Kaso duty naman ako mamaya ng 12hrs! so sa hospital ako mag celebrate ng new year! Kamusta naman yun! loser much! hmmp!
Pero okay lang nakagora na naman ako ng todo nun christmas kaya keribels na. Moving on, may bago akong pinagkakaabalahan ngayon: si Joie.
Hindi ko kaya mawalay sa kanya, buong maghapon, kahit nakahiga na sa kama siya pa din kapiling ko!! nakakaadik lang siya, ganyan!
Wag mag react ng oa, ito yun binili kong galaxy tab 10.1!
Anywayz, this year andaming magagandang series ang napanood ko, lam nyo namang OFW ako kaya wala akong ibang mapag kakaabalahan bukod sa porn kundi mga series sa tv hahaha!
Here's my Top Ten:
The Walking Dead
American Horror Story
Game of Thrones
Grimm
Suits
Fringe
Teen Wolf
Once Upon A Time
The Good Wife
Merlin
Nagpapakapuyat ako sa mga yan at kahit naka duty isinisingit ko mapanood! I'm looking forward for more episodes! nakaka-excite!
So yun!
Me at Frankfurt, Germany with 0 degree temperature! Tigas na lahat ng dapat tumigas! LOL
Happy New Year sa lahat! Sana maging masagana ang ating bagong taon!
Fresh from bringing a patient in Frankfurt, Germany for 4 days, I am definitely back here in the middle east and currently on my 12hrs day shift! Kamusta naman yun!
I only had 3 hours of sleep from the time I arrived here. Bangag lang, ganyan!
Anywayz, I'll tell you all the details of my travel to Germany in the coming days.
We'll be spending our christmas eve later at my friend's house. Naawa siya sa aming mga singgol! LOL. I'm looking forward to a nice intimate dinner with friends tonight :-)
I would like to greet my family, and welcoming my new niece to the world, nadagdagan na kami! yes!!! my friends, my colleagues, and readers of my blog...
Last thursday morning around 7:00 am my supervisor called me up on my cellphone and told me to bring all necessary documents to the supreme council of health and apply for a visa going to Germany urgently. With no sleep at all, I submitted everything they've asked of me and finished at 12:00 noon!
Gosh! Its exhausting!
Nakakahulas lang ng ganda! char
Then I've checked the patient I'm about to escort to Frankfurt at the ICU and found out how sick she is. She is an old local lady, suffered a cardiac arrest and revived after 40 minutes of CPR at the emergency room before transferring here at our intensive care. She's is breathing through our machine (ventilator) that's why they need me, by the way! I'm the one responsible for that machine and her airway to make sure she's breathing even up-up in the air!
She's even vomiting thick productive blood orally that my sister got so afraid when she read my colleague's comment on my facebook's status!
FB Status:
"Tired! I hope this time its for real!"
Friend's comment:
"hey german boy mac! Yun pasyente mo! bulwak ang dugo sa bibig at sa tubo!
Kung maka bulwak naman kasi siya, WAGAS!
My sister was: OMG! can you handle that patient on the plane? do you know what to do?
I was like! huwwaaaaat! Don't mind my colleague! we can take care of her.
This is what I love about my job, we get to travel abroad to places I'm only dreaming of! all expense paid pa! Sana next time US naman!
This would be my second escort abroad. My first was back in February in London. I was actually hoping to escort a patient back there because there's so much I wanted do there again. Nabitin kasi ako last time! I wanna see a broadway show!
When they've told me I'll be going to Germany this time, I felt a little sad, but excited soon after! Its not that bad, right? Germany! 4 days! pwde na!
Its 5 degrees there now! sayang wala pa daw snow...di pa ko nakakakita ng snow-snowww! So goodluck sa rayuma ko! Charot!
So, later today at 10:00 in the morning, I'll go back to the embassy and get my visa na. Tapos di pala na process noh? yari kang bata ka! baka magtatadyak ako dun pag nagkataon! LOL
Wag naman sana! Andami ko na na invest na pagod at puyat dito noh! Gaya now, night shift pa ko while typing this entry! hindi na ko makakatulog pa nito... hayz lang!
Then at 10 in the evening, I'll go back again to the ICU and prepare my patient for the 5 hours travel in the air for our flight at 2:00 am. And I'm hoping our patient could make it alive and hassle free! Ayoko ma stress sa plane please lang!
Wala pa ko maayos na coat or jacket na pang harabas ko sa lamig dun! I hope I could find time to take a short trip to the mall later!
Last friday night, we held our much awaited department's Christmas party at our senior staff's house Kuya Ricky. My friends and I are the one who made it happen. Ofcourse with help of those willing.
We should wear something with a touch of red and I wore black and white! LOL
Pasaway lang!
Anghirap kaya mamili ng masusuot! Every girl's nightmare! charot!
My sister keeps on telling me wear something different naman daw, kasi I'm a casual jeans and shirt guy. I'm not really the poloshirts and the slacks type. But I will try just to satisfy her sometime!
The food was courtesy of our new staffs who were the new victims of our long time traditions: PAGPAPAKILALA. Meaning, they would take care of the foods this year!hahaha. Two years ago was our turn and its too damn stressful preparing the party food for almost 5o people! Buti nalang tapos na kami!
Kudos to those new staffs because the foods were all great! Dami namin nakain!
My friends collected 300 riyals (about 3,500 pesos) each person and bought 2 dell tablet pc's, 2 ipod touch, 2 blackberry curve phones, 2 digital cameras, 7 colorful timex wristwatches, 2 mp3 players, and other consolation prizes (alarm clock! chaka!LOL) for the grand raffle!
It was a crazy raffle when people get to win the major prices! everyone was screaming and excited!
I was the one in-charged of the games after the dinner and f*ck! the first game was lame! LOL hindi bumenta! kakainis kasi mali execution nun 2 hosts! I prepared 5 games but decided to only put up 3, they said its too naught and kids were present that night. KJ lang di ba! haha saya pa naman sana nun mga pinerepare ko! Hmp!
The second game was a success! Yun hawakan ng talong kapag the music stops. Everyone enjoyed it together with its naughty-ness!
Everyone was dancing in the center while a singing champion sang a disco piece! We dimmed the lights and there was even a rotating party ball lights inside! This is how we party in the middle east!hahaha!
It was a night to remember for all of us! a night of get together with colleagues on different branches. A night full of laughters and how are you's.
Especially me, because we used to be on one same hospital till 10 of us transferred to the newly open Cardiac Hospital under the same company of course. I have missed everyone. Kulitan. Kantiyawan. Lalo na yun bastusan! LOL. But don't get me wrong I love our new hospital its just that sometimes you can't seem to avoid missing your colleagues, right?
We also had our exchange gifts, syemps, mawawala ba naman sa x-mass party yun di ba! My monito gave me a Givenchy perfume :-) I love it!
The most fun of all was the picture taking at the vanity wall on one corner that I've made. We pinoys love being photographed! grabe! Parang sakit na toh a! Toink! Its fun posing for those friends who brought their DSLR cam with them, feeling paparazzi lang hehe strike a pose! click here and click there and everywhere! chos!
After four hours the party was over. But not for me and my friends, we headed to a popular club here in the city and dance the night away for another 3 hours! Nagwawala ako grabe! lalo na to the beat of SUPERBASS! taas lang ng energy! LOL
Thanks to the tall glasses of liquors I ordered! I love bullfrog ever! lakas tama! libre pa because it was my friends birthday the other day o davah! hehehe. Sarap gumimik!
Anywayz, thats all for now. I'm looking forward for my 3rd Christmas celebration here in the middle east. Malapit na! yey!
Nakapila ako sa padalahan ng pera sa isang mall at medyo nakakaramdam na ng inip sa katawan dahil panalo sa haba ang pila. Suwelduhan kasi. Mas mahaba ang pila ngayon. Ang dami'ng nagpapadala ng pera sa Pilipinas. Sabagay, magpapasko nga pala.
Kagabi lang kausap ko ang kapatid ko, nagpapadagdag ng ipapadala ko kasi daw ay pasko na nga. Maraming gastos, maraming kelangan ihanda para sa okasyon. At kelangan ko din daw bigyan ng papasko ang nag iisa kong pamangkin at inaanak sa binyag na si Carl. Aba, mamahalin pang toy ang gusto!
Samantalang ako nun araw masaya na sa mga laruan lata na lalagyan namin ng gulong para gawin kotse-kotsehan. Ibang iba na ang panahon ngayon.
Regular ang padala ko sa amin tuwing buwan. At minsan dahil sa mga special occasion na gaya ng pasko ay inaasahan ko na ang mas malaking ipapadala sa amin.
Manganganak din ang nag iisa kong kapatid ngayong Disyembre.
Sige titignan ko. Yan ang isinagot ko sa knya.
Napangiwi na lang ako nun bina-budget ko ang sinuweldo ko nitong buwan na ito. Binukod ko na ang lahat ng kelangan kong bills na bayadan at due this month. Masakit din sa ulo. Kala ko nga noon sobrang ginhawa na ng buhay kapag nasa abroad ka. Pero di pa din pala.
Kasabay ng paglaki ng sahod ko ng ilang doble mula sa karampot na sahod ko dati sa pinas ay ang siya namang pagdoble doble din ng gastusin namin ngayon. Mas marami na rin ang obligasyon.
Nag iba na din kasi ang lifestyle namin. Tumaas na din kumbaga. Yabang! Pero totoo yan. Minsan kasi iniisip ko bakit parang kulang pa din! E dati kasya naman ang sampung libong piso na sahod a!
Nakaka-stress din minsan. Pero keri lang.
Dati pa nga ay masaya ka na sa bench lang na mga damit, ngayon e may konting angas at kayabangang dala-dala na sa katawan! kaya dapat sa Topman/RiverIsland/Zara/ ka na madalas mamili. Maski sa pagkain ay mapili na din masyado.
Kasalanan ko din naman! Toink!
Kasi naman, pagod ka na nga sa pag work at madalas ay nag o-ovetime ka pa, kaya naiisip mo nalang at sasabihin sa sarili na: Reward ko to sa sarili ko. I've been a good boy at ang sipag ko kaya! kaya i deserved this! chos!
Ngayon ay hindi kami financially stable dahil may kinakaharap na problema ang aking ina sa Dubai. Matipid na din ako. Hindi na din ako madalas bumili ng bagong damit at sapatos. Pero ganun talaga. Pana-panahon lang yan sabi nga.
Pinag sisikapan kong ma-promote na sa trabaho ng sa gayon ay mapauwi ko na si Nanay at padalhan nalang siya ng limpak limpak na salapi soon! charot!
Pero mailap ang pagkakataon...konting intay pa daw sabi ng Chief therapist ko. Todo dasal ako gabi gabi...andami kong pinangako kay God...sabi ko kahit wala na lang munang lovelife okay na sa kin basta matupad lang yun goal ko na ma-promote. At maiuwi ko si Nanay soon.
Money could change a lot of things.
Money really matters...
Money dictates everything.
It could change lives.
Hindi din pala madali maging OFW naisip ko. Hindi din pala lahat ay ginhawa. Darating ang pagsubok. Darating ang oras na mahihirapan ka. Matututo ka magtiis at magsakripisyo para sa pamilya. Pamilya lang naman ang mahalaga e di ba?
Kaya naman habang nagba-budget ako ng aking sahod ngayong buwan sa ibabaw ng kama ko at maitabi ang matitira para sa sarili kong pangangailan ngayong buwan ay napailing na lamang ako. Napangiti.
Isang buwang pagpapakahirap...isang buwang pagpupuyat...ito na yun.
Mabuti na lamang at masaya ako dito sa parteng ito ng mundo. Sa piling ng mga kaibigan at kasamahan sa trabaho ay gumagaan ang pakiramdam sa mundong malayo sa mga mahal sa buhay.
Nung matapos ako mag fill up sa western union at mapirmahan ang form ay nagsimula na ko maglakad palabas ng magarang mall...
Naisip ko...Ito ang bunga...dito nagsisimula ang lahat....ang makatulong ka at mag-paginhawa ng mga mahal sa buhay na naiwan sa Pinas. Walang pag-aalala dahil alam mo na nasa maayos sila.
At isa ito sa mga nagpapangiti sa akin tuwing gabi bago matulog at mag umpisa muli ng panibagong araw dito sa gitnang silangan.
We've been waiting for this season to come since October. Sawang-sawa na kami sa kainitan dito! And now that its here we're all very happy and... sick! Toink!
I have a terrible allergic rhinitis attacks frequently and a stubborn sore throat. Isa isa na ata kami nag kakaubo! Hayz. But I'm good, I have all the medicines I need naman.
Winter is here! We don't have snow but its definitely cold! I took out all of my jackets from the closet and geared up!
Stores and shops are all full of jackets to choose from. Nakakainis lang, kasi I only have a budget for one jacket this payday and I bought a maroon colored hoodie jacket from Topman and then when we arrived at Pull and Bear, I died! I fell in love with one of their items!
I regret buying at Topman! I should've gone to Pull and Bear first! LOL
Di bale next suweldo na lang ulet! Wish ko lang andun pa yun next month!
Our christmas party is on the 9th and wala pa ko outfit! our theme is red, so I have to come up with something red, a red stiletto maybe? or a red ribbon on my bald head? LOL
Nami-miss ko tuloy kumain nun Ham kapag christmas...hayyy ulet! This would be my third holiday in the middle east...next year, I'll try to come home on the month of December para naman maranasan ko ulet ang paskong pinas :-)
Henywayz,
Since its cold season na, let me share some photos of celebrities with visible dicks on their pants *hihihi*
Bata palang ako, madalas na ko ma-amaze sa mga doktor at narses noon...parang naiimagine ko ang sarili ko na naka-puti din kapag napapadaan at napapadalaw kami ng nanay ko sa loob ng ospital.
Pangarap lang yun, kasi alam ko naman na wala kami pera at mahal ang gastusin mag aral ng mga ganung kurso sa kolehiyo.
Pero tinupad ng Nanay ko ang pangarap kong yon. Nakipag sapalaran siya noon sa gitnang silangan at pinatapos ako ng pag aaral sa kursong napili ko. Isa na akong Therapist. Isa nang kasama sa team ng mga propesyunal na may misyon na tumulong manggamot ng mga may karamdaman...
Halos kalahati ng buhay ko ata ay nagugol ko na sa loob ng ospital. Mula nun mag aaral pa lang ako, nun mag internship, nung mag training. At ngayong nagta-trabaho na. Hindi ko naiimagine ang buhay ko sa ibang karera.
Ito ang ginusto ko noon, ito ang pinaghirapan ng Nanay kong ipatapos sa akin, kaya naman pinilit ko itong tapusin.
At kaya ko sabihin ng diretsahan kahit kanino na mahal ko ang trabaho ko. Masaya ako sa ginagawa ko. Alam ko maraming iba sa atin ang hindi ganito. Maituturing ko na masuwerte ako. Hindi ko alam kung darating din ako sa puntong mabubuwisit at maiirita na ko sa trabahong araw araw kong ginagawa.
Wag naman sana muna.
Pero hindi din naman lahat e masaya, siyempre meron din mga pagkakataon na mabigat sa kalooban ko ang ibang parte ng trabaho ko.
Madalas kasi sa loob ng ICU ako kailangan. Kritekal ang mga pasyente na mina-manage ko. Of course katulong at may direktiba ng doctor.
Mga comotose, mga 50/50 na halos ang chance mabuhay, mga pasyenteng nakaasa nalang sa mga makinang pang-hinga (ventilators/life support) at gamot na pampatibok ng puso.
People die here all the time sabi nga ng ibang kaibigan ko. Kaya naman siguro madaming tao ang ayaw sa ospital. They could smell death.
May mga pagkakataon na pinapayuhan nalang ang mga kamag anak na iuwi nalang nila or ipa-stop na ang life support ng pasyente.
Alam ko mahirap na desisyon ang kailangan nilang gawin. Kung ako man ang nasa kanilang kalagayan ay mag aagam-agam din ako. Pero minsan kasi, kahit nagawa na at naibigay na natin ang lahat, pero kapag wala pa rin, wala na talaga tayo magagawa kundi ang ipasa-diyos na lang ang lahat.
Isinasaalang-alang din dito ang lumulobong gastusin. Hindi biro ang gastusin sa mga ganitong kondisyon lalo't balewala na rin naman ang lahat...
Nakakalungkot din ito sa parte ko na somehow naging familiar na ako sa pasyenteng hinahandle ko...yun iba pa nga sa kanila inaabot ng ilang buwan sa care namin...
Naiintindihan ko na wala halos may gusto na mag volunteer sa pamilya ng patient. Sino nga naman ba ang may gusto na ikaw ang pipindot ng makina na eventually e papatay sa mahal nila sa buhay di ba?
Ako ang kailangan magturo sa isang miyembro ng pamilya kung paano at saan ang dapat niya pindutin sa ventilator...
Hindi ko gusto ang sitwasyon na ganito...mahirap...nakaka-guilty...
"Mam, oras na po...lapit kayo dito...ito po ang pipindutin nyo..."
"Alin dito?" saka siya muling titingin sa akin at sasabihin:
"Hindi ko kaya...hindi ko pala kaya (titingin sa mga kasama niya parang sumasaklolo)...please ikaw nalang ang mag turn off for me" sabay hikbi at akap sa iba pa niyang kapamilya.
Nalalagay ako sa ganyang alanganing sitwasyon. May nagba-back out. Hindi na ito bago sa akin...Titingin ako sa doktor na katabi ko at tatango lang siya akin.
Wala ako choice kundi gawin ang inaatas sa akin. Hihinga lang ako ng malalim at saka i-press ang power off ng makina. Pagkatapos ay maririnig ang biglaang pagtigil ng kanina lamang ay tumutunog at umiilaw na ventilator.
Katahimikan. Parang nakakabingi...
Lahat ay nakatingin sa taong nasa kama sa gitna naming lahat...unti-unting tumitigil ang kanyang paghinga...parang nauupos na kandila...
hanggang sa tuluyan ng pumanatag ang kanyang dibdib...
hanggang sa wala na kaming maaninag na buhay mula sa knya...
Ang tangi mo lamang maririnig ay nag natutunugan na monitors sa paligid...mag flatline na rin ang tracing ng heart rate...
Saka mo maririnig ang malalakas na hikbi na nagli-lead sa histerikal na iyak ng mga kamag anak...
Wala na siya...sambit ng ilan.
May mga nagdadasal...may mga humihingi ng tawad na dumating sila sa ganun sitwasyon na itigil na ang life support...
Sa mga oras na ito ako lumalayo...dito sa mga oras na ito ako nagdadasal...hindi ko gusto ang ganitong klase ng iyakan...nakakadala...nakakaantig ng puso.
Halos kalahati ng buhay ko ay nagugol sa loob ng ospital...
Pero hanggang ngayon, nakikipag laban pa din ako sa kalooban ko na wag maantig sa mga nagdadalamhating puso ng mga mauulila mula sa mga pasyenteng inalagaan ko at sinubukang muling mabuhay ngunit nabigo pa rin sa huli...
Parang kelan lang ako ang laman ng puso nya. Ako ang lahat lahat...
Parang kelan lang hindi lumilipas ang araw na di niya ako nasasabihan ng aylabyu. Hindi kumpleto ang araw nya kapag hindi nya naibahagi sa akin kung pano lumipas ang maghapon nya sa trabaho, kung ano ang nakakatawa at nakakainis na nangyari sa knya sa nagdaang araw.
Parang kelan lang halos maubos ang load ko kakareply sa mga text nya. Halos mapuyat ako makausap at maka chat man lang siya kahit sandaling oras. Halos maubos ang natitira kong allowance pang date, pang panood ng sine, at kain sa labas.
Nakakamiss yun mga sandaling nayayaya ko siya kahit ayaw nya sa sineng palabas tuwing huwebes...pero wala siyang choice kundi samahan ako kasi di nya kayang tiisin na manood ako mag isa at mukhang loser :-)
Halos maubusan na ng alibi sa kapatid or nanay ko makasama lang siya sa malayong lugar sa buong maghapon o kaya naman ay 12hrs na mag check in sa SOGO kapag kapos sa budget hehe.
Halos tiiisin na wag sumabay sa mga napapanood na porno sa internet kahit hirap na hirap na para makapag-save ng sperm at ng sa gayun ay madaming maiulan sa mga dibdib mo... LOL
Nami-miss ko yun mga araw na halos hilahin ko ang araw makauwi lang at makasama agad siya. Parang kelan lang ako ang laman ng puso nya. Parang kelan lang ako ang lahat-lahat sa kanya.
Nakakalungkot lang na ngayon....lampas-lampasan na siya tumingin. Di na nya ko nakikita. Di na mahalaga. Isa na lamang alaala.
Dahil ang katotohanan:
Di na nya ko kailangan :-(
Wala lang. Idagdag nalang ito sa listahan ng pag iinarte ko haha.
Dito kasi sa apat na sulok ng kwarto ko sa gitnang silangan, ngayong araw ng pahinga, parang kay sarap mag inarte lang, ganyan...
Parang kay sarap lang kasing alalahanin na may halaga ka sa isang tao bukod sa pamilya mo. Gusto ko ulit mabuhay para sa isang tao. Gusto ko ulit madama na kung pano maging masaya at excited araw araw kada gising na iniisip na malapit na kong umuwi at andun SIYA at nag iintay sa muli kong pagbabalik...
come over and have coffee with me haha. Panawagan ba itetch?
Pero ganun talaga, the right person will come at the right time. Sabi ng gasgas na kasabihan na ewan kung sinong hinayupak ang nagpauso! chos
Yesterday night, I was out from work at 10pm. Our driver drove me home and I went to the elevator. I opened the lights of my big empty flat. I'm living alone on this 3 bedroom flat since September when my housemate had his ten days vacation to the Philippines and didn't come back.
So literally, this is my house LOL!
I already have a simple plan that night, I will eat something light, open my mails then hit the bed early! But after eating, my brain signals my rectum to run to the comfort room and hurry LOL!
What a relief! I said when I'm done. Then I rotate my doorknob to get out. It didn't open. I pulled it...still not opening... What the fuck is wrong? Why it won't open...I was thinking... maybe I pushed the door too hard when I came in?
I tried it again, still not happening! I used the keys, but it was not lock at all. I tried it again, I know it will open... I'm telling to my self...be positive, right?!
I'm starting to panic...
Door...please open....I whispered.
Still not opening....
Then, I gave up! That's it!
I have to admit it:
I'm trapped inside!
Waaaaaaaaaaa!!!!
I'm alone in the house! No housemate! I was on the top floor! on the 6th by the way! My next neighbour is on the fifth floor! My phone is on my bed! I have nothing useful to open the freakin' door!
What shall I do?????
So I started breaking the doorknob thinking if I break it, the door will open. But it gotten much worst! LOL. Turned out I made it much more impossible to open without the doorknob! Toinks!
I used the door keys to cut the wood and reach for the metal that's holding the door to close. But it doesn't help in any way. It will only take me many hours to finish it if I continue that. And besides its silly!!!
I'm perspiring all over. I searched the bathroom for any thing that will aide me in destroying whats remaining of the doorknob. But there's nothing huhu.
Shall I shout for help?
But I don't hear my neighbor from below me. Usually I hear them talking on their bathroom windows below mine. But I'm thinking, if I shout for help, and if they heard me, they wont be able to help me right away!
They need keys to the main door! and another set of keys to my room! (because I locked my room door too!) The only people who has copies are the personnel department! which is located at the hospital!
Waaaaaa!
They need to break in and destroy my door to get to me! I don't want that to happen! I know if they break my door, it will take them many days to rebuild it! I won't have a door for the next days!!! That would be terrible!
I looked outside from my window, the rooftop is too high if I climbed it.( Ano ko, si spidergay?) But what will happen if I'm able to get to the rooftop from the window? but the doors on the stairs are closed there! I will shout from the rooftop?
But that's nuts!
Unglamorous!
Di ko bet!!!Imagine, baklang nagsisigaw sa rooftop?! hindi kaya ng pride ko!
But just thinking I will shout: Help! Help! from my window or up there is giving me chills!
Its so Ka-Ka!
KAKAHIYA!
LOL
Erase that thought!!!Eraseeeee!!!
I wanna cry...I'm so helpless...I don't know what to do....
I tried to put back the doorknob that I just pulled on the door. Useless. I was promising a lot of good things to do as soon as I get out of here! Some good deeds!
This event is life changing, you know! Mag iisip ka talagang magpakabait na! LOL
I finally used the floor mop handle and pushed hard on the place of the broken doorknob!
To my surprised...
It opened!!!!! That's so unexpected!!
I was so happy! I thanked God!
I checked the time, and I was trapped inside for more than 3o minutes!
Hudas na pinto! hayop ka! Makakaganti din ako sayo!LOL
I made a mistake and we broke up. I asked for his forgiveness. I literally begged for him to take me back...I was like crazy piece of shit. No pride. Nothing.
Looking back, I realized how silly and how pathetic he might think of me then.
He said that its my fault and that I should suffer the consequences. I was so heart broken and all I did was blaming myself.
I didn't realize that it would come to this point. A break up.
Another break up, I said to myself. But no matter how many times I've been in this position, why does it always have to be so fucking painful?
I've been with too many guys before and yet the pain was all the same when we're breaking up! Fucking heart! fucking emotions! Fucking love!
Andali ko kasi ma-inlove! Something is wrong with me. I guess.
We were just doing fine before. We're happy. Everything's going smoothly. Why can't it be back to the way they were?
Nothing lasts forever, they say.
True.
Two weeks later, I received a message from him telling he'd come over to our house. I was so glad when I realized whats goin on...Maybe, just maybe...he forgave me afterall! That he still loves me after all!
When he arrived, he's as cold as ice. He hardly talked to me. As if nothing changes. Was he still mad at me? But why is he here?
I wanted to talk. I wanted to explain. I wanted us to be "us" again.
Instead, He pulled me up from the couch and took me to my room. He undressed himself and lay down on my bed. He's like a God looking straight at me. I was just staring at him.
Damn, how i missed you. I whispered to myself.
Come. Take your clothes off. He said.
I did and joined him in the bed. His lips are tight. Not saying anything. He pushed my head down on his chest...on his abdomen...on his manhood.
He moaned with pleasures...I did everything...I wanted to make up for everything....He's my God and I am his slave.
I love this guy and I want him to forgive me. I want him to take me back. He's here and it made me real happy.
But am I really happy?
I was on top of him and I'm about to kiss him when he moved away his lips. Pushing my face away...
No, no kissing. He said.
Pain rushed through my face down to my chest and ended inside my heart. Slicing my heart. I felt it bleed.
We could have sex, but no kissing. Is that it? I said.
Let's just get over this ok? he answered.
And in seconds he shifted our positions and he was on top of me. Sliding himself inside of me. Pushing. Rushing. In ravage. A dance that we used to dance. A kind of dance that I don't know how anymore.
A dance to inflict pain. A dance to punish.
In minutes later, he was gasping, heavily breathing. He was finished.
And all this time all I did was just stared at him. His lovely face. His tightly sealed lips. His burning eyes.
I wanna touched them. I wanna remove all the anger, all those mixed emotions I've seen in his eyes. Did I turned him into something so evil?
But, I love him so much...I asked for his forgiveness...am I not worth forgiving? Did he stop loving me already?
I was still on the bed looking blankly at him when he started wearing his clothes again on the floor.
Tears fell down on my eyes when I've heard the door closes. He left. He's done with my punishment. He's done with breaking my heart once again.
Two days later and the same thing happened. He texted me. He arrived. He took me to my room. He undressed himself. He fucked. He came. He left.
He didn't even look at me. He didn't even bother talking to me. He avoided my lips again.
I was just an outlet. I was just a fucking shit to him. A fucking machine. When he felt like fucking, he's turned on and off. I felt like a whore.
But why do I still love him? Why do I still wish he'd come back to me and all of this shall pass.
But that's the last time I've seen him. He never called. Never texted me. Never came back. Maybe he got tired of punishing me.
I never thought a loving guy that I love is capable of this. He was so gentle and caring...
And I looked at the mirror and seen my reflection...I never thought I would look like this. Empty.
I was literally thrown into the floor in pieces. I've never seen or knew pain this much. Pain became my boarder. He became my companion. He lives inside me for a long time.
And this is me in the mirror.
Broken.
To Mark. Thank you for introducing me to Mr. Pain hehehe. For the greatest pain I've received 6 years ago, Thank you for making me stronger. You made me realized, how much I could love a person so deeply that it hurts. I didn't know I'm capable of that. Wow. And I forgave you since. That's how I moved on. I forgave you.
How are you by the way? Hope you're alright. If not, good for you! chos! Ampalaya pa din pala?LOL
Dumating na ba kayo sa puntong gusto nyong saktan ang isang kaibigan?
Yung iduldol ang pagmumukha niya sa maligasgas na pader at saka balatan gamit ang mapurol at kinakalawang na kutsilyo at saka tadtadin ng pinong pino? o kaya naman e tapyasin ang mga labi niya at iprito sa asido at saka tahiin ang bibig niya gamit ang barbed wire?
O kaya patayin na lang para may katarungan?!
Ako, Oong-Oo!!!
Nag umpisa ang lahat sa isang party. Birthday ni Rod. Kasamahan namin sa work. Imbitado ang lahat sa department namin at sa department ng asawa niya which is Nursing service. Kabilang sa Nursing Service ang mga cutie na sina Vanz at Hardy.
Sa kanilang dalawa super crush ko si Hardy. Moreno. Lalaking lalaki ang dating. Mahiyain. Parang torpe. Parang nerd. Parang malibog! LOL
Ganun ang mga trip ko! Yun nga lang di ako sure kung bading ba siya or straight. Failed ang gaydar ko sa knya.
Crush ko din nun una si Vanz, pero hindi as in. Slight-slight lang. Yun tipong di ako ganun kikiligin sa knya. Pampalipas ko lang siya ng oras kapag wala ng ibang cute na nurse sa paligid, ganun lang! haha
Alam ng mga kaibigan ko yun sa department namin. Pero hindi ng ibang area.
Duty ako kaya naman sa kasamaang palad e hindi ako nakasama. Ganda! Pero ang mga kaibigan ko ay available. Nagbiro pa ako kay Aimee na bantayan si Hardy. Kapag may aali-aligid e singitan niya agad para di makaporma ang mga gurlalu at boylalu!
Updated ako sa Blackberry Messenger. Nagsesend ng pictures ang friend ko. Sasaya nila. May pictures pa nga siyang sinend kasama si Vanz at si Hardy! At kayakap niya ng mahigpit si Hardy! Inaasar niya ko. Na sinasakyan ko naman kunyari selos ako ek ek.
Hanggang sa mag stop na ang mga updates. Lasing na ata ang mga hitad, sa isip isip ko.
Kinabukasan, nakarating sa akin ang masaklap na balita!
Lasing na ang lahat. Lalo na ang friend kong si Aimee at nakadaldalan at nakalandian niya si Vanz na lasing na din. Inilalakad pala niya ko kay Vanz nun mga oras na yun at sinabi na gustong gusto ko siya. Na kung maari ay bigyan ako ng chance at kung ano ano pang mga bagay na out of my hands na!
Gulat na gulat si Vanz sa nalaman niya. Hindi siya makapaniwala. "Ganun?! Si kuya Mac? isang beses palang kami nag usap a...crush agad niya ko!"
Dahil pareho nang lasing at maingay na nagtatawanan, nakakatawag na sila ng atensyon ng ibang mga bisita.
Narinig ng halos lahat ang mga sinabi ni Vanz. Tinatakpan ni Aimee ang bibig ni Vanz at sinasabing wag siya maingay!
Pero ayaw magpaawat ni Vanz dahil lasing, maharot na siya. Akala nya ayos lang ang lahat! Saka niya sinabi ang linyang naging imortal na sa pandinig ng lahat ng bisita:
"Hindi ko siya TYPEEEEEEEEE!"
Juice ko po!
Yan ang reaksyon ko with matching nganga sabay takip ng bibig nun magkita-kita kami ng mga tao sa department namin at makarating sa akin ang saksakan nang pleasant na balita at ang buong pangyayari nun party na halos mamatay ako sa hiya at gusto ko na lamunin ako ng lupa ng mga oras na yun.
This can't be happening!
Doble doble ang kahihiyang inabot ko!
Una, ay ang idaldal ni Aimee kay Vanz mismo na crush ko siya, na supposed to be ay lihim lang sa amin! at ang funny part pa e dapat kay Hardy niya ginawa ang paglalakad sakin in the first place na mali pa din dahil hindi naman ako nagpapalakad!!!!
At ang pangalawa, ay ang ipagdukdukan sa mukha ko at malaman ng buong bayan ang isang masaklap na katotohan na crush ko si Vanz ...at hindi pala niya ko type! Toink!
Durog!
Warat!
Jusko ate charo!
Naging tampulan ako ng tukso ng mga lalakeng colleague ko na puro sira ulo pa naman!
"wala, laos ka Mac, hindi ka type! wala ka!"
Ang jukit-jukit sa Pride-Chicken ko! shet lang! taena!
Damang dama ko! wagas na wagas...rejected ako kahit wala naman ako ganun feelings kay Vanz!
Sira ulo kasi tong si Aimee! san ba niya nakuha yun idea na si Vanz ang gustong gusto ko? Tutulong din lang siya sa maling tao pa!
Sa maling tao pa!!! repeat 10x!
LOL!
Ang sarap sarap niya tirisin nung mga sandaling yun! Todo apologized naman siya sa akin. As in super sorry siya. Sinumpa pa niya na hinding hindi na daw siya iinom.
Neknek niya!
Echosera siya!
Kesyo usapang lasing daw yun at malamang wala din daw naalala si Vanz.
E siya nga naalala nya e! e di naalala din ni Vanz!!!
Letse!
Nun magkasabay kami ni Vanz ng duty one day, jusko halatang halatang naiilang siya! Hindi makatingin sa akin!
Obviously, naalala niya ang masaklap na katotohanan!
Please kill me now!!!
Tapos mumultuhin ko ang talipandas na kaibigan kong si Aimee hanggang sa bangungutin ang hitad! LOL
"Uy Mac nasa ER yun friend mo na si Tony a, may umatake daw na ibang lahi!" napa-ha lang ako at napanganga ata nun sinabi sa akin yun nun isa kong kasamahan.
Friend ko si Tony pero hindi sobrang close na magkukuwento siya sa akin ng lovelife nya or mga bagay bagay na masyadong personal. Masaya siya kasama at nag eenjoy kami sa company ng isa't isa. Isa siyang kaibigan para sa akin. Pareho kaming nag wowork sa iisang hospital. Nurse siya.
Mababakas sa mukha niya ang exhaustion nun makita ko siya. Nakabenda na ang mga sugat na tinamo nya.
Sabi niya, may nag doorbell daw sa flat nila at nagkataon naman na siya lang ang tao nun gabing yun, nang binuksan daw niya ang pintuan ay tumambad sa knya ang isang estranghero na tingin niya ay pakistani ang lahi.
Nagpupumilit umano ito na bigyan niya ng pera. Sinabi daw nya na wala at lumabas na lang. Pero matigas daw ang estranghero at naglabas ng kutsilyo.
Isasaksak daw sa knya yun patalim kaya naman sinalag niya ng mga braso niya. Takot na takot na daw siya nun mga oras na yun kaya nag sisigaw siya ng nag sisigaw! Pero wala dumarating...
Dahil na rin siguro sa adrenaline rush kaya naman kahit bading ay nagawa niyang manlaban sa malaking lalaki na umaatake sa knya.
Nagpambuno umano sila sa living room...Duguan na mga braso at kamay niya nun sa wakas ay may dumating para sumaklolo...
Sa takot daw nun pakistani ay nagmamadali itong tumakbo palabas at tumakas. Hindi na nahuli pa hanggang ngayon.
Nakakatakot ang pangyayaring ito kay Tony. To think na nasa loob siya ng accommodation ng hospital. To think na nasa bansang zero ang crime rate kami. Sa bansang takot ang mga tao na gumawa ng masama.
Isa itong realization sa aming lahat. Hindi pala kami ligtas afterall. Akala namin sobrang ganda ng security na tinatamasa namin lahat lalo't mayaman ang bansang ito, at higit sa lahat mayaman ang hospital employer namin. Sikat at may reputasyon. Sabihin lang namin ang pangalan ng ospital, mapapa bilib na agad sila.
Pero bakit nangyari pa din ito? nakaka disappoint. Lesson learned din ito sa amin. Wag basta basta mag bubukas ng puntuan lalo't wala naman ini-expect na bisita. Mag mimiskol or tatawag naman yun kung sinuman ang nasa pintuan a sabi namin.
Pinauwi na din si Tony pagkatapos gamutin ang mga sugat niya at makuha ng mga pulis ang statement niya.
Isang taon na ang nakalipas at naka move on na ang lahat...
Pero kagabi lang...naka received ako ng tawag sa isa na naman na kasamahan sa ER na andun na naman daw si Tony... duguan ang ulo dahil may pumalo daw... may bone fracture din siya at bugbog ang katawan.
Hindi ako makapaniwala sa narinig ko. Kasama ko lang siya last time sa mall at masaya nya ko sinamahan bumili ng ref at pabango. Nag papalitan sa isip ko ang itsura ng masayahing Tony at ang duguan niyang katawan...
Grabe ang nangyaring ito this time. Wala pa ako idea kung sino at bakit may gumawa sa knya nito. Naka-admit na daw siya sa high defendency unit sa kabilang ospital at nagpapahinga.
Nagwo-worry kaming mga kaibigan niya kung bakit malimit siya masangkot sa mga ganitong insidente. Mga tanung na gusto namin masagot. Booking ba niya ang may gawa nun? kasi sa bahay daw nangyari muli ang pag atake kay Tony, yun unang insidente sa knya na nasugatan ang mga braso nya, dati kaya niyang booking din yun at binalikan lang siya for extra cash? O biktima ba siya ng hate crime?
Nag uuwi ba siya ng ibang lahi sa bahay niya? dahil kung totoo ang mga tanung na ito, kelangan na niya mag take ng extra ingat kasi delikado talaga ang ibang lahi...this have to stop....Pero hindi ko kayang itanung sa knya ang mga yun. Basta ang tangi lang namin magagawa ay ang pagpayuhan siya na mag ingat.
As of now I'm praying for his speedy recovery. At sana mahuli ang gumawa ng kahayupang ito sa knya.
At sana lang maging ligtas ang mundo para sa ating mga bading...everyone deserves a peace and loving environment.
At the Villaggio Mall, one of the nicest mall here
Our fridge turned me down again, one minute its working and the next its not! I reported it already to our building owner, but he's not responding! I'll file a complaint at the office soon! imbyerna siya! Napapanis mga food ko hmp!
Hindi humihinga para di bumukol tummy ko! hehe. Kelangan na magdiet talaga ng seryosohan.
So I've decided, I'll buy a new personal ref nalang. Something small lang. I asked my friend Tony to tag along. We went to The Villaggio Mall.
Nangunguripot ako kaya Daewoo lang binili ko!hahaha ok na yun for me, as long as it can preserve foods inside that's fine with me na!
I fell inline at the remittance center and sent money to my sis and my mom at Dubai. Hay, poor na ulit ako! Sometimes, I felt that, parang hindi din ako work sa abroad...kapos pa din lagi :-( pero hayaan na. Atleast nakakatulong tayo sa pamilya.
Henywayz, ubos na yun Hugo Boss Orange ko na pabango so, with my friend Tony, we hit the perfume shop. Before coming I've searched online and read some blogs about perfumes to get. Creed is too expensive!kalaka! 285 US dollars! Di ko keri!haha.
Sa cheapipay lang ako na brand! Amoy amoy dito and doon...majirap kaya pumili ng pabango when you are there! Been confused with Terre d' Hermes or Bvlgari Aqua Marine or Azzaro Chrome Sport or Armani's Aqua di Gio or D&G Light Blue or if I'll go back to using One Million or Hugo Boss nalang ulit!
Since Tony was in a hurry and pressuring me to get anything nalang daw, nadampot ko tuloy itong si Azzaro's Chrome Sport! (with top notes citron, bergamot, grapefruit and bitter orange. A heart intoxicates with freshly cut grass, aquatic notes, ginger and pure oxygen, while a base closes the composition with cedar, amber and white musk). and that new CK One Shock for HIM dahil may promo at mura! haha! ( it is built around aromatic, spicy and deep oriental nuances. It opens with citrusy clementine, fresh cucumber and energy drink accord. The heart of black pepper, black basil and cardamom is placed on the base of masculine tobacco, musk, patchouli and ambrene wood) .
Grrrr! i hate it kapag minamadali ako. sarap sabunutan ng bruhang Tony! Pero infairness, type ko naman amoy nila. Will be using it alternately. Gusto ko kasi naiiwan yun amoy ng pabango ko kapag dumadaan ako! Di na nga ko pogi, kaya daanin nalang sa amoy! char!
Kapag hindi type ng mga nakakaamoy, papalitan ko nalang, kaya maliit lang na bottles binili ko :-)
We had baked potato and a fresh orange juice for dinner since ayaw namin kumain ng heavy pareho.
Sinadya ko pa sa Marks & Spencer itong lotion na itetch pala, kahit tinatamad na si Tony maglakad kasi medyo malayo. 6 months ko na ata tong ginagamit sa buong katawan ko. As in whole body ako mag lotion. Ewan ko ba gustong gusto ko amoy nito e hehe. Pag uwi ko, ito papasalubong ko sa mga tita-titas ko sa pinas.
I also bought Olay's day and night cream...para pumuti naman ako ng bahagya hehe. They've told me even at night time dapat daw may sunblock pa rin tayo na gamit. Sun is very harmful to our skin. Yan ang sabi.
The shops are starting to close up na kaya tumatakbo na ko sa supermarket to get my favorite chocolates...yung Lindt white chocolates. Sarap sarap nito juice ko.
Past ten o'clock na kaya naman nag abang na kami ng taxi pauwi. It was fun afterall. Gastos nga lang! hay buhey!
Long time ago, lets say about hmmm, year 2005...there was a slutty-all-the-time-horny-gay-guy around the province of Laguna who pick up guys over the internet. He get to hook up with different guys every week and take them to a nearest motel room. Its like a sexual revolution. A hunger.
That quest for the ultimate pleasure last for more than a year before he actually realized...he needs a good man to love him.
And that guy was ME.
That's the time when I was just discovering who I am. Fresh from admitting to myself, that the charade, and the pretending I'm a straight-guy drama have to stop. It was liberating indeed. Finally admitting and accepting who you are. Believe me. Denying who you are...very stressful.
Going back to what I'm saying. Back in 2005, I was like insatiable. Sex was driving me crazy that I need to get laid all the time! Kahit sino na lang. SEB dito- SEB doon.
I am a changed man now. Pagka-tino-tino ko ngayon. Pagka-hinhin ko na now. Charot!
Henywayz, I met this guy named Vincent. He's also from Laguna. He's tall and moreno looking. Medyo nabaduyan ako sa get up niya. Parang poorita sabi ko. Bad!!!
Pero keribels na. Mas mahalaga e he knows how to suck my dick. And he's as horny as I am. That's what matters then.
I like tall and lean guys...I always imagine them to have big dicks. Ewan ko ba! and I was right about him. When he stripped down his pants, leaving his body with just his white briefs...I almost gasps as soon as the outline of his manhood became visible. I swear, its big. Like 8 inches long!
The biggest so far from all the guys that I bed with. Balbon din siya. Hairs from his chest goes down to his sexy navel and ends inside his underwear. Para akong dinidemonyo sa libog nun sa pag iimagine kung ano itsura nun loob ng brief. I love hairy guys...Mas mab*lb0l mas trip ko! Haroooot! LOL
The kiss was a turn off...his breath was awful. It was really bad. I wanna back out but its too late. Whenever he tried to kiss me, I swear, I was like dying. I don't wanna offend him that's why I just pretend that I'm a bad kisser so that he could stop kissing me na!
His lips went down to my throat, to my neck and I almost screamed with pleasures when he sucked my earlobes...In my mind, di bale, I'll just get a very good shower after this and get rid of his saliva!
Oh, wag kayo maduwal! LOL
He sucked my d*ck pretty good. I moaned and was arching my body with every sucked he did through my balls...
His hard and long d*ck feels really good on my hands...warm. Thick. I was amazed actually. I don't know how to put it all inside my mouth! chos!
I tried though.
After two hours we're both running out of breath and rest for a bit and I immediately took a shower and get dressed. Just said a short thank you and headed out of the door. I didn't make any effort to contact him again.
Its just sex anyway. I'm gonna get a new guy next time I thought.
Days passed by and I was goin on with my usual routine when I noticed something. I was feverish. Irritable. And the itching started.
Inside my genitals...
At first, I ignored it. Thought its nothing. Guys scratch their balls right?LOL. But as days goes on it became worst. The itchiness inside my genitals wont stop. It felt like something was there.
I also noticed some brownish dots and stains on my underwear. Lots and lots of them. Kala ko libag! Nandiri pa nga ko sa sarili ko sabi ko ang tubal ko naman! LOL
When I was scratching down there again...my fingers came across and touched something...something rough. Like a dead cells. I pulled it out...
I checked it out...examined what am holding...and to my surprised!
It has legs and looked like a small crab! and Its jumping too!
Until I realized what it was!!!
I have crabs!!!
OMG!
Pubic lice! Its STD!!!
and those small dots are their eggs! kadiri! my pubes are their breeding ground!
Taena! Napamura talaga ako nun ma-realized ko kung ano yun at pano ako nagkaroon nun! I felt shame. I felt bad. Didn't know what to do. I was scared. I don't have any idea how to get rid of those things inside my pubic hairs! Lago-lago pa naman dun! LOL
Good thing about working at the hospital is you have access to its services. I have friends on every department. Specially resident doctors. I discreetly approached doctor Mike at the ER back then.
Minura nya ko nun matapos ko sabihin sa knya problema ko. He advised and referred me to a specialist. I refused. Nahihiya ako e. I asked him to give me anything.
He prescribed me a medicated shampoo that I could buy at any mercury branches. Its for head lice he said. He said that I should try it first and if it fails I have no other choice but to go to a specialist to have it treated. It costs me 500 pesos at the time.
Natawa pa nga ako nun binibili ko yun, kasi nakatingin sakin ng weird yun attendant sa mercury kasi skinhead ang buhok ko and yet nabili ako ng shampoo for kuto! haha.
As soon as I got the shampoo. I locked myself inside the bathroom and sat on the bowl and poured water on my pubic hairs and wore a condom on my penis and plastered it with a micropore to protect its head from getting irritations from the strong chemicals that I'm about to use. #takot!
I poured the shampoo on it and prayed it'll work. The instructions said let it stick there for about 15 minutes before I rinse it water.
And thank GOD!!! After 3 days of treating it, the irritations, the itching...and the eggs goes away. Minura ko si Vincent thru text for giving me STD! Fuck him.
After that...I slowed down on having sex every week. Ginawa ko nalang twice a month! LOL
Marami akong natutunan sa pagiging isang O-ep-dabolyu ko. Gusto ko i-share sa inyo. Una na diyan at pinaka importante sa lahat....yun pagiging matigas ang loob.
At sa mga nakyuryus...hindi po tungkol sa kalaswaan ang post na ito hehehe.
Oo matigas ang loob mo dapat. Sinigurado ko na gusto ko ito. Once na nasa airport ka na at papasok ng eroplano, wala nang urungan to. Halos gusto ko tumakbo pabalik sa pamilya kong naghatid sa akin noon.
Pero tiniis ko. Grabeng self control ang ginawa ko nun. Paulit ulit na binubulong na kaya ko toh. At isa rin sa mga nagpa stay sa akin ay ang aking goal. Gusto ko ng bagong buhay, ng bagong meaning...gusto ko magkaroon ng worth. Isinantabi ang pag ibig namin ni Brian noon. Nagkalabuan kami at hindi ko na inayos pa dahil sa isip ko, paalis na din naman ako. Mas mabuti na rin yun.
Sawa na ko sa mababang sahod sa dati kong pinagtatrabahuhan na wala naman marating. Halos kulang pa para sa sarili ko. Ni hindi ako makapag share sa mga gastusin sa bahay...alam nyo yan for sure. Nakakahiya.
Nahihiya ako sa magulang ko. Mas lamang yun dream ko na may mapatunayan ako. Lalo na sa tatay ko.
Sa tatay ko na feeling nya e walang mangyayari sa buhay ko kasi bakla ako. Na disappointed na nga siya sa pagkalalaki ko e pati ba naman sa mga maitutulong sa pamilya e madi-disappoint din ba siya.
Isa ang tatay ko sa mga dahilan ko kaya lakas loob akong nakipagsapalaran sa gitnang silangan. Wala ako kakilala dito kahit isa nun dumating ako. Hindi nyo alam kung ganong kaba at takot ang nasa kalooban ko nun. Sino ba naman ang hindi. Wala sa sariling bayan. Ni wala kang kaibigan.
Pero tinigasan ko ang loob ko....kinapalan ko mukha ko. Nagtapang-tapangan. Mahirap din pala yun. Kunyari tough ka pero napaka rupok mo pala deep inside ng mga oras na yun.
Hindi ako maaring mag fail... naiimagine ko na mga sasabihin ng tatay ko kapag umuwi akong bigo. I don't wanna give him that luxury.
Yang goal na yan ang dala-dala ko till now. Hindi ako pwedeng mabigo. Kaya kahit walang lovelife, kahit walang boyfriend ngayon, sabi ko OK lang. Basta may matinong trabaho, basta may masarap na pagkain sa mesa, basta may naipapadala sa pamilya, kaya kong tiisin ang pangungulila sa pagkalinga ng isang nagmamahal.
Sa akin umaasa ang Nanay ko...naniwala siya sa akin noon. Nag tiis siya magpakahirap sa ibang bansa mapaaral lang ako. Ayoko mawala ang tiwala nya sa akin na kaya ko. Kaya naman Living The Expectations ang taytol nitong blog ko...hehehe. Para yan sa Nanay ko. Dapat isabuhay at isagawa ang inaasahan sa iyo...dahil yun ang pangako ko :-)
At sana magtagumpay ako. Dalawang taon palang ako dito. Marami pa kong panahon. Sana walang maging sagabal...
Natuto din akong lumaban, naging matigas ang mukha. Marami din kasing buwaya sa ospital hehe. Hindi lang sila nasa gobyerno at sa kapulisan sa atin. Marami din dito. Naghahari-harian, mapa-ibang lahi.
Kapag tama ka...kapag alam mo ginagawa mo, wag ka papatalo. Marunong na ko makipag sagutan dito ngayon. Kumpara noon na Oo ateh! Oo ateh lang ako! Lalo na sa mga bobong doktor at nars!hahaha! Mahilig silang ipilit ang alam nilang ka-engotan sa pasyente. Dapat alam mo silang kontrahin. Kasi mga bobo naman sila!
Hongyabang ko! Well, hindi naman lahat, meron din naman talagang may alam kahit papano.
Pinakaimportante din sa lahat e dapat marami kang alam na porn website kasi sila makakapiling mo tuwing gabi ng pag iinit at pag iisa! chos!
Henywayz, just to conclude this post na ewan ko ba kung may sense haha, maganda na ang kinalalagyan kong trabaho ngayon, wala na ako sa General Hospital, nai-transfer na ako sa specialized hospital with the same medical corporation. Nasa Cardiac Hospital na ko. Bagong tayong ospital na para lang sa mga pasyenteng may sakit sa puso. (syempre alangan namang para sa mga may sakit sa atay davah?!LOL) Yun nga lang kabi-kabila ang cardiac arrest!
Naranasan mo na bang iyakan ang isang tao sa takot na iiwan ka na niya? Alam mo ba kung gaano kasakit yun ganun pakiramdam?
Naranasan mo na bang magsisi at humiling sa diyos na ibalik niya yun pagmamahal na nawala sa yo?
Marahil yun iba... at marahil, marami din sa atin, hindi pa...
Hindi pa ako umiyak sa mga naging boyfriend ko ...
Pero si Brian noon...
Nun magkarelasyon pa kami...
Halos mahulog ang puso ko nun makita ko ang mga luha na tuloy-tuloy na tumulo sa mga mata nya nun araw na yun. Siyam na buwan tumagal ang relasyon namin 3 years ago.
Gaya ng dati, sa bahay namin ng spend ng weekend nya si Brian. Biyernes ng gabi darating siya dito sa amin sa Laguna. Ganito ang set up namin for the past months mula nun maging magboyfriend kami at mula nun ipakilala ko siya sa family ko. Kapag hindi siya dumarating ng Biyernes, magtataka ang tatay ko, magtatanung ang sister.
Baka inaway mo na naman! yan ang madalas paratang nila sa akin.
Mahal ko siya at mahal nya ako.
Matagal ko ipinagdasal na magkaroon nang ka-partner na mamahalin ako. Nagpaka faithful ako sa kanya.
Hindi ako nagtaksil. Hindi ako nanlalake....lalong hindi ako nambabae...charot! Takot ako sa karma. Naniniwala kasi ako na kapag may ginawa kang kabalbalan sa iba, nanloko ka ng kapwa mo...asahan mo, kung hindi man ngayon, darating ang araw...lolokohin ka din...pagtataksilan ka din...ng doble-doble'ng sakit na ibinigay mo sa taong ginawan mo ng di maganda.
Nasa living room kami ng bahay namin. Kami lang ang tao sa bahay. Pabalik na siya ng Manila nun kasi lunes na kinabukasan, nag aaral pa siya ng Nursing. Masaya ang kwentuhan hanggang sa gaya ng ibang couple, may pinagtalunan kami.
Nauwi sa away. Dominante ako..ayaw ko nagpapatalo sa diskusyunan....submissive si Brian. Pero matigas ang ulo niya. Mainitin ang ulo ko.
Proud ako. Mayabang. Madalas gusto ko nate-test ang boyfriend ko kung mahal ba niya ako. At kapag alam kong mahal na mahal nila ako, adik ako. Gusto ko lagi ko nakikita yun extent ng pagmamahal na yun.
Gago ako.
Masarap sa pakiramdam kapag kaya nila gawin ang lahat para sa akin. Oo mali. Pero dati dun ko ibinabatay ang extent ng pagmamahal na ibibigay ko din in return.
Sigurista ako. Gusto ko makita ko muna na mahal mo ko bago ko ibigay sayo ang sarili ko. Pero kahit ganun ako dati at ewan ko lang kung pati ngayon, masasabi ko...nagmahal ako ng todo.
Mahal na mahal ko siya.
Nun mainit na ang pagtatalo namin...at hindi masunod ang gusto ko. Naghamon ako ng hiwalayan...
Nasabi ko na ba na mayabang nga ako?
Oo, ayun mayabang ko siyang hinamon...matiim kong inabangan ang isasagot ni Brian...kung ano magiging reaksyon nya sa mga katagang binitawan ko.
Natigilan siya.
"Mac, wag naman..."
"E ayaw mo di ba? o e di panindigan mo yan..." sagot ko sa knya, blanko ang ekspresyon ng mukha ko.
"hindi ko kaya..." namumula na mga mata niya nun.
Gusto ko ngumiti. Pero pinigilan ko. Tagumpay. Sabi ng isip ko. Narinig ko ang mga inaasahan kong kataga.
Pero dahil masyado nga akong obsessed...pinanindigan ko na ang lahat...gusto ko magmakaawa siya. Gusto ko sabihin niya sa kin kung gano niya ako kamahal.
Nakahiga ako sa sofa nun...nakaupo sa may paanan ko si Brian. Tahimik. Hindi nakibo. Nagpretend ako'ng nanonood ng TV.
"Mac...ano na...?" sinagi nya ang binti ko.
"Umuwi ka na. Lakad umalis ka na."
"Ayaw ko umalis na galit ka...wag ka naman ganyan oh..."
"Tapos na tayo. Lakad na. Ingat ka nalang, wag mo kalimutan isara ang pinto paglabas mo".
Tumitig siya sa akin. Kitang kita ko kung gaano unti unti tumulo ang mga luha niya. Tuloy-tuloy.Parang talon. Namumula na ilong niya.
"Wag mo ko iyakan. Baka pumasok si Tatay dito. Umayos ka nga!" mahinahon at madiin kong sabi.
Oo alam ko sasabihin nyo, walangya ako! Yeah I'm not proud of it.
"Umalis ka na". yan ang huli kong sinabi.
Suminga siya sa panyo niya at sinubukan patigilin ang pag iyak. Nagpapahid pa siya ng luha nun tumayo at saka tumingin sa akin. Lumabas na siya. Narinig ko ang pagsara ng pinto.
Nakaramdam ako ng matinding guilt. Sumobra ata ako. Pero nakalimutan ko sabihin sa inyo na ma-pride ako'ng tao. Gago nga ako nun e!
Getz nyo na ba?
Ilan minuto pa. Nag-aabang na ng jeep si Brian. Narinig ko ang boses ng tatay ko. Naririnig kong nag uusap sila saglit. Sa ilang buwan na nag stay si Brian sa amin, naging malapit na siya sa sis ko at sa tatay ko.
"Bakit hindi mo man lang ihinahatid ng sakay yun tao sa labas ha?" sabi ni tatay sa kin. "bakit parang naiyak yun? nag away ba kayo?" dagdag pa niya.
"basta". yun lang ang tugon ko.
"Ke-bait-bait nun batang yun, inaaway mo. wala na nga tumagal na kaibigan sa iyo e..." sabi pa nya saka lumabas sa may likod bahay.
Para naman akong natauhan bigla. Nagpanic ako. Pano kapag hindi na siya magmakaawa ulit? pano kung hindi na niya ako kulitin makipagbalikan sa knya? pano kung magsawa na siya sa pag-ugali kong imposible?
Mga tanong na kinatatakutan ko ang maaring maging sagot.
Wag kang gago Mac. Hiyaw ng isipan ko.
Nagpasya ako. Tumayo ako at tumakbo sa labas. Humihiling na sana hindi pa siya nakakasakay ng jeep.
"Brian! halika dito!" sigaw ko.
Pumasok siya sa bahay muli. Hinila ko papasok. Sa likod ng pintuan. Hinawakan ko ang mukha niya ng mga palad ko.
Hinalikan ko mga labi nya at sinabing "sorry...sorry... wag ka muna umalis..." saka ko siya muling siniil ng halik.
Hindi ko pinapakawalan ang mukha niya sa dalawa kong palad. Hinahalikan ko siya na parang wala ng bukas.
Gumanti siya ng halik. Mariin. Hinila ko siya papasok ng kwarto. Nasa labas lang si tatay. Magkalapat pa din ang mga labi namin. Dahan dahan ko siya hinubaran... inihiga sa kama...at saka dali-dali kong inalis ang lahat ng suot ko...saka muli siyang sinibasib ng halik...parang ayokong mawaglit sa katawan niya...gusto ko sa akin lang siya. Akin lang.
Para kaming nag aapoy pareho.
Para akong nadedemonyo.
Para akong mauubusan.
Mariin ang lahat ng haplos ko...nag iiwan ng marka sa maputi niyang balat.
Napapaungol si Brian sa pagkagat ko sa mapupula niyang dibdib. Napahawak siya sa ulo ko...naghahanap ng makakapitan...para siyang sasabog sa sarap....
Para akong rapist na nagmamadali...hayok...bigla ko siya itinagilid at pumuwesto ako sa may likuran niya...dahan-dahan...habang walang tigil sa pag niniig ang mga labi namin na tila uhaw. Halos magdugo ang mga labi niya sa diin ng bawat kagat at sipsip ko...
Napaungol siya nun lubusan ko na siyang mapasok...umuulos...naging mabilis ang bawat galaw ko....nagmamadali...
Sunibasib ko ng halik ang batok nya...mga tenga niya...habang madiin kong hawak ang kaliwa niyang dibdib mula sa likod....mapusok kami pareho nang sandaling yun. walang nagpapatalo...
Malalalim na ang bawat haplos...bawat ungos ko...bawat halik...nagmamadali...parang wala ng bukas...
Hanggang sa matapos ang digmaan ng aming mga katawan...saka ko siya niyakap ng mahigpit mula sa likod at isunubsob ang pagod at hinihingal kong mukha sa batok niya.
"mahal na mahal kita..." bulong ko bago tuluyan nakatulog na magkayakap.
Pagkalipas ng ilan buwan pa, naghiwalay kami ni Brian. Hindi na namin naayos this time. Malaki ang pagsisisi ko sa pagmamahal na pinabayaan at pinagsawalang bahala. Sa nakalipas na tatlong taon, nanatili kaming magkaibigan at sa bawat bakasyon ko sa Pilipinas. Lagi siyang andun. Nag-i-spend ng ilang araw makasama ako bago muling bumalik sa disyerto.
Listen to this amazing song. Been my favorite for a long time na...
. One day...nasa harap ako ng computer nang magkaroon ng magulong usapan na ito. Bigla nalang, ganyan. Walang kuskos-balungos.
PsssT! Miss na kita...
Wow! Iniisip palang kita i-message pero eto ka na!
Naks naman oh!
Kelan mo ba ko sasagutin ulit?aba isang taon na ko nanliligaw sa yo a,anong petsa na?LOL.
I was chatting with my ex-boyfriend Brian online last week. Mag-jowa kami three years ago.
Oh, tapos ngayon gusto mo!hmmp!
Tagal ko na sinasabi sayo a, di mo naman ako sineseryoso...
Hahaha! Wag ka nga ganyan.
So ayaw mo?its now or never tong offer ko...
Natatawa ako kasi ako pa ang nagtataning sa kanya! Matagal na kami sa ganitong sitwasyon na parang nagsasayaw ng cha-cha. Hindi malaman kung gusto ba or hindi. Hindi ko rin malaman kung ano ba talaga nasa loob nya bukod sa mga taba-taba at balunbalunan nya ha! LOL.
Wow! Parang banker lang sa deal or no deal ang hirit mo ganyan?
hahaha! ok! bahala ka. Basta sinasabi ko sa yo gusto kita balikan pero kung ayaw mo ko seryosohin ikaw bahala! hmmp!
Pansin ko lang ha ang hirap manligaw online sa ex!
This is Brian and me during my vacation last June. ewan ko ba madalas chubby nagiging bf ko nun. Hindi naman ako chaser hehe. FYI: hindi sa min yang bag na yan ha! (defensive!lol)
Naku, naku, Mac...tigilan mo ko. Magseryoso ka muna.
E ano bang seryoso ang gusto mo?
Ano pa! E di yun walang landi sa katawan.
Wala naman ah! Kasi nga single ako, kaya lalandi ako! Pero kung magiging tayo ulit e di mawawala lahat yun!
Hahaha! Wag mo nga ako chinacharot!
Totoo nga! at kung magkakabalikan tayo gusto ko lagi tayo usap ha? -- (demanding ko ata hahaha)
okay... sagot naman niya.
Okay? you mean tayo na ulit?
Ewan!
aba sumagot ka ng maayos! Mahal mo pa ba ako o hindi na?
Me at Frankfurt, Germany with 0 degree temperature! Tigas na lahat ng dapat tumigas! LOL
