Limang Taon

Hi friends!

I'm so happy to make this post, kasi its my blog's 5th year anniversary! yey!!!

Beso-beso naman tayo mga kumare. hihihi. Andami nang naganap, andami nang lalakeng umibig at nagpakirot ng puso kong pihikan at sumamba sa bubot kong katawan, charutay!!!

Pero inpernez andito pa din ang blog ko. Parang salot na balik ng balik hihi oo minsan ala ako time magsulat at minsan tinatamad, sorry naman... Pero kita nyo andito pa din si blog ko di ba. Saksi sa lahat ng mga ganap na yan. And of course, you guys, my readers, di nyo ako iniwan after all these years.

Grabe i wanna cry na huhuhu

*arteh lang*

Salamat sa inyo. Andami nang blog na kasabayan ko nun 2008 ang nagsara at nagbura ng kanilang mga posts na labis ko ikinalungkot. Ibang iba ang mga blogs noon, halos di natatapos ang gabi na di ako pwdeng di magbasa ng mga sinusubaybayan kong blogs. At iba ang interactions namin noon. Kakamiss lang.

Ang saya din makatanggap ng mga comments. Lalo na ang mga emails ng mga masugid kong mambabasa. Na ilan sa kanila ay naging kaibigan at kakulitan ko na din sa tunay na buhay. Di ko kayo makakalimutan :-)

Lalo na yung mga natikman ko. charoooooot!

Minsan kasi masarap balikan ang mga kwento nung mga bloggers na yun na tuluyan ng iniwan ang pagsusulat ng blog, pag check ko...ay wala na...sarado na..may ganyan akong mga moment.

Nakakahinayang kasi burahin. Kaya ako never ko burahin mga kwento ko. This is my life. My whole life story. Gaano man kapait at kasakit ang mga nangyari, naks! part pa din yun ng buhay ko e.

Salamat sa pakikipagharutan at pakikisilip sa aking munting puwang dito :-)

So I guess, I'll be here for more years to come, and sana kasama ko pa din kayo sa aking pamumuhay dito sa gitnang silangan at ang aking paghahanap ng true love. LOL *yun pa din talaga e noh? haha*

I love you all.

kaway-kaway.

*feeling artista? hihihi*