Babala: Malaswaaaaaaaaaaaa!
Mahilig ako magliwaliw sa paligid ng bahay namin noon. Sa mga kapitbahay, sa silong ng bahay ng kung sino sino, sa mga babuyan, itikan at bukid. Patpatin pa ang katawan ko nun at maitim haha. Tipikal na batang "barriotic". Sampung taon lang ako ng mga panahong ito.
Isang hapon pagkatapos ng klase naisipan kong maglakad lakad. Napadaan ako sa bahay ni kuya Joseph, 25 years old na ata siya, di ako sigurado. Kilala siyang bading sa barangay namin. Naggugupit siya sa mga kabataan dito sa amin. Malayong kamag anak din siya ng tatay ko. Sawali at hindi sementado ang bahay nila. Napansin ko.
Sinitsitan nya ko. "mac halika dito, may papakita ko sa 'yo". Pumasok ako at nagtanong kung ano yun. Isinara nya agad ang pinto pagkapasok ko.
Pinaupo nya ako sa tabi nya sa papag sa loob ng madilim na kusina. Walang ibang tao. Hinawakan nya ang kamay ko at iginiya pahawak sa ari nya. Kita ko na may nakabukol dun. Matigas na matigas nun maramdaman ko sa mga palad ko mula sa labas ng shorts nya. Alam ko na kung ano yun hawak ko nun mga panahon na yun.
Tinigasan na din ako. Hindi pa nga ko tuli nitong mga panahon na to! makapal pa kupal ko sa etits! LOL
Ipinahimas nya sa kin yun ng paulit ulit. Umuungol siya sa sarap. Libog na libog si gago. Ako naman sunod lang. Ewan ko bakit di ako tumakbo paalis. Basta ang alam ko curious ako kung ano pa gagawin namin.
Hinimas din nya ang ari ko. Napaigtad ako. Lalo itong nagtumigas sa loob ng shorts ko. Tigas na tigas ako. Ngayon lang may humawak ng pagkakalalake ko.
This time, inilabas na nya ang malaki nyang ari mula sa suot nyang maong na shorts. First time ko makakita ng titi ng ibang lalake.
Ganito pala itsura kapag tuli na at matigas. Makapal din ang buhok nya sa parteng yun. Ito pala ang bulbol na naririnig ko dati. Ganito pala.
Ipinahawak nya sa' kin. Mainit-init. Umiigkas sa bawat hagod ng palad ko. Nakikita ko pumipikit si kuya Joseph kapag napapahigpit ang hawak ko sa puno ng ari nya. "sige pa...ang sarap...sarapan mo ang himas" naririnig kong sinasabi nya sa kabila ng pag ungol...
"isubo mo" sabi nya
"ay, ayaw ko po..."sagot ko na nagdadalawang isip.
"sige na, masarap yan. Para lang lollipop" kumbinsi pa nya sakin. Kaya atubili man, sinunod ko ang gusto nya. Dahan dahan ko ibinaba ang bibig ko. Hanggang sa maramdaman ko ng buong buo ang ulo ng mainit at mapula nyang ari.
"yan tama yan...subo mo...igalaw mo dila mo...yan....masarap tang ina..." bulong nya sa kin. Hindi ko gusto ang nalalasahan ko mula sa butas ng titi nya. Madulas dulas sa pakiramdam ko. Wala akong ideya kung ano yun. Amoy na amoy ko din yun amoy ng bulbol at ng bayag niya. Kakaiba. Ngayon lang ako nakaamoy ng ganito.
"isubo mo pa...pati katawan" naramdaman ko itinutulak nya papasok ang bibig ko sa ari nya. Pero di ko magawa. Nabibilaukan ako. Kaya naman agad ko itong iniluwa. "ayoko na" sabi ko. Pero mapilit si kuya Joseph. Inuto uto pa nya ko.
This time hinubad na niya ng tuluyan ang pang ibaba nya. Shirt nalang ang itinira. Ibinaba din niya ang shorts at brief ko. Hinimas himas nya ang musmos kong ari. Napapaigtad ako kapag napapadaan ang daliri nya sa bayag ko.
Pinadapa nya ako sa matigas na papag...naramdaman ko dumura siya sa palad nya at ipinahid sa puwitan ko. Di ko alam kung ano ang gagawin nya. Hinimas himas nya ng daliri nya ang puwitan ko.
Naramdaman ko nalang nasa ibabaw ko na siya. Hinahalikan ang batok ko, tenga ko...pati balikat ko...napapaigtad ako kasi nakikiliti ako.
Itinutok nya ang matigas nyang ari sa puwit ko...napasigaw ako sa sakit! "ayoko na po kuya joseph..." makaawa ko sa knya...pinipilit ko tumayo. Masakit talaga hindi ko na kaya.
Wala naman siya magawa. Ayaw din siguro nya na magsumbong ako kapag pinilit nya pa ko. "siya sge hindi ko na ipapasok...ikikiskis ko nalang sa puwitan mo hanggang labasan ako ha?" pangungumbinsi pa nya sa kin.
Kumuha siya ng lotion at ipinahid sa ari nya. Dinapaan nya akong muli at unti unti umuulos sa ibabaw ko...nasa pagitan ng puwitan ko ang naghuhumindig niyang pagkalalaki...sarap na sarap siya...
Ito ba ang sex?tanong ng isip ko noon. Hindi ako masyado nasasarapan. Pero nagugustuhan ko ang lapat ng mainit niyang katawan sa katawan ko. Gusto ko yun pakiramdam ng hinga nya sa batok ko...gusto ko kapag himas nya ang katawan ko...
Hanggang sa maramdaman ko nalang na may mainit init na likidong lumabas sa ari nya...kumayat ito sa may tagiliran ko...hindi siya agad tumayo mula sa pagkakadapa sa akin...kahit bigat na bigat na ko sa knya, wala siya pakiaalam. Hinahabol nya ang paghinga nya. Nakahinga lang ako ng maluwag nun tumayo siya at pinupunasan ang ari nya na nanlambot na nun mga oras na yun.
Siya na din ang nagkusa mag punas ng semilya nya na tumalsik sa katawan ko.
"wag mong sasabihin kahit kanino tong ginawa natin ha, Mac?"
"opo" sabi ko nalang at bumalik sa bahay namin na walang sinabihan na kahit sino hanggang sa mga panahong ito.
Itutuloy...
Related posts:
Ito Ang Simula part I and II.
August 28, 2011
August 26, 2011
Low
"akala nila porke't lagi ka nakatawa at nakangiti,e lagi ka OK... hindi nila alam may pinagdaraanan ka din naman..."
A twit I posted days ago...and its very true. I seldom talks about my problems with other people. Some friends, maybe.
I'm in a big mess...and its giving me terrible headaches. Nakaka-stress.
I don't know how to solve this.
Eat. Pray. and...
eat nalang! choz!
Things are not going through where they should have been...
Its all my fault...
Damn! Why did I allow myself to be in this situation? Nasa huli talaga pagsisisi. This is what I get for being so fcking impulsive...at hindi nag iisip ng ilang beses bago lumarga agad-agad.
I have no other choice but to wait and pray and ask for HIS guidance.
August 22, 2011
Cover Up
I turned off the lights inside my room and shut the door.
I took the lift down to the ground floor and hailed a cab.
I'm on my way to the hospital...Its my night duty again.
When I came to our department, the afternoon shift was waiting. Its crazy inside. Ang ingay! Its the best part of the day...endorsements. We get to see each other. Colleagues I seldom see due to different schedules.
Work is fun. Though its tiring most of the time but its fun. I love my job. I've gained too many friends in this foreign land. I am contented with the kind of life I'm having. Who would predict that I will actually love working in the middle east when I first came here in the first place? I just took a gamble and leave everything to fate and to God.
Suwertihan nga lang siguro talaga. Some of my friends abroad, hindi sila masaya sa work nila. Pati sa mga pinoy na kasama.
Minsan kasi kapwa pinoy mo pa ang hihila sayo pababa...
I'm lucky to have my colleagues who supports me and cares for me. Its like a big family. So far I've never regret accepting this job...well, not yet...LOL!
I'm a jolly and goofy person. I love to laugh. Bungisngis ako. You could make me laugh with just some silly korni jokes you could throw at me. I love to talk a lot too. At mahilig din ako makipag asaran sa mga straight na kasama ko sa work.
Masarap makipag tawanan. Nakakabawas ng stress.
Then my shift are about to finish again.
I did my endorsement to the next shift. Chit chat with colleagues before heading out of the hospital. A friend usually gives me a ride home. While inside the car, more laughters and asaran na umaatikabo...
As soon as he dropped me to my building and gave my Thank you..take care... that's when the silence begins...
That's when the slow and heavy walks towards the elevator happens...till I reached my flat on the sixth floor...
I unlocked the door to my room and sat on my couch as I wait for my laptop to start...
Here I am alone again. Inside the four corners of my cold room. They said its fun being single...its fun being with your friends...yeah it is...walang iintindihin na ibang tao but yourself...Ok ang single....I've been telling that inside my head for the whole year and it worked really well...yeah nabola ko sarili ko.
But who am I kidding?
I cannot fool my heart for so long...
I am sad and lonely.
My heart is longing for someone.
Now I could honestly say it out loud.
:-(
Why am I still on my own, if there's a soul mate for everyone?
Meron nga kaya talagang soulmate??? Hay naku emotera na naman daw ako! hahaha! dyan na nga kayo at boborlogz na ko!
August 17, 2011
Ang Tatlong OFW
.
Si Manong Oscar...
Busy ako sa ICU kung san ako naka-assign nun gabing yun. Napatingin ang lahat sa grupo ng mga Pinoy na nag iiyakan dun sa labas. May kamag anak sila sa kabila? Bihira lang kasi kami magka pasyente sa Intensive care unit ng mga kababayan natin.
May namataan akong beki. Go ako at lumabas para alamin kung bakit... at magpapansin na din dun sa pinoy na bading hehehe. Magkatabi yun dalawang magkaibang ICU kasi.
Nung makapasok ako sa loob, napag alaman ko ang situation:
Bad pala ang kalagayan ni kabayan :-( nakalimutan ko na tuloy si beki....
Nag cardiac arrest siya sa hallway habang inililipat sa ICU at nakita yun ng mga kamag anak nya. Yung actual na nag si-CPR sa harapan nila kasi nga dun inabot sa hallway...believe me hindi kaaya-aya makita na ang mahal mo sa buhay ay sinusubukan buhayin ng mga staff sa harapan mo...Kaya pala ganun ka hysterical ang iyak nila.
Pagkatapos subukan i-revive si Manong Oscar sa loob ng isang oras, pumanaw din siya.
Ang concern ko lang. Sana di nila itiransfer si kabayan natin ng hindi pa siya stable. Aabutin talaga yun sa daan. Ang siste pala, kailangan ng isang pasyente na taga-dito (local) sa bansang ito yun kwarto sa isa pang ICU sa itaas."sila daw kasi ang priority?" Kaya walang urada, yun pinoy ang inilabas nila. tsk tsk tsk. Kakainit ng ulo!
Si Ate Cora...
Nun nakaraan naman...sa cardiology care naman ako naka assign ng mabasa ko ang chart ng isa namin pasyente na comatose at naka life support nalang. Kababayan din natin na babae. Andun yun dalawa nyang kamag anak at nakatingin sakin. Kala ata doctor ako. Nagpakilala lang ako na therapist.
Buntis pala si ate at kabuwanan na nya para i-CS...sumakit ang tiyan at nagtungo sa kanyang doctor na ibang lahi. Ang sagot daw ni manggagamot e. Hindi pa ready ang baby..balik ka sa ibang araw...
Umuwi si ate. Pero kinabukasan nakaramdam na siya ng kakaiba sa bata sa tiyan. Hindi na ito gumagalaw. Isinugod si ate sa hospital at mabilisan dinala sa operating theatre. Patay na ang bata. At si ate, nagka-komplikasyon dahil dito. Bumigay ang puso nya, at nadala siya dito sa ICU at ito nga nira-rounds ko siya at kasama ng pangangalaga ng mga nurse na kababayan natin.
Minsan kasi we find relief na may mga kapwa pinoy tayo sa dayuhang bansa. At madami tayong pinoy everywhere. Kahit papano, alam mong andun yun concern lalo na kapag kababayan namin yun pasyente.
Hay...mahirap talaga kapag nasa ibang bansa ka...wala ka sa sarili mong teritoryo. Hindi mo lubusang magamit ang karapatan mo.
Sana idemanda nila yun doktor at sana matulungan sila ng embahada natin dito.
Si Ate Clarisse...
kapwa therapist namin siya...sa ibang branch siya ng hospital naman naka assign kaya naman madalang ko siya makasama. Pero dahil sa pagputok ng gulong ng sinasakyan nilang van papasok ng morning duty sana...ilang beses bumaligtad at nagpagulong gulong yun sasakyan sa highway na mabilis ang takbo nun mga oras na yun.
14 daw yun passengers at 7 dun ang tumalsik sa labas ng sasakyan at pumanaw. Isa na dun si ate Clarrise. Three months siyang nagdadalang tao. At isa pang pinoy nurse na 8 months pregnant naman daw ang nakitang nakasabit sa alambre sa may gilid ng kalsada. Nag aagaw buhay pa daw ito nun alisin sa kinalalagyan nya.
Ilan araw din nag iiyakan sa department namin nun time na yun. Halos tulala ang lahat. Mahirap pala yun, kapag kakilala mo at namatay sa tragic accident. Nakakalunos.
Sinagot ng hospital lahat ng gastusin nun mga biktima at mga kamag anak. Wala naman kasi magagawa kasi aksidente ang lahat.
Sabi ng mga kasamahan ko, ang buhay ng tao, walang kasiguraduhan. Maigsi lang ang buhay. Kaya sana i-enjoy mo ito. Dahil di mo alam bukas-makalawa, wala na. Huli na.
Pag time mo na kasi, time mo na. Kahit ano pa gawin natin. Basta mag ingat nalang siguro at magdasal at ipaubaya sa diyos dahil siya lang naman ang nakakaalam ng lahat.
P.S
Pasensiya na kayo sa malungkot kong entry today. Minsan lang naman to. Maging seryoso naman minsan at di puro kalandian at kaselfish-an ang blog ko :-)
Si Manong Oscar...
Busy ako sa ICU kung san ako naka-assign nun gabing yun. Napatingin ang lahat sa grupo ng mga Pinoy na nag iiyakan dun sa labas. May kamag anak sila sa kabila? Bihira lang kasi kami magka pasyente sa Intensive care unit ng mga kababayan natin.
May namataan akong beki. Go ako at lumabas para alamin kung bakit... at magpapansin na din dun sa pinoy na bading hehehe. Magkatabi yun dalawang magkaibang ICU kasi.
Nung makapasok ako sa loob, napag alaman ko ang situation:
Bad pala ang kalagayan ni kabayan :-( nakalimutan ko na tuloy si beki....
Nag cardiac arrest siya sa hallway habang inililipat sa ICU at nakita yun ng mga kamag anak nya. Yung actual na nag si-CPR sa harapan nila kasi nga dun inabot sa hallway...believe me hindi kaaya-aya makita na ang mahal mo sa buhay ay sinusubukan buhayin ng mga staff sa harapan mo...Kaya pala ganun ka hysterical ang iyak nila.
Pagkatapos subukan i-revive si Manong Oscar sa loob ng isang oras, pumanaw din siya.
Ang concern ko lang. Sana di nila itiransfer si kabayan natin ng hindi pa siya stable. Aabutin talaga yun sa daan. Ang siste pala, kailangan ng isang pasyente na taga-dito (local) sa bansang ito yun kwarto sa isa pang ICU sa itaas."sila daw kasi ang priority?" Kaya walang urada, yun pinoy ang inilabas nila. tsk tsk tsk. Kakainit ng ulo!
Si Ate Cora...
Nun nakaraan naman...sa cardiology care naman ako naka assign ng mabasa ko ang chart ng isa namin pasyente na comatose at naka life support nalang. Kababayan din natin na babae. Andun yun dalawa nyang kamag anak at nakatingin sakin. Kala ata doctor ako. Nagpakilala lang ako na therapist.
Buntis pala si ate at kabuwanan na nya para i-CS...sumakit ang tiyan at nagtungo sa kanyang doctor na ibang lahi. Ang sagot daw ni manggagamot e. Hindi pa ready ang baby..balik ka sa ibang araw...
Umuwi si ate. Pero kinabukasan nakaramdam na siya ng kakaiba sa bata sa tiyan. Hindi na ito gumagalaw. Isinugod si ate sa hospital at mabilisan dinala sa operating theatre. Patay na ang bata. At si ate, nagka-komplikasyon dahil dito. Bumigay ang puso nya, at nadala siya dito sa ICU at ito nga nira-rounds ko siya at kasama ng pangangalaga ng mga nurse na kababayan natin.
Minsan kasi we find relief na may mga kapwa pinoy tayo sa dayuhang bansa. At madami tayong pinoy everywhere. Kahit papano, alam mong andun yun concern lalo na kapag kababayan namin yun pasyente.
Hay...mahirap talaga kapag nasa ibang bansa ka...wala ka sa sarili mong teritoryo. Hindi mo lubusang magamit ang karapatan mo.
Sana idemanda nila yun doktor at sana matulungan sila ng embahada natin dito.
Si Ate Clarisse...
kapwa therapist namin siya...sa ibang branch siya ng hospital naman naka assign kaya naman madalang ko siya makasama. Pero dahil sa pagputok ng gulong ng sinasakyan nilang van papasok ng morning duty sana...ilang beses bumaligtad at nagpagulong gulong yun sasakyan sa highway na mabilis ang takbo nun mga oras na yun.
14 daw yun passengers at 7 dun ang tumalsik sa labas ng sasakyan at pumanaw. Isa na dun si ate Clarrise. Three months siyang nagdadalang tao. At isa pang pinoy nurse na 8 months pregnant naman daw ang nakitang nakasabit sa alambre sa may gilid ng kalsada. Nag aagaw buhay pa daw ito nun alisin sa kinalalagyan nya.
Ilan araw din nag iiyakan sa department namin nun time na yun. Halos tulala ang lahat. Mahirap pala yun, kapag kakilala mo at namatay sa tragic accident. Nakakalunos.
Sinagot ng hospital lahat ng gastusin nun mga biktima at mga kamag anak. Wala naman kasi magagawa kasi aksidente ang lahat.
Sabi ng mga kasamahan ko, ang buhay ng tao, walang kasiguraduhan. Maigsi lang ang buhay. Kaya sana i-enjoy mo ito. Dahil di mo alam bukas-makalawa, wala na. Huli na.
Pag time mo na kasi, time mo na. Kahit ano pa gawin natin. Basta mag ingat nalang siguro at magdasal at ipaubaya sa diyos dahil siya lang naman ang nakakaalam ng lahat.
P.S
Pasensiya na kayo sa malungkot kong entry today. Minsan lang naman to. Maging seryoso naman minsan at di puro kalandian at kaselfish-an ang blog ko :-)
*****
Read more OFW story. Click HERE.
August 14, 2011
Shut The Door
Its my first time to be assigned on that ICU...again...been to the other area for about four months now. I'm kinda excited to be back. Maybe because my friend Aimee told me this:
"He's asking about you Mac...he's asking what is your schedule or which area are you assigned".
She is referring to RJ.
Kinilig naman ako!!!
But whenever we bumped into each other at the hospital lobby or whenever he sees me online, he don't say much. just plain hi and hello. Pakipot? chos!
Of course he knows that I like him. I made him aware of that a long time ago haha :-)
After we tried to resuscitate the patient who had a cardiac arrest and expired eventually, I heard RJ calling me:
"mac...come here...don't go yet"
"just hold on, I'll finish this first".
I smiled when I turned back. Now you're talkin hihihi.
I was checkin some supplies on the store room when the door opens...it was him. I saw relief on his face when he saw me...
"yeah? why you're here?" I asked
"I thought you went to your unit downstairs already.." he said. He look ashamed. He wasn't able to deny the obvious. Buking kasi na hinahanap nya ko! hehehe
"anything you want?" shit. Wrong question!
"nothing..." he turned around and go.
I was in a hurry to finish all my work that time. I'm thankful that the icu was not in full house that night shift.
Pag natapos ako humanda ka RJ...mata mo lang ang di ko madidilaan! chos!
"Mac. Are you done? come here, lets chat" he called me again. He was alone inside the patient's room. The other nurses are busy somewhere helping with their colleagues.
"What can I do for you?" i kid when I entered the room.
"just stay here a bit. I'm bored." he said
"what do you want us to do?" and I smiled naughtily
"sira ulo!" he reacted
I walked closer at his table. He said "shut the door"
"what? oh no...if you want we could do it behind the curtains too..." and I laughed.
I swear I'm loving every reaction I get on his face whenever I tease him. He is shy and reserved. He's the kind of guy i usually get attracted to. You know, the obvious gay guy who's just trying to hide it. Gusto ko yun! Mga malalamya! LOL
And I love the way he modulates his voice. lalakeng lalake. Kunyari malagong. Pero I'm sure pagkatinis-tinis nun kapag may ipis! chos!!!
I sat beside his chair and continued on talkin with him. I asked about his "imaginary" girlfriend too haha. He's always so defensive whenever I talked about her.
Di na siya nakatiis...He stood and shut the door himself. When i asked why. He just said he don't like his nurse in charge to see us just goofing around while looking after the patient.
"Next week we'll start our duty at the newly opened Heart Hospital...Im excited!" I said
"oh, you're part of that hospital? from then on you'll have all your duties there and not coming back here?" he asked.
"yeah. I guess".
"really..?" I noticed the sadness and disappointment on his voice. Taena. I swear I saw it. He's not happy at all that I'll be transferring.
I pretend that i noticed nothing. Its enough for me. I guess.
"I want to live out... (to rent a new place of his own out of the accommodation provided by the hospital management)" he added.
"Me too. If you want we could live together in one house and one room..." there I go again! i don't know what came to me and I always ended up teasing him.
"gagu..." and he laughed.
"why not! I could massage you every night and on and on..."
"no, thanks! i don't wanna be raped!"
And we both laughed.
When we run out of topic to talk about. I moved closer to his chair.
"Your hair is long na...why you're not having a haircut yet?" and I moved my hand on his hair and touched it...
He just stayed still and watched me touch his hair. I was looking at his cute face. At that moment..we were so close... I wanna kiss him...and wonder if he would allow me to...But, nah. I don't wanna rush him. Until I'm sure that he likes me. Dapat sigurado ka muna da vah!
He kinda reminds me of Coco Martin. Not totally kamukhang kamukha ha. A short version of that actor. That's why our code for him is COCO hehehe.
I've spent 45 minutes just talkin at him. Para akong hindi naka duty ha! haha. I finally said goodbye at him when I received a bleep message from my colleague asking where I am.
I answered the bleep and called back and said:
"baket ba???
"busy ka ba? bakit di ka pa nababa?'
"oo busy ako makipag harutan! istorbo kayo! LOL"
Related posts about RJ: click HERE
August 10, 2011
All That Moves
Hay...Adam Levine...why do you have to be so hot??? just by watching you, I feel like cumming! chos!!!
I love his body! lean and muscular...just perfect!
On this video, he is shirtless too! love the way he moves...so fckin' sexy! oh Adam, I'm cumming again!!!
Megachos!
I love his body! lean and muscular...just perfect!
On this video, he is shirtless too! love the way he moves...so fckin' sexy! oh Adam, I'm cumming again!!!
Megachos!
August 8, 2011
Its My Third Year!!!
It all started out of boredom. I've been reading some blogs then and I thought, others have their own, so why not. I could also make one. I wanna be as popular! yeah! That's all in my mind! hahaha
With just a few friends reading at first and then somehow as weeks and months went by...people starting to leave comments and following each updates I make.
As I celebrate my third year in blogging...my reasons for keeping this blog has changed...I blog because, it became a part of me. I'm happy doing this. I'm happy reading other people's lives. Its like showbisness...I get to read a lot of gossips and happenings!
My blog is like my keeper, of memories that is....a reminder of whats good and whats not...that's why I wanna stay true to each and every story published in it...and I could just go back and read again and again whenever I feel like to.
So thank you for joining me in this journey... for smiling and laughing with my silly moments of kilig and happiness... dagdag na ang mga kalibugan! chos! and for not leaving me even when I'm down. This blog somehow helps me get through life. With a lot of friends I've gained through out these years.
Whew! I've made it. Three years? Come on!!!
Thank you all from the bottom of my heart.
Labels:
3rd year anniversary,
blog anniversary,
blogging,
maccallister
August 6, 2011
Unang Tapak Sa Disyerto (part 2)
Buti nalang marunong makaintindi ng arabic kahit papano si kuya na kasama ko dumating. Kasi kung ako lang, never ko siya mage-getz!
Gusto ko na makapasok sa airconditioned room nun time na yun. Pakainit grabe! Idagdag pa yun gutom na nararamdaman namin.
"Wag ka mag alala...for sure yun mga dadatnan natin sa flat na tutuluyan natin e naghanda ng dinner for us. Ganun kami noon sa saudi e" naalala ko pang sabi ni kuya sakin nun nasa kotse pa kami.
Iniimagine ko na ang tutuluyan namin...puro barako! na-excite na nag worry ako...kasi pano pag di ko sila napakibagayan? pano pag di nila ako trip kasama?
Six storey yun building ng accommodation namin, hindi siya bago pero maayos naman. Dinala kami ni mohammad (yun caretaker) sa 6th floor. Bongga lang! talagang sa tuktok pa dapat?!
Parang condominium pala yun flat, ganun pala dito hehe. Ang laki! in fact malaki pa sa bahay namin sa pinas! Airconditioned buong bahay at may mga gamit na din. Parang tanga lang ako'ng namamangha! chos! at ang kusina ay kumpleto sa gamit mula sa oven, ref, kalan, at ang pinaka gusto ko sa lahat: ang automatic washing machine! Ang saya lang maglaba, alang ka hirap-hirap.
May balcony din kami na wish ko lang kung matatambayan ko sa init ba namang ito! lapnos ang balat ko for sure! LOL
Nag antay ako ng mag we-welcome saming dalawa. Pero tahimik. Yun pala kami lang ni kuya ang laman ng flat! As in bakante siya!
Kumusta naman ang welcome party kuya???!
May tatlo'ng kwarto bawat flat sa building, akala ko share-share dito, yun pala solo-han ito! at napunta sakin ang master's bedroom na may sarili'ng banyo! taray! Ang laki ng ngiti ko nun makita ko ang room ko na halos doble ng room ko sa bahay namin sa pinas!
May mga sinasabi pa itong si Mohammad, na siguro e mga rules and regulations ek ek na dineadma ko nalang kasi malay ko ba sa mga pinag sasabi nya! Hindi ako miss international para maintindihan siya noh! LOL
Ininterpret sakin ni kuya yun sinabi nun egyptian: Bawal daw magdala ng babae sa building na ito...
Muntik na ko masamid! but opkors never mangyayari yun kuya hindi po ako kumakain ng petchay! hahaha sa isip isip ko lang naman yun.
Nung maka settle kami, naisipan namin bumaba at humanap ng makakainan. Nagpasama ulet kami kay Mohammad. Nakakatawa dito, later on nalaman ko na halos lahat pala ng lalakeng arabo dito e mohammad ang pangalan! (Isinunod sa propeta nila)
Ibinayad agad namin yun pera na binigay sa amin nun driver kanina hehe. Kaya naman nakakain kami sa Merry Brown (fastfood...parang jolibee lang ek ek nila dito). Kaing-construction worker naman kami'ng dalawa sa gutom!
May napansin ako kay kuya bukod sa namumuo ang laway nya sa gilid ng labi pag nagsasalita...e, napapahawak din siya lagi sa bayag nya sa labas ng pants! LOL! a mannerism i guess. But a bad one! hahaha
Parang:
"oy mac (hawak sa bayag) ayos ka lang ba diyan? (hawak sa bayag)"
Pero dineadma ko nalang, matanda na pati siya. Kaya keber!
Maganda yun location ng accommodation namin, malapit sa mga commercial establishments. madami mabibilhan kahit konti lakad lang. Hindi ako magugutom sa isip isip ko. Although, nag aral ako mag luto ng mga simple'ng putahe ilang buwan bago pumunta dito sa middle east. Kasi alam kong walang mag luluto for me here.
Nagbasa-basa din ako about sa culture nila. Pati mga damit ko ay piling-pili. Bawal daw ang maigsing shorts, ang mag sando, ang mag suot ng bra at mag make up ang bading! LOL!
(sympre naman! bawal talaga bading dito haha! pwde naman ang bading, basta ba di ka bulgar na bulgar...konting hinhin kumbaga! at nasa paraan mo nalang ng pagtatago yan basta you do it inside your walls you are safe! at iwasan mo ang ibang lahi, lalo na ang mga arabo! dyan ka mamatay (either sa sarap or sa totoong kamatayan! chos: yan ang turo sakin mga lolita ko dito haha!)
Remember the nurse na nag suicide? click here
Hirap ako matulog sa unang gabi ko...parang minumulto ako na ewan ko! Feeling ko inaangat yun kama ko!hahaha~ kaya naman natulog ako na bukas ang ilaw! Di ko sure if may multo din sa middle east! nyak!
Hatid-sundo daw kami ng driver ng hospital at libre ang meal 3 times a day for 3 days daw. Oh di ba, hong-taray!
Yun nga lang di ko naman malamon yun foods! puro arabic na ang sama ng lasa! at yun kanin nila, parang laging hilaw na mahahaba ang butil. kaloka!
Nag report na kami sa kanya-kanya namin department. Ninierbiyos ako nun makaharap ko yun chied therapist namin at mga ilang makakasama sa work. May mga Pana (mga bumbay--para di nila malaman na sila pinag uusapan hehe), mga arabo, at madami pala'ng pinoy! natuwa naman ako.
Libre lahat ng scrubsuits at white lab coats. Andami machines na di ko pa alam gamitin. Hello! galing po ako ng third world country! hehehe. wala kami nyan sa bundok! chos.
Naisipan namin ni kuya na wag na muna magpahatid sa service ng hospital. Nag bus kami. Para makapasyal na din around the city. Puro pinoy ang driver ng bus. At ang gasgas na linya ng mga pinoy sa pinoy dito e: KABAYAN!
Unti-unti nang napupuno yun bus...at unti unti na din nag aamoy cheeseburger sa loob... bumabaho! Amoy anghit! amoy putok! taena! ito pala yun sinasabi nila na amoy ng mga PANA at mga iba pang lahi! hahaha!
I swear di nila alam na may produkto na tinatawag na deodorant!
Pagkatapos namin mahilo-hilo sa amoy. Tumuloy kami sa mall para bumili ng rice cooker at mga iba pang necessities. Madami din pinoy products na available pala. Kakaaliw. Hindi ko masyado mami-miss ang mga pagkain sa atin.
Naloka din ako sa mga lalakeng nag ki-kiskisan ng ilong bilang greetings sa isa't isa. At andami din mga bumbay na nagho-holding hands! ganun daw sila pag magkakaibigan. Oh di ba so gayyyy!
Wala pa ko internet sa flat namin. Mabuti nalang pala nagdala ako ng laptop na pinuno ko ng movies! Atleast hindi ako naiinip sa paglipas ng oras na walang ginagawa.
Yun nga lang wala ako porns!!! hirap tuloy ako magparaos ng wala'ng visual aids! LOL
Labels:
bading,
balikbayan,
bus,
disyerto,
filipino abroad,
gay,
gitnang silangan,
kabayan,
merry brown,
middle east,
ofw,
pinoy gay overseas
Subscribe to:
Posts (Atom)