relo nila. So yun I bought this Casio G-Shock Gulfman series! Hindi pa sila ganun ka pricey kesa sa mga nabili kong relo from the past. 

Balak ko itong ipamigay as premyo dito sa blog ko hahaha, Twice ko palang ito nasusuot. Nag iisip pa ako kung ano pa-contest ko, pahabaan or palakihan or patabaan ba or what. charot!!!!'

Casio G-Shock Gulfman 

At  nun isang araw ay di ko napigilan mapabili na naman ng isa pang G-Shock na ito nun masilip ko sa display. Jusme naman kasi ke-gandah!!!! ang lakas makabarako, alam nyo naman mapagpanggap tayo. aminin! chos ang tibay pa nito: 200 m water resistant, shock resistant, at magnetic resistant. Hindi ako worried na mabunggo bunggo siya sa pader or saan man. Pero di pa din ako magde-dare na ipasok ito sa loob ng MRI machine namin sa hospital hahaha.

Casio G-Shock GA-100

at itong isang toh sana makahanap ako, kasi nainggit ako sa friend ko na meron nito hihihi di ba ang kyot! parang laruan lang ng bata!!!

Goodluck nalang sa akin if may mabibili ako nito or maoorder online. Kayo ba, nangongolekta ba kayo ng relo? Mala-Imelda shoes na ba collections nyo? anong relo nyo ang di nyo maipagpalit palit or maipa-hands-me down? hehe

Seasons Of Love

Almost two weeks ago, may ticket na kami ng show na Seasons of Love kagabi nina Princess, Nyoy at Juris dito sa Doha. Dahil nagyayaman yamanan kami, yun pinakamahal na tickets ang in-avail namin. LOL. Nasa unahan kami. As in. Kitang kita namin sila sa stage.

Super naenjoy namin ang show. Nakakatawa lang na na-late na kami ng dating nina Belle at ang cutie na si Andrew, dahil nagloko ang kotse ni Belle papunta sa venue sa red room ng Regency Hall. Pano ba naman itong si Belle e hindi kabisado ang kotse niya, nangainit ang radiator at ang AC ay halos apoy na ang ibuga sa amin sa loob, halos pawisan na ko. hahaha.

Nag-suggest ako na idaan muna namin sa auto shop na una namin makikita along the way, mahirap nang itirik kami sa gitna ng highway jusme di ko ma-imagine na magtutulak ako ng carlaloo nya noh. Ganda ko pa naman kagabi. Tseh.

Habang nag iintay na i-check-up ang kotse ay mega lafang kami ng sandwiches sa katabi nitong convenience store. Jutom na jutom kami. 8pm ang show pero 7:50pm na ay di pa tapos ayusin ang carlaloo! kakaloka! sabi ko iwan na namin si kotse at magtaxi na kami balikan nalang mamaya. hahaha.Tumatawag na ang friends ko na asan na daw ba kami. Tawa sila ng tawa nun kinuwento ko nangyari sa amin.

Buti kamo late nag umpisa ang show. Punong puno yun magandang venue ng show. Taray lang ng mga chandeliers at may mga booths ng food sa lobby. Sakto lang, hindi crowded at maayos ang sitting arrangements at maganda ang pwesto namin, although nun una e medyo na messed up yun seats na para talaga sa amin. Nalunod ako sa mga cute na pinoy ha!

Jusme. Andaming intermission number! May raffle pa ng ticket na nakalimutan ko kung ano yun unang prize! aba nakakatawa, ang nabunot nilang unang winnur ay arabo pa! hahaha! Nakakakilig lang din kasi tabi kami ni Andrew ng upuan. Solong solo ko atensyon niya!

Halos alas nueve na nung matapos kumanta yun front act na di ko knowing, pero magaling din naman sila. Tapos sigawan na nung i-announce na si Princess Punzalan! charot! Si Princess pala, di ko alam surname nya sorry hehe. Hongputi nya! nakakainis na sa katisayan ganyan! ganun ang kulay ko noon e, kaso nag coron, palawan ako ayun naging ganito na ko. chos!

Unang una niya kinanta yung Payphone ng Maroon5 on acoustic! sing along talaga mga bakla. LOL after more than 5 songs ata di ko na mabilang ay si Juris na ang inannounce ng host! dito ako napatili na! siya lang inaabangan ko dito kaya.

Maliit lang si ate Juris in person pala, maka ateh naman daw ako e noh? hehe. at ang suot white na white! virginal na virginal. naiimagine na suot ko yun kapag maliligo sa batis tapos magtatampisaw kasama ang mga kalalakihan sa nayon na nag iigib ng tubig na naka topless at sira sirang shorts na maong ang suot tapos makikipag basaan daw ako ng tubig sa knila hanggang sa bumakat ang nips ko na kulay itim. charot! LOL

Unang kinanta ni Juris ang "Minsan Lang Kita Iibigin". galing galing lang ng version nya. Tapos nalungkot ako nun "Di Lang Ikaw" na ang sumunod na kanta na si aiza seguerra pala ang sumulat. Ramdam na ramdam ko yun lyrics ng kanta. Gondoh! sori panget yun kuha kong video ng actual performance nya kaya ito nalang muna hehe



Medyo nakakatawa din si Juris sa stage,kalog siya at parang typical na tao kausap. napapatawa niya ang audience.

At maya maya, tumigil si Juris sa pagsasalita ng biglang may mag appear sa wide screen sa bachground ng stage ng video ng isang babae hanggang yun spotlight e ma-focus sa girl na nasa unahang row namin! at may lalakeng may dalang singsing ang nag propose!!! shet! hongsweet!

Cute si boyfriend infairness! tapos nung inaasked niya ng "will you marry me" parang waley naman makareact si girlaloo ng yes! umaarteh sa screen kainis. chos!

Pero na conscious ako ha! halos lahat ng camera sa kanila naka focus e nasa likod na likod kami! sagap na sagap ako ng mga lenses nilang lahat! kaya ayun nag kakaway nalang ako nag pose ng parang japanese gurl....hihihi.

syempre joke lang yun noh! hahaha hiya ko nalang kulang nalang magtakip ako ng fez kanina baka mamaya nasa dyaryo pa yan! Biniro ko pa si Andrew na wag muna siya magpo-propose ngayon sa kin kasi di pa ko ready mag asawa. LOL

Sayang hindi kinanta ni Juris yun fave kong "wag mo ng itanong" ng eheads. May mp3 copy pa naman ako nun at lagi ko pineplay.

Last na sumalang si Nyoy, na di ko din alam surname hehehe. Liit lang din nya pala pero cute ng smile nya ha, kekintab ng teeth kaaliw! Kumukutiki-titi-tap!

Tapos tinutukso siya ng audience nun nagsasalita siya about love, and na kapag iniwan ka ek ek ng mahal mo ganyan. Sabay kanta niya ng "someday" haha kakaloka! though siya nag compose, sobrang naka attached kay Nina yun single na yun. Parang ang awkward lang nun time na yun during the song.

Nakailang songs din si Nyoy bago bumalik sina Juris at Princess at kumanta sila ng theme ng RENT na Seasons of Love!!! I love it!

Humirit pa ng MOREEEEE! MOREEEEE! ang mga madlang people kaya naman kinanta nila na huli itong hit song ng Journey na "Don't Stop Believin".

Super enjoy kami sa show at halos sinabayan namin lahat ng kinanta nila! Matagal na namin nirequest sa mga organizers na dalhin nila dito ang Sessionistas, at ngayon na andito sila sobrang thankful kaming mga OFW dito sa Dowha. Kahit na kulang sila pero keri na.

At may bonus pala itong Platinum Ticket namin, kami lang may mga ticket na ganito ang may chance maka meet and greet ang tatlong Sessionistas! Natuwa kami, kaya lang pagdating sa lounge walang sistema, labo labo ang mga noypi! sabi namin ayaw na namin, kasi parang ang cheap ng itsura namin na mega siksik na walang ka poise-poise na halos hahahah! OO maarte kami. Tseh!

Last na nagkaganito ako nun idol na idol ko pa si Sheryl Cruz! charot! hahahaha

Pero namilit ang mga chipangga kong friends at naayos na ang pila kaya naman pumasok na din kami at mineet ang mga performers at naki-picture :-)

Nun matapos ay nagkayayaan kami kumain at lahat kami ay di pa nakaka dinner at gutom na gutom na. Sa Dairy Queen kami napadpad dahil yun ang una naming nakitang bukas ng 24hrs.

Hindi ako magsasawa sa masarap nilang Mushroom Swiss burger!!!

Anyways, napagod kami sa lakad na ito, pero sulit ang ticket at ang time na inispend namin dito. Next time daw ay South Boarder at sideA naman, di ako ganun ka excited though. Sana si Jovit at Marcelito Pomoy nalang. Charaught ng 10x! hahaha

Isang Araw sa Buhay Ni Mac

Lakad

Takbo ng konti

Lakad ulit ng mabilis.

Nagmamadali akong makalabas ng area na yun.

Muntik ko na makabungguan yun lalakeng papasok ng pinto ng radio-room. Galing akong CT-scan room nag escort ng patient na kakatapos lang namin i-intubate.

Mabilis kong nilakad ang pasilyo pabalik ng trauma room sa ER. Kelangang kelangan na daw ako dun. Ramdam kong oily na fez ko shet! habang humahangos nagpunas ako gamit ang panyo kong pink na may burda ng name ko sa gilid "maclesia" charot.

Nun makita ako ng guard na humahangos papasok ng ER agad nyang ini-swipe ang ID nya para magbukas ang sliding glass door. Ilang mabilisang lakad takbo pa ay nakarating din ako ng Trauma Room.

May aksidente kasi sa kalsada earlier. Nasiraan daw yung isang truck kaya naman tumawag sila ng mechanic. Nang walang ka ano ano ay binangga sila ng isa pang sasakyan. Hindi malinaw sa amin kung anong sasakyan kung kotse ba or what. Baka karitela? chos ulit!

Dead on arrival ang mechanic. At yun apat na sakay nung bumangga sa truck ay itinakbo dito nga sa ER particularly sa Trauma Room. Two reds and Two whites daw ang parating sabi ng mga taga EMS. Ibig sabihin critical yun red at stable naman yun sa whites. Maganda ang coordination. Check na check sa akin. Nakapag handa ang lahat ng tao sa trauma room, lalo na aketch, nakapag powder pa nga ko at lip gloss. chos! hahaha

Naunang dinala ng ambulance itong iniwan kong patient sa CT scan room nga, isa siya sa pasahero nun bumangga sa truck, na stabilized na namin siya at pending admission na siya sa trauma ICU. Duguan siya nun dinala sa amin kanina. Basag daw ang panga, kaya naman napilitan na kaming i-intubate siya.

Nurse at doktor lang andun sa scan room. Ang protocol kasi bawal ko sila iwan. They need the therapist dahil di nila alam kalikutin yun machines ko. At ang hirap maglipat ng patient from the stretcher to the bed sa scan room, andaming abubot  na nakakabit at andaming keme bago mag umpisa ng scan. Kaso no choice, nag hihingalo na daw yun isa pang biktima sa trauma room. So I made a decision. Nag timbang timbang ako which was important at the moment. Protocol ba or buhay ng tao?

So ayun nga! nakareceived ako ng bleep from the nurse in charge na kelangan daw ako dun. Sabi ko tawagan nyo yun colleague ko sa taas. Siya ang HELP sa mga ganitong pagkakataon na sabay sabay ang procedure ko sa ER. Ako lang kasi ang RT na nag co-cover ng Cardiac Room bay 1 and 2 at ng Trauma Room ng ER. Kaso ang hinayupak na arabong magiging HELP ko sana ay di nasagot sa mga bleep sa kanya!

Jusko gigil na gigil talaga ako! ang babait talaga ng mga arabo noh? buset lang sa buhay mo. LOL. kaya mas mabuti pang wag ka na umasa sa knila. masisira lang ang utak mo. hahaha

Minura ko siya ng minura sa isip ko ng mga 30 times ata nun mga oras na yun. hahaha. Kaya ito ngayon halos takbuhin ko na ang pasilyo pabalik ng trauma room. Mahaba habang lakarin din yun! tseh! nakakawala ng poise!

Nakakainis lang kasi protocol dito sa hospital na toh, asa masyado ang doctor sa amin. Hindi nila gagawin ang intubation ng wala silang katabing respiratory therapist. Kaasar! sabagay iba din naman talaga pag andun kami. Mas mabilis at mas accurate ang procedure. ay oo nga pala ako nga lang pala ang pwde gumamit ng ventilators at mag set ng parameters para sa paghinga ng patients lalo't naka induced coma siya. hahaha. Ok ako din ang sumagot sa tanong ko.

Pagdating na pagdating ko ng trauma room. Bongga ko lang. Kulang nalang hagisan ako ng bulaklak at confetti pagdating ko sa tuwa nila. LOL

Agad ko hinanap ang incharged na nurse at tinanung if tama ba ang number ng HELP ko sana na binibleep nya. Sabi nya ilang beses na daw siya nag bleep no response talaga.

Dire-diretso ako sa room 4 kung san nakalagay yun patient (ito daw ang driver) habang nagsasalita sa likod ko at sumusunod ang Indian nurse: "Brother, everyone is here and we're just waiting for you. Here is the ET tube, the stylet, the syringe, the tie, and the mask". Kinuha ko sa knya lahat yun at ipinerepare para sa Anesthetist ko na nakangiting nag iintay din sa akin sa may ulunan ng patient. Nag gown at nag guwantes lang ako at agad na siya tinabihan at inumpisahan na ang procedure.

Nun matapos ay puro dugo na ang braso area ko at ang kamay ko, may bleeding kasi sa nose at bibig at sa likod ng ulo yun patient. Bukod pa sa ilang bali-baling buto na natamo siya sa aksidente. Wala naman akong nakitang nakalawit na buto sa labas ng binti nya. Kundi ang gross lang. Buti nalang fully covered ako. ito lang ang maganda sa hospital namin. Mayaman sa gamit. Lahat ng proteksyon na kelangan isuot ng staff e meron. Meron nga kaming parang pang welding na salamin incase masiritan ng dugo sa mukha or sa mata, pero di ko sinusuot mukha lang tanga e. Gagalingan ko nalang sa pag iwas hihihi.

Nun maikabit ko sa mechanical ventilator, at stable na naman ang oxygen saturation nya ay inalis ko na ang gown at gwantes at maghuhugas ng kamay sana. Sana. Basta ok na oxygen level ko. ok na ako. ala na me paki sa ibang parameters like heart rate. bp, temp.etc. Sila na mamublema dun, basta yun lungs lang ang akin dun. hahaha.

Hindi muna ako umalis kasi nag umpisa na sila gupitin suot na damit nun patient. Kunyari may kinakalikot pa ko sa machine ko. Ayun hubad na hubad na si Koyang Pakistani ata di ako sure kasi ala siya ID di namin malaman lahi niya. Pasimple lang naman ako. Propesyunal pa din. chos! Nun di masiyahan sa nakita ay tinuloy ko na ang pag layo at paghuhugas ng kamay. LOL

At kung di ka mag huhugas ng kamay ay may sisita sa yo na taga infection control. Sasabihin sayo" huli ka! di ka nag hugas! hala balik sa gripo!" syempre in english naman. Translated ko na para sa inyo! chos!

Nun makalayas ay agad akong tumakbo pabalik ng CT scan room jusme! ano ba tong pinaggagawa kong toh hahaha. patintero level lang ganyan.

Aba pagbalik ko ng scan room nawawala na sila dun! haha tinanung ko ang technician. Umalis na daw sila ng wala ako at dinala sa ICU ang patient. Bongga din sila. Sinira din nila protocol haha. Pero atleast diba. Naintindihan nila sitwasyon ko at nag initiative sila na keri naman nila na.

Sinundan ko sila sa ICU at chineck if OK na sila dun. Muli kaming bumalik ng ER para balikan naman yun naiwan sa trauma room na critical din. This time nakaupo din ako ng bongga! stable na siya ng slight, at dinala din namin siya sa CT SCAN after 30 minutes, oh diba lagi kami may trip sa scan room hahaha

Pagkatapos ay balik ulit ng ER at antay nalang kami ng tawag ng ICU if may vacant na sila at pwde na namin i-push yun patient dun.

Alam nyo bang inabot ako ng three long hours sa lahat ng mga pinaggagawa naming yun! straight na nakatayo kami niyan ha! buti kamo walang nag cardiac arrest sa knila kundi baka limang oras pa kami abutin. Yun ihi ko nga kulay orange na sa tining sa tagal ng pagpipigil kong makaihi kanina hahaha.

Nun ko na naisipan puntahan naman ang mga patients ko sa cardiac room naman! napabayaan ko na sila dun. Pero ala naman sila reklamo kasi tahimik ang area. Walang toxic. Atleast hindi nakisabay.

Yun patient ko na naka ventilator dito sa area na ito ay same pa din ang lagay at nag aantay pa din ng kwarto sa ICU. At pinaka kawawa yun kababayan nating na na-stroke. 7 days na siya nag iintay ng room sa ICU, kaya dito siya nakalagay muna sa care ko sa ER. Jusme. Inuuna nila mga arabong patient e kahit alam nilang mas nauna yun pinoy na idinating dito. Kaya tayong mga pinoy dito, less priority, nakakalungkot noh?

Eto nood kayo ng bidyo. Ganyang ganyan ginagawa namin sa loob ng Trauma Room, minus the masyadong mabagal na assesment nun doktor na nagsasalita diyan, we're more intensed. more stressful ang totoong scenerio namin. Pinapakita diyan mula pagdating nun patient hanggang sa i-push siya sa ibang area ng hospital.

Pagwawaldas

Villagio Mall

Hello friends. Naks parang ang friendly ko nga talaga e noh. Alam nyo ba, nasasaktan na ko sa sinasabi ng friends ko na napakalandi ko daw online and kahit sa personal na buhay. Kaya di na muna ako mag bo-boylet ngayon. Mag focus muna sa career ganyan. Lay low muna para di naman nila masyadong mapatunayan na malandi nga ko talaga. charr!

Anywayz, kwento ko lang mga pinag gagawa ko lately dito sa lungsod ng Dowha, sa gitnang jilangan. Mainit na din dito, nakakamiss na ang malamig na weather. Nag uumpisa na naman pawisan ang mga palad, lalo na kili kili ko kahit na may deo pa ko. ewwww! LOL. buti nalang may pinapahid ako for hyper hydrosis ko. In an instant tuyot ang waterfalls sa underam hihihi. Buy kayo nun DRICLOR, yan ang inadvice sa akin ng pinsan kong doctor.

Byahe kami papunta ng Villagio Mall yun nasunog dati for sure nabalitaan nyo yun sa TV last year.

Yung torch na ginamit nun 2005 asean games ata. not sure.

O siya nalalayo tayo sa kwento ko bakit ba napadpad sa pawis sa kili kili hahaha, pero yun nga, nakakatawa lang parang linggo linggo ay laman kami ng sinehan ng mga kaibigan ko. Pano ba naman e ke-gaganda ng palabas weekly di ba? madalas sa 3D or Imax pa kami nood, andiyan yung Hansel and Gretel, tapos sumunod yung Oz The Great Wizard na super cute by the way, and yung Jack The Giant Slayer na di gaanong cute, kasi nakulangan ako, sana man lang madaming napatay si Jack na Giant noh kesa sa isa lang! tseh, tapos sunod e itong Olympus Has Fallen na super astig! Like na like ko talaga si Gerard Butler promise! 

At ang huli nga na napanood namin nun thursday lang ay itong G.I Joe Retaliation. Super abang pa naman ako na mag hubad si Channing Tatum yun pala maaga siya matetegi sa movie haha kaloka. Di ako gaano nagandahan, mas OK pa din yung first movie.(kasi andun si channing at naghubad siya, chos!)

After the movie we decided to eat and try this Thai slash chinese restaurant (kaya daw thai chi ang name nila) na may magandang ambience. Treat ko na toh sa friends ko since bagong promote naman lola nyo sa work hihihi.

O di ba ang cute sa loob?

Hirap kami umorder kasi di naman kami familiar sa thai food kaya naman to the rescue si cutie pinoy waiter at tinulungan kami sa kung ano ang masarap orderin. Gusto ko sana siya ang menu ko kaso baka matakot bigla. Chos.

Szechwan Chicken

sizzling prawns

we also had chicken noodles and vegetables in oyster sauce

My judgement? The food was great at a reasonable price! hindi sumakit bulsa ko. Hongdami naming na lafang! haha. Lalong lumaki tiyan ko pagkatapos jusme. I forgot to tip the cutie pinoy waiter kaya naman bumalik pa ako sa loob at hinanap siya, pagkakita ko sa knya ay tinawag ko siya ng "hi, nakalimutan ko toh..." sabay abot sa knya ng ilang riyals na nakangiti din niyang kinuha at nag daop ang aming mga kamay, nakakahiya kasi napahigpit ang lamas este hawak ko sa malambot niyang kamay! swear honglambot ng palad nya parang di pang waiter!

After the heavy meals, nag start na kami mag shopping. Oo nagwaldas ako ng pera ng slight. LOL. bagong sweldo kasi, at di ba nga na promote ako! Kulet nyo kainis kayo. Charot! Pwera biro, unang sahod kasi, kaya naman ineenjoy ko muna. Matagal na din kasing di ako nakakapag shopping ng ganito. Next sahod balik sa pagiging kuripot at matipid na Mac ulit ako. 

I fell in love with this red bag nun makita ko sa display kaya di ko na pinakawalan!

Then we headed to Sephora to get myself a new perfume. Sabi nila you have to look for your signature scent daw, and nakita ko na yun in Armani's Aqua Di Gio, been using it for two years, kaso i felt na i need a new amoy na. 

Nagsawa din ako sa knya haha, babalik naman ako kay Gio soon maybe next year, pero sa ngayon, ito muna ang new love ko, si Bleu de Chanel! super like ko siya! Hongbango lang. Medyo mahal siya compared sa ilang pabango na nabibili ko kaya naman nagtiis muna ko sa maliit na bottle! next time nalang yun big talaga (nanguripot). Dami din nagre-react na what am I wearing daw tuwing maamoy nila ko. Saya!

 At dahil makulit itong ibang lahing attendant ng Sephora napabili tuloy ako ng isa pang pabango, kakainis kasi siya haha paamoy ng paamoy sa akin nitong Hot Water by Davidoff, ayoko sana kasi ancient na itetch. Kaso mabango nga talaga haha di ako nakatiis. Binili ko na din! mura lang siya at malaking bottle na yun ha. May free pang aftershave balm at shampoo, ganda pa ng kahon. LOL. Good buy na siya, pwde nang pang pang grocery scent or pang gardening or pang cooking scent na pabango kapag nag mamartha stewart mode ako sa balay ko. chos!

inpernez, dumadami na sila, jusme.

Then dumaan kami sa H&M kasi need ko ng pang undershirt na longsleeves for my scrubsuits, since papatayin na kami sa lamig sa ICU kaya I need this. Naks jina-justify ang gastos talaga? Then sa River Island at napabili ng masusuot for Juris/Nyoy/Princess' concert dito sa Dowha sa April 5. Super excited na kami kahit medyo mahal ticket, 300 riyals e. Pero nasa unahan na kami niyan ha, yung tipong nakatingala na kami sa knila sa stage sa lapit. LOL

Dahil yun mga crush ko sa ER na pinoy ay may malalaking relo ng G-Shock, makikiuso ako. Kaya bumili din ako haha. Inggitera lang. Yun nga lang hindi bagay sa akin yun talagang malalaki, ang liit kasi ng wrist ko kaasar! kaya ito nalang napagkasyahan kong bilhin kahit gustong gusto ko sana yun malalaki talaga! grrr!

My new Casio G-Shock Gulfman. Bagay ba? hehe

Its 200-metre Water Resistant, Auto Light Switch, Dual Illuminator, Electro Luminescent Backlight, Rust Resistance, Shock Resistance. Bow. Ang maganda lang sa G-shock ng casio, mura na siya, tapos ang astig pa ng designs. 7 years daw battery life. Weh?

Haist, alam nyo bang everyday nalang ako nag lilibre ng food sa department namin, kada ibang tao sa shift nagpa-palibre. Magastos din a! Kantiyaw sila ng kantiyaw sa promotion ko hmmmmmp! Nakakaumay na. Tseh

LOL

May saya at lungkot ang promotion kong ito, kasi ililipat na ako sa general hospital, sa accident and emergency room na parang palengke at parang warzone lalo na sa trauma room, duguan ang mga dinadala dun, haist. Pero ok na keri naman yun. At madaming cute nurses sa ER kaya bawing bawi na din sa pagod! hahaha